Η επανεμφάνιση φασιστών που χαιρετούσαν χιτλερικά και επιτέθηκαν εγκληματικά με φονικά όπλα σε μαθητές, φοιτητές και γονείς στο ΕΠΑΛ της Σταυρούπολης στη Θεσσαλονίκη, δεν έγινε τυχαία. Ούτε η ανακοίνωση της εγκληματικής οργάνωσης των Ναζί, της Χρυσής Αυγής, που παρά το γεγονός ότι η ηγεσία της βρίσκεται στη φυλακή, πήρε θέση υπέρ των επεισοδίων στο σχολείο της Σταυρούπολης, ήρθε από το πουθενά.

Ads

Οι πολιτικές συνθήκες και ιδίως οι τελευταίες εξελίξεις στον χώρο της Δεξιάς ευνοούν την επανεμφάνιση του φασισμού.
Η περαιτέρω διεύρυνση της κυβέρνησης στον τελευταίο ανασχηματισμό προς την άκρα Δεξιά, με την υπουργοποίηση και τρίτου ακροδεξιού βουλευτή της ΝΔ, του Πλεύρη και μάλιστα στο ιδιαίτερα ευαίσθητο, λόγω πανδημίας, υπουργείο Υγείας, προκάλεσε πολιτικές αναταράξεις.

Η πλήρης ενσωμάτωση της ακροδεξιάς στην κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει μεταβάλει το κόμμα της ΝΔ σε έναν πολιτικό χώρο μια ιδιότυπης όσο και δύσκολης συγκατοίκησης 4 διακριτών και όχι αναγκαστικά συμβατών μεταξύ τους, πολιτικών τάσεων.

Με πρώτη την Ακροδεξιά, η οποία με την υπουργοποίηση των Βορίδη, Γεωργιάδη και Πλεύρη και τον δυναμικό ρόλο βουλευτών, όπως ο Μπογδάνος, έχει εγκατασταθεί επίσημα πλέον και κινδυνεύει να αλλοιώσει την πολιτικά φιλελεύθερη ιδεολογία της παράταξης που ίδρυσε μετά τη δικτατορία ο Κωνσταντίνος Καραμανλής.

Ads

Δεύτερη τάση είναι οι λεγόμενοι υπερπατριώτες και οι εθνικιστές, υπό τον πρώην πρωθυπουργό Αντώνη Σαμαρά. Ο οποίος από καιρού εις καιρόν κάνει δυναμικά αισθητή την παρουσία του, υπενθυμίζοντας την ακραία εθνικιστική ατζέντα τόσο του προσφυγικού, όσο και της εναντίωσης στη Συμφωνία των Πρεσπών, με την οποία η ΝΔ κέρδισε τις εκλογές. Κρατώντας με τον τρόπο αυτόν όμηρο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος φοβούμενος τις αντιδράσεις δεν φέρνει στη Βουλή για ψήφιση τα αναμφιβόλως προς όφελος της Ελλάδας μνημόνια που απορρέουν από αυτή τη Συμφωνία.

Τρίτη τάση είναι οι νεοφιλελεύθεροι του Κυριάκου Μητσοτάκη. Οι οποίοι για το μόνο που ενδιαφέρονται είναι να παραμείνουν στην εξουσία για να συνεχίσουν να κάνουν… δουλειές και να μοιράζουν πλούτο σε φιλικά ιδιωτικά τους συμφέροντα.

Σε αυτό το πνεύμα και προκειμένου να εξασφαλίσουν την πολιτική των ιδιωτικοποιήσεων και της μεταφοράς δημόσιου πλούτου στην οικονομική ολιγαρχία, δεν ορρωδούν προ ουδενός. Επεκτείνουν λοιπόν, για καθαρά ψηφοθηρικούς λόγους, τα όρια της κυβέρνησης προς την ιδεολογικά ξένη με τον οικονομικό φιλελευθερισμό εθνικιστική, όσο και προς την άκρα Δεξιά.

Και τέλος μια τέταρτη τάση, η οποία αρχικά μπήκε στην κυβέρνηση για… ξεκάρφωμα, είναι οι εκφραστές του λεγόμενου ακραίου κέντρου. Οι οποίοι εν μέσω εθνικιστών, ακροδεξιών και στυγνών νεοφιλελεύθερων, επικοινωνιακά τουλάχιστον, δίνουν μια χρήσιμη επίφαση εκσυγχρονισμού και μεταρρυθμιστικού οίστρου.

Η ενίσχυση της ακροδεξιάς πτέρυγας της ΝΔ, η οποία έγινε για να διεμβολιστούν οι πολιτικές κινήσεις δεξιότερα της κυβέρνησης και να κερδηθεί το προσωρινά άστεγο ακροδεξιό ακροατήριο της Χρυσής Αυγής, δημιούργησε αναταράξεις εντός και εκτός της ΝΔ.

Η οποία, προκειμένου να αποσείσει τη μομφή που δέχεται από το κεντρογενές και πολιτικά φιλελεύθερο ακροατήριό της, που την κατηγορεί για ακροδεξιά στροφή, επαναφέρει, ως ασπίδα, τη γνωστή θεωρία των δύο άκρων.

Η επανεμφάνιση των φασιστών της Χρυσής Αυγής στα σχολεία και η ανάδειξή τους σαν το δήθεν ιδεολογικά αντίπαλο δέος της Αριστεράς, υπηρετεί πλήρως τη θεωρία των δύο άκρων. Και γι’ αυτό και δεν αντιμετωπίζεται από την κυβέρνηση με τον ριζικό τρόπο που προβλέπει ο νόμος για εγκληματικές οργανώσεις.

Το παρουσίασε άλλωστε ξεκάθαρα, από την πρώτη στιγμή, ο γενικός γραμματέας του υπουργείου Παιδείας. Ο οποίος «είδε» στη Σταυρούπολη ιδεολογική αντιπαράθεση ακροδεξιών και αριστερών και όχι δολοφονική επιδρομή οπλοφόρων εγκληματιών που χαιρετούσαν ναζιστικά, εναντίον άοπλων φοιτητών και μαθητών.

Η κυβέρνηση, εμφανίζοντας την Αριστερά ως αντίπαλο δέος της Χρυσής Αυγής, εμμέσως πλην σαφώς, την εξισώνει με αυτήν και την ενοχοποιεί πολιτικά, κατατάσσοντάς την μεταξύ των εγκληματικών οργανώσεων.

Πρόκειται για την πολιτική που υπερασπίζεται και προωθεί,, άλλωστε, και ο υπουργός Εσωτερικών σήμερα και κάποτε τσεκουροφόρος κι αυτός, ο Μάκης Βορίδης. Ο οποίος σε ένα ακροδεξιό κρεσέντο σε ανύποπτο χρόνο, όταν ακόμη ήταν στην αντιπολίτευση, χαρακτήρισε τις ιδέες της Αριστεράς ως «ελαττωματικές» και «εσφαλμένες» και εξέφρασε την επικίνδυνη για τη Δημοκρατία αντίληψη ότι η πολιτική της κυβέρνησης πρέπει να κατατείνει στην στρατηγική ήττα των ιδεών της Αριστεράς, ώστε αυτή να μην επανέλθει ποτέ στην κυβέρνηση.

Μια δήλωση που ενοχοποιεί πολιτικά τη σημερινή κυβέρνηση γιατί όχι μόνο δεν την καταδίκασε, απομονώνοντας πολιτικά τον Βορίδη, αλλά αντίθετα την επιβράβευσε, προάγοντας τον εκφραστή της στο πιο ευαίσθητο χαρτοφυλάκιο, αυτό των Εσωτερικών.

Προφανώς για να δρομολογήσει και να υλοποιήσει τις ακραίες ιδεολογικές του αντιλήψεις.

Η θεωρία των δύο άκρων που ξετυλίγει και πάλι η κυβέρνηση της Δεξιάς, εκτός από την ενοχοποίηση της Αριστεράς, έχει και μια ακόμη ευεργετική συνέπεια για την ίδια. Υπενθυμίζοντας την ύπαρξη της φασιστικής και εγκληματικής οργάνωσης της Χρυσής Αυγής στην κοινωνία, αποστασιοποιείται η ίδια από τον φασισμό και… ξεπλένει την ακροδεξιά της πτέρυγα. Η οποία μπροστά στους εγκληματίες μαχαιροβγάλτες της Χρυσής Αυγής, φαίνεται στα μάτια του κόσμου σαν… κολέγιο.

Εκτός από τον γενικό γραμματέα του υπουργείου της Παιδείας όμως, στο ίδιο ακριβώς μήκος κύματος της θεωρίας των δύο άκρων κινήθηκε σε συνέντευξή του στην ΕΡΤ και ο καθ’ ύλη αρμόδιος, μια και πρόκειται για επεισόδια σε σχολείο, υφυπουργός Παιδείας Άγγελος Συρίγος. Ο οποίος δεν είδε ένοπλους φασίστες να επιτίθενται εγκληματικά σε άοπλους μαθητές και φοιτητές στη Σταυρούπολη και γι’ αυτό και δεν καταδίκασε τη βία των φασιστών που χαιρετούσαν ναζιστικά.

Αλλά αντίθετα, εξισώνοντας τους οπλοφόρους εγκληματίες με τους εκπροσώπους αριστερών φοιτητικών παρατάξεων, καταδίκασε γενικώς και αορίστως τη βία από όπου και αν προέρχεται. Άρα και από τη Αριστερά, ανεξαρτήτως αν τα όπλα και οι δολοφονικές επιθέσεις βρίσκονται μονίμως στην απέναντι πλευρά.

Και επιπλέον, ευθυγραμμισμένος απολύτως με το πνεύμα της θεωρίας των δύο άκρων, ο υφυπουργός Παιδείας προσπάθησε να αναδείξει την πολιτική απόσταση της κυβέρνησης της ΝΔ από τη Χρυσή Αυγή.

Εκφέροντας την επικίνδυνη για τη Δημοκρατία αντίληψη ότι ήταν η κυβέρνηση Μητσοτάκη και όχι η ανεξάρτητη Δικαιοσύνη που καταδίκασε ως εγκληματική οργάνωση τη Χρυσή Αυγή.

Και δεν βρέθηκε ένας δημοσιογράφος να του θυμίσει την βασική αρχή του δημοκρατικού πολιτεύματος, που στηρίζεται στη διάκριση των εξουσιών, που σημαίνει πλήρη ανεξαρτησία της εκτελεστικής από τη δικαστική εξουσία.

Αλλά και η στάση ανοχής της αστυνομίας απέναντι στους οπλοφόρους φασίστες στα επεισόδια, η οποία δεν είδε εγκληματίες φασίστες οπλισμένους και με δολοφονικές διαθέσεις για να προχωρήσει σε όσα ο νόμος προβλέπει και επιβάλλει, αλλά γενικώς συμπλοκή λόγω πολιτικών διαφορών, ενισχύει την υπόθεση ότι οι εντολές που είχε από την πολιτική ηγεσία ήταν να κρατήσει ίσες αποστάσεις από τα δύο… ακραία στρατόπεδα που συγκρούστηκαν.

Η κυβέρνηση, ανεχόμενη την εγκληματική δράση των ναζιστών και αντιμετωπίζοντάς την σαν απλή συμπλοκή με πολιτικά αίτια, κρατά ουσιαστικά ίσες αποστάσεις από τα φασιστικά ένοπλα τάγματα εφόδου, εξισώνοντάς τα με άοπλους πολίτες που συμμετέχουν σε απολύτως νόμιμες πολιτικές εκδηλώσεις.

Όσο η κυβέρνηση κρατά ίσες αποστάσεις και δεν καταδικάζει ούτε φραστικά, ούτε όμως και έμπρακτα τον φασισμό, δίνοντας εντολές στις κρατικές αρχές για την παραδειγματική τιμωρία των οπλοφόρων φασιστοειδών που απείλησαν με εγκληματικό τρόπο τη ζωή των μαθητών και των φοιτητών στο ΕΠΑΛ Σταυρούπολης, σημαίνει ότι με την ανοχή της συντηρεί την επώαση του αβγού του φιδιού.

Τι περιμένουν, αλήθεια, για να πάρουν αυστηρά μέτρα; Να θρηνήσουμε ένα ακόμη θύμα σαν τον Παύλο Φύσσα;