Έχουν όλοι και όλες δικαίωμα να συνάπτουν σχέσεις ετερόφυλες και ομόφυλες κι αυτές να αναγνωρίζονται από το νόμο; Του Χρήστου Καραγιαννίδη

Ads

Το όραμα της κοινωνικής χειραφέτησης και της ισότητας αναμφίβολα βρίσκεται στο επίκεντρο των αξιών της αριστεράς. Μέσα στο πλαίσιο αυτό η καθολικότητα του σεβασμού στα ανθρώπινα δικαιώματα ανεξαρτήτως εθνικότητας, θρησκείας, φύλου, σεξουαλικού προσανατολισμού και της εξάλειψης διακρίσεων οφείλουν να αποτελεί βασική αιχμή της αριστερής πολιτικής. Ωστόσο, αν και οι αξίες αυτές είναι βαθύτατα εμπεδωμένες – και ο ΣΥΡΙΖΑ ειδικότερα είναι ο πολιτικός χώρος που παρά τα όποια λάθη κατορθώνει να τις υπερασπίζεται με τη μεγαλύτερη συνέπεια –συχνά εκφράζεται μια επιφυλακτικότητα σε ό,τι αφορά την δημόσια τοποθέτηση αναφορικά μ αυτές. Επί παραδείγματι, η δημόσια συζήτηση που έχει ανοίξει με αφορμή τις θεσμικές διεκδικήσεις της ΛΟΑΔ κοινότητας απηχεί ενίοτε μία έλλειψη αυτοπεποίθησης. Η υπέρβαση αυτής της αμηχανίας θα δείξει τον δρόμο για την επίλυση αυτών των αντιφάσεων και θα συμβάλλει στον εμπλουτισμό και στην περαιτέρω ριζοσπαστικοποίηση της πολιτικής της αριστεράς.
 
Να μιλήσουμε λοιπόν για τα δικαιώματα της ΛΟΑΔ κοινότητας. Έχουν όλοι και όλες δικαίωμα να συνάπτουν σχέσεις ετερόφυλες και ομόφυλες κι αυτές να αναγνωρίζονται από το νόμο;
 
Στη χώρα μας η απάντηση είναι ΟΧΙ. Τα ετερόφυλα ζευγάρια μπορούν να κάνουν πολιτικό γάμο ή θρησκευτικό και να απολαμβάνουν όλα τα νομικά προνόμια που απορρέουν από τη θεσμική αναγνώριση αυτής της σχέσης. Τα τελευταία χρόνια βέβαια δίνεται η δυνατότητα σύναψης συμφώνου κοινωνικής συμβίωσης για τα ετερόφυλα ζευγάρια μόνο, το οποίο όμως στη σημερινή του μορφή είναι εξαιρετικά αποδυναμωμένο και δεν εξασφαλίζει την ισότιμη νομική αντιμετώπιση όποιων – ετερόφυλων – ζευγαριών αποφασίσουν να το συνάψουν.
 
Υπάρχει ισότιμη αντιμετώπιση λοιπόν από την πολιτεία για όσους και όσες έχουν διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό. Η απάντηση όπως έγραψα και πιο πάνω είναι ΟΧΙ. Μπορεί ένα ομόφυλο ζευγάρι να παντρευτεί ή να συνάψει σύμφωνο κοινωνικής συμβίωσης; Όχι.
 
Μπορεί να δει τον άνθρωπο του/της στο νοσοκομείο εάν αυτός-η έχει κάποιο πρόβλημα υγείας; Όχι. Μπορεί να είναι ασφαλισμένος-η μαζί με τον/την σύντροφο του; Όχι. Και για να μη γράφω πολλά εάν ένα ομόφυλο ζευγάρι αποφασίσει να μοιραστεί τη ζωή του για την πολιτεία απλά αυτό δεν υπάρχει.
 
Ακούω ήδη τις ακροδεξιές κατάρες για την κοινωνική καταρράκωση που θα έρθει αν υλοποιηθεί μία τέτοια απόφαση. Η αλήθεια είναι δε μπορούμε να περιμένουμε κάτι καλύτερο από τους νεοφασίστες. Ακούω όμως ήδη και ενστάσεις, επιφυλάξεις και αντιδράσεις από σκεπτόμενους ανθρώπους για την ανακολουθία των αναγκών της συγκυρίας.
 
Τις συνέπειες της κρίσης όμως τις βιώνει και η ΛΟΑΔ κοινότητα και μάλιστα σε μεγαλύτερο βαθμό, καθώς είναι η πάγια διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού που υφίστανται αναφορικά με το δικαίωμα τους στην εργασία. Η εμφάνιση των νεοναζιστικών μορφωμάτων στον δημόσιο χώρο θέτει τα ΛΟΑΔ άτομα στο στόχαστρο ρατσιστικών επιθέσεων, την ίδια στιγμή που ο διάχυτος κοινωνικός συντηρητισμός οικοδομεί ένα πλέγμα αδιαφορίας ή ακόμη και ανοχής απέναντι στα διαφορετικού είδους «πογκρομ» που εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μας.
 
Σε μια κοινωνία που έχει ρηγματωθεί τόσο ακραία, που έχει ρευστοποιήσει τόσες ανθρώπινες άξιες εάν δεν υπερασπιστούμε τα δικαιώματα όλων, εάν με επιθετικό τρόπο δεν απαιτήσουμε την αξιοπρέπεια όλων, την ισονομία και το δικαίωμα επιλογής τότε μπορεί με τη σειρά μας να βρεθούμε μεταξύ των θυμάτων των επόμενων επιθέσεων.
 
Και να σας θυμίσω την απέχθεια που νιώθουμε όταν ακούμε για λιθοβολισμούς γυναικών ή κλειτοριδεκτομές ή όταν βλέπουμε τις μπούργκες να παρελαύνουν στις τηλεοπτικές μας οθόνες. Κατηγορούμε θρησκείες και κράτη για την οπισθοδρομικότητα τους. Πόση υποκρισία!
 
Αλήθεια φανταστήκατε ποτέ δύο άντρες ή δύο γυναίκες να περπατάνε αγκαλιασμένοι-ες  στη γειτονιά σας; Φανταστήκατε ποτέ δυο άτομα του ιδίου φύλου να φιλιούνται δημόσια; Φανταστήκατε ποτέ να μένει δίπλα σας μια οικογένεια ομόφυλων με παιδιά; Μπορείτε να δεχτείτε στη παρέα σας ανθρώπους με διαφορετικό σεξουαλικό προσανατολισμό ή ταυτότητα φύλου; Μπορείτε να πείτε πόσους διεμφυλικούς γνωρίζετε στη δουλειά σας ή σε όλες τις δουλείες των φίλων σας;
 
Κι όμως αυτοί οι άνθρωποι υπάρχουν, αγωνίζονται να επιβιώσουν, να βρουν δουλειά, να διασκεδάσουν, να απολαύσουν όλα τα δικαιώματα που οι υπόλοιποι και υπόλοιπες απολαμβάνουμε, όσα από αυτά μας έχουν απομείνει ακόμα από, την κατ’ επίφαση, δημοκρατία του Σαμαρά.
 
Αν λοιπόν δηλώνουμε υπέρ των ανθρωπίνων δικαιωμάτων σημαίνει αυτομάτως ότι υπερασπιζόμαστε την ίση αντιμετώπιση από το νόμο των ομόφυλων ζευγαριών και κατά συνέπεια την αναγνώριση της  δυνατότητας επιλογής να παντρευτούν, να συνάψουν σύμφωνο συμβίωσης και να μεγαλώσουν παιδιά εφόσον το επιθυμούν κι εφόσον αυτό μπορεί να αποβεί προς όφελος των ίδιων των παιδιών.
 
Με αυτό το σκεπτικό το Σάββατο στις 8 Ιούνη θα περπατήσουμε μαζί με τη ΛΟΑΔ κοινότητα στο Gay Pride φωνάζοντας ένα και μοναδικό σύνθημα: say it loud I’m gay and I’m proud.

Πηγή: rednotebook.gr