Η τραγική είδηση του θανάτου μιας νέας γυναίκας στο Κέντρο Κράτησης Γυναικών Θήβας σήμερα 9 Απριλίου, επαναφέρει με μεγάλη ένταση το αίτημα πολλών οργανώσεων και φορέων για την αποσυμφόρηση των φυλακών στις σημερινές έκτακτες συνθήκες.

Η γυναίκα μάθαμε ότι πέθανε στη φυλακή, ότι ήταν άρρωστη και ζητούσε να την πάνε νοσοκομείο αλλά δεν εισακούστηκε, αντίθετα της έδωσαν ντεπόν για τον πόνο. Όμως, το υπουργείο έσπευσε να δηλώσει ότι την πήγαν στο νοσοκομείο με το ΕΚΑΒ. Και εμείς δικαιούμαστε να ρωτήσουμε, την πήγαν ζωντανή ή πεθανένη; Δήλωσε ακόμα εκπρόσωπος του υπουργείου ότι τα αίτια του θανάτου της θα διαπιστωθούν από νεκροψία. Πώς θα γίνει νεκροψία, αν υπάρχει υποψία για κορωνοϊό; Νεκροψίες σε ύποπτους θανάτους απ’ ότι μάθαμε από τον ιατροδικαστή κ. Γρηγόρη Λέων δεν γίνονται.

Γνωρίζουμε ότι στις σημερινές συνθήκες, όταν ένας άνθρωπος δηλώνει ασθένεια η συμβουλή είναι να μείνει σπίτι και να επικοινωνήσει με το γιατρό του. Στην προκειμένη περίπτωση η νεκρή, πλέον, Αζιζελ Ντενίρογλου, δεν είχε σπίτι και βρισκόταν στην πτέρυγα Ε σε κοινό θάλαμο με πολλές άλλες γυναίκες, οι οποίες μάλιστα, και δικαίως, εξεγέρθηκαν μετά το θάνατό της. Επίσης είχε κάποια συμπτώματα που μπορεί να παραπέμπουν και στη λοίμωξη, αν και πράγματι υπέφερε από σοβαρό νόσημα, όπως μαθεύτηκε. Δεν γνωρίζουμε την αιτία θανάτου της, αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα ήταν ότι δεν την μετέφεραν εγκαίρως στο νοσοκομείο, κάτι που εκ του αποτελέσματος ισοδυναμεί με εγκληματική ευθύνη.

Αυτή τη στιγμή που γράφεται αυτή η πληροφόρηση, στις 5.30 το απόγευμα της Πέμπτης, μαθαίνουμε ότι η εξέγερση συνεχίζεται, ότι οι κρατούμενες αρνούνται να λάβουν τροφή, αλλά και ότι δυστυχώς αντιμετωπίστηκε με εισβολή αστυνομικών και ξύλο στις κρατούμενες.

Δυστυχώς δεν είναι περιττό να υπενθυμίζουμε κάθε μέρα τα μέτρα που έχουν λάβει άλλες χώρες για το θέμα της αποσυμφόρησης των φυλακών.
Από τις ΗΠΑ μέχρι το Ιράν και την Κίνα, από την Ισπανία μέχρι την Ιταλία και τη Γαλλία, και σε πολλές άλλες χώρες έχουν αποφυλακιστεί προσωρινά ή με μείωση έκτισης ποινής πολλές χιλιάδες κρατούμενες και κρατούμενοι. Σχετικές πληροφορίες έχουμε γράψει σε άρθρο στο Μωβ, με τον τίτλο Άμεση ανάγκη αποσυμφόρησης των φυλακών λόγω κινδύνου από τον κορωνοϊό, της 23/3. Έκτοτε υπάρχουν και άλλες σχετικές εξελίξεις σε πολλές χώρες.

Στην Ελλάδα, πολλές είναι οι εκκλήσεις οργανισμών και οργανώσεων για το θέμα αυτό. Στις 20/3 η οργάνωση γυναικείων Δικαιωμάτων Το Μωβ έβγαλε σχετική ανακοίνωση, 23/3, η Ελληνική Επιτροπή Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, στις 27/3 ο Συνήγορος του Πολίτη με τίτλο Μέτρα πρόληψης της διάδοσης του κορωνοϊού COVID-19 και ευάλωτες ομάδες πληθυσμού, στις 6/4 ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με τίτλο Ο ΔΣΑ προειδοποιεί για κρούσματα στις φυλακές, καθώς και άλλοι φορείς.

Στις 27/3, δημοσιεύθηκε στα Μίντια ανακοίνωση της κυβέρνησης και συγκεκριμένα του υπουργείου ΠΡΟ-ΠΟ για αποσυμφόρηση, και σε δήλωση εκπροσώπων αναφέρεται ότι μελετάται ειδική νομοθετική ρύθμιση. Από τότε έχουν περάσει 12 ημέρες και καμιά συγκεκριμένη ενέργεια. Οι κρατούμενες και κρατούμενοι περιμένουν, μια και είχε τότε αναφερθεί ότι αναμένεται να αποφυλακιστούν προσωρινά ή με μείωση ποινής 1400 άτομα.
Είναι γνωστό επίσης ότι έχουν απαγορευθεί οι επισκέψεις στις φυλακές, αρχικά περιορίστηκε (σωστά) το ελεύθερο και επιτρεπόταν μέσα από το τζάμι, πριν λίγες ημέρες μαθαίνουμε ότι απαγορεύτηκαν τελείως.

Αντί λοιπόν σ’ αυτές τις δύσκολες για ελεύθερους και φυλακισμένους ανθρώπους μέρες να προχωρήσουν κάποια μέτρα επιείκειας για τους φυλακισμένους, αντίθετα συμπιέζονται τα μέχρι πρότινος δικαιώματά τους, θέτοντας βέβαια σε κίνδυνο τη ζωή τους. Όσο για άδειες εξόδου, ούτε συζήτηση πλέον.
Ναι, μπόρα είναι, θα περάσει, ευελπιστούμε. Στη διάρκεια της μπόρας όμως, γιατί να πιέζονται ακόμα περισσότερο οι άνθρωποι που βρίσκονται στις πιο δύσκολες συνθήκες;

Για το ποιες κατηγορίες θα λάβουν αναστολή έκτισης ή μείωση ποινής, σύμφωνα με όσα έχουν εξαγγελθεί και δεν έχουν υλοποιηθεί, είναι κι αυτό ένα μεγάλο θέμα, για το οποίο θα αναφερθούμε σε επόμενο άρθρο.

Και να μην ξεχάσουμε ότι η μη αποσυφόρηση επηρεάζει πολύ και το φυλακτικό προσωπικό, το οποίο έχει κοινωνικές επαφές εκτός φυλακής και άθελά τους, όσο και να προσέχουν, μπορεί να προκαλέσουν διάδοση μέσα. Και αν υπάρξει αυτή η διάδοση, πολύ δύσκολο η καραντίνα και η απομόνωση θα μπορούσε να εμποδίσει την εξάπλωση.

Απορώ και για τις ασθενέστατες αντιδράσεις αυτού του προσωπικού, που κανονικά θα έπρεπε να πιέζουν και να επιμένουν για το θέμα της αποσυμφόρησης, και σε μια τέτοια περίπτωση θα πετύχαιναν αποτελέσματα.

Το θέμα της αποσυμφόρησης ισχύει ακόμα περισσότερο για τους πληθυσμούς των προσφύγων που είναι στιβαγμένοι, ιδίως στα νησιά, κατά δεκάδες χιλιάδες, και όλοι οι φορείς αλλά και διεθνείς οργανισμοί αναφέρουν την ανάγκη μετακίνησής τους σε συνθήκες χωρίς συνωστισμό, στην ενδοχώρα, σε διαμερίσματα ή αλλού. Αλλά αυτό θα το αναπτύξουμε άλλη φορά.

Παρά το γεγονός ότι δεν είναι ο πρώτος θάνατος γυναίκας στη φυλακή, και φοβόμαστε ότι δεν θα είναι και ο τελευταίος, γιατί δεν φταίει μόνο ο κορωνοϊός, ωστόσο στις σημερινές ασφυκτικές συνθήκες να επαναλάβουμε: Αποσυμφόρηση των φυλακών τώρα!

* Σίσσυ Βωβού, μέλος της φεμινιστικής συλλογικότητας ΤΟ ΜΩΒ