Στις αρχές Σεπτεμβρίου, τρία γεγονότα βρέθηκαν στο επίκεντρο της πολιτικής σκηνής στην Τουρκία, τα οποία, και τα τρία, σχετίζονται με την Ελλάδα.

Καταρχάς, ήταν η 67η επέτειος του πογκρόμ της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου. Το Τουρκικό Βαθύ Κράτος είχε οργανώσει λεπτομερώς το μαζικό λιντσάρισμα των χριστιανικών μειονοτήτων στην Κωνσταντινούπολη. 502 χρόνια μετά την Άλωση της Κωνσταντινούπολης, η τουρκική άρχουσα τάξη, θρησκευόμενοι φανατικοί και εθνικιστές, δεν είχε ακόμη πάρει τον πλήρη έλεγχο του πλούτου που κατείχαν οι χριστιανικές μειονότητες της πόλης.

Η ίδια η ύπαρξη των μη μουσουλμάνων πολιτών δημιουργούσε εμπόδιο για την ενίσχυση του τουρκικού Έθνους-Κράτους. Το τελευταίο έπρεπε να έχει ένα έθνος, μία θρησκεία, μία σημαία, μία γλώσσα! Ενώ η Ανατολία και η Κωνσταντινούπολη, ειδικότερα,ήταν ένα θρησκευτικό, εθνοτικό, εθνικό μοτίβο.

Χωρικοί, άνεργοι, μαφιόζοι από διάφορες πόλεις συγκεντρώθηκαν, οπλισμένοι με ξύλα, και λεηλάτησαν εμπορικές και κατοικημένες κυρίως από Ρωμιούς συνοικίες. Σύμφωνα με τα τουρκικά δικαστικά έγγραφα, 4.214 σπίτια, 1.004 χώροι εργασίας, 73 εκκλησίες, μία συναγωγή, δύο μοναστήρια, 26 σχολεία καταστράφηκαν, κάηκαν. Σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία, 11 άνθρωποι σκοτώθηκαν, αρκετές δεκάδες γυναίκες βιάστηκαν και αρκετές εκατοντάδες πολίτες τραυματίστηκαν. Το πογκρόμ της 6ης-7ης Σεπτεμβρίου πραγματοποιήθηκε, επίσης, στη Σμύρνη και σε άλλες πόλεις, όπου ζούσαν οι Χριστιανοί.

Ο στρατηγός Sabri Yirmibesoglu, πρώην Γενικός Γραμματέας του Συμβουλίου Εθνικής Ασφαλείας και πρώην επικεφαλής του Τμήματος Κινητοποίησης του Στρατού, είχε παραδεχτεί, το 1991, το ρόλο του τουρκικού Κράτους: «Η 6η-7ηΣεπτεμβρίου οργανώθηκε από το Τμήμα Ειδικού Πολέμου. Ήταν μία εξαιρετική διοργάνωση και ο στόχος επετεύχθη».

Ούτε το τουρκικό δικαστικό σύστημα, ούτε η πολιτική τάξη της Άγκυρας θα μπορούσαν πραγματικά να ζητήσουν λογαριασμό για αυτήντη φρικτή επίθεση και ήταν «οι κομμουνιστές» της εποχής που κατηγορήθηκαν.

Η πυρκαγιά της Σμύρνης της 13ης Σεπτεμβρίου 1922 ή «Η Μεγάλη Καταστροφή» της Σμύρνης δεν έχει μπει στην ημερήσια διάταξη της τουρκικής κοινής γνώμης, διότι οι αξιωματούχοι γιορτάζουν αυτή την ημερομηνία ως «την ημέρα, όπου οι Έλληνες και οι Ρωμιοί πετάχτηκαν στη θάλασσα»!

Εκτός από μια πολύ μικρή μειοψηφία αριστερών διανοουμένων και Κούρδων, όλοι οι Τούρκοι εξακολουθούν να υιοθετούν τις θέσεις και την ιδεολογία της εξουσίας για τις τουρκο-ελληνικές σχέσεις και τον «Πόλεμο της Ανεξαρτησίας» (1919-1923).

Τέλος, σαν να μην έφταναν αυτές οι δύο συμφορές, ο Πρόεδρος Ερντογάν συνέχισε να απειλεί την Ελλάδα. «Μπορούμε ξαφνικά να σας επιτεθούμε ένα βράδυ», είπε. «Μην ξεχνάτε τη Σμύρνη!», πρόσθεσε. Η κεμαλική, δεξιά αντιπολίτευση και οι φιλελεύθεροι σιωπούν, ως συνήθως, διότι είναι θέμα εξωτερικής πολιτικής. «Πρέπει, λοιπόν, να ενωθούμε ενάντια στους ξένους», πιστεύουν οι αρχηγοί της αντιπολίτευσης της Αυτού Μεγαλειότητας.

Επιπλέον, σχεδόν όλοι γνωρίζουν πολύ καλά ότι αυτές οι απειλές αποτελούν ουσιαστικά μέρος της εσωτερικής πολιτικής ρητορικής σε λιγότερο από ένα χρόνο πριν από τις εκλογές. Ο Ερντογάν είχε καταρχάς, πριν από δύο μήνες, απειλήσει να οργανώσει στρατιωτική επιχείρηση στη Βόρεια Συρία εναντίον των Κούρδων. Αλλά δεν μπόρεσε να λάβει την έγκριση και την υποστήριξη της Ουάσιγκτον, της Μόσχας και της Τεχεράνης. Εφεξής, ο νέος στόχος μπορούσε να είναι η Ελλάδα. Μέλος της Ε.Έ. στο ΝΑΤΟ που υποστηρίζεται ανοιχτά από την Ουάσιγκτον.

Ο Ερντογάν θέλει να προκαλέσει τα εθνικιστικά αισθήματα των ψηφοφόρων που απομακρύνονται από το κόμμα του. Αλλά η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της χώρας υποφέρει σήμερα από την οικονομική κρίση και γνωρίζει πολύ καλά ότι μια στρατιωτική επίθεση εναντίον της Ελλάδας ή των νησιών του Αιγαίου δεν μπορεί να βελτιώσει τις χρηματοπιστωτικές και οικονομικές τους συνθήκες.

Επιπλέον, σημαντική λεπτομέρεια, οι στρατιωτικοί ηγέτες που είχαν αρνηθεί έμμεσα να οργανώσουν μία στρατιωτική επιχείρηση στη Βόρεια Συρία, δεν τάσσονται, επίσης, υπέρ μιας επίθεσης κατά της Ελλάδας.

«Ο Ερντογάν παίζει θέατρο», αναλύει ο Καθηγητής Εσέρ Καράκας, εξόριστος στη Γαλλία.

* Ο Τούρκος δημοσιογράφος Ραγκίπ Ντουράν, με ρεπορτάζ και αναλύσεις, καταγράφει κάθε Σαββατοκύριακο στο Tvxs.gr τις εξελίξεις στην Τουρκία.