Μέσα στην οχλοβοή των ημερών, πέρασε απαρατήρητη η πιο σημαντική είδηση: Το ΝΑΤΟ εξέφρασε την ικανοποίησή του για την πρωτιά της Ουκρανίας στην Eurovision.

Υπάρχει μεγαλύτερη από αυτό απόδειξη για το γεγονός ότι η πρωτιά της συμπαθούς, λόγω της εισβολής, χώρας οφείλεται σε αμιγώς μουσικά κριτήρια; Αμφιβάλλει κανείς ότι το ΝΑΤΟ είναι πάνω απ’ όλα ένας φιλόμουσος οργανισμός, πράγμα που δίνει άλλη αισθητική διάσταση στις επιχειρήσεις του ανά τον κόσμο; Μ’ αυτή την έννοια, ο πόλεμος μπορεί να συνεχισθεί μετά μουσικής και μάλιστα χαρωπής λαϊκοπόπ.

Ποιος δεν θα το προτιμούσε από τα πένθιμα εμβατήρια, που θα συνόδευαν την ατέλειωτη στρατιά των νεκρών ούτε κάν στον τάφο, διότι πλέον η τεχνολογία με τα κινούμενα αποτεφρωτήρια λύνει το πρόβλημα στο άψε-σβήσε; Τί είπατε; Ότι είναι πιό επείγον να ταπεινωθεί η Ρωσία παρά να σταματήσει ο πόλεμος; Το ερώτημα είναι αυτονόητο και έρχεται μετά μουσικής όχι οποιασδήποτε, αλλά με την εγκυρότητα της Eurovision…