Μπορεί κάποιος να βρει θετικά στοιχεία μέσα στις επτά προτάσεις που έθεσε ο Α.Τσίπρας τις προηγούμενες ημέρες στην Κοζάνη, αλλά η προσπάθεια δεν παύει να μοιάζει σαν θεραπεία με ασπιρίνες σε καρκινοπαθή.

Θα περίμενε κανείς, λόγο των περιστάσεων, μεγαλύτερη «γενναιότητα» από τον πρώην πρωθυπουργό.Και όμως έμεινε εγκλωβισμένος σε ένα παιχνίδι χωρίς ουσία, ένα παιχνίδι για το ποιος θα φαίνετε περισσότερο «πράσινος».

Είναι εντυπωσιακό το ότι ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έδειξε να αποδέχεται τα χρονοδιαγράμματα που έθεσε ο Κ. Μητσοτάκης για το 2023, στις παλιές μονάδες και το 2028, στη νέα μονάδα.

Είναι εντυπωσιακό επίσης το γεγονός ότι δεν έκανε καμία απολύτως αναφορά για την Πτολεμαΐδα 5. Το υπερσύχρονο εργοστάσιο που κόστισε 1,5 δις ευρώ και πρέπει να κάνει απόσβεση!

Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έθεσε κανένα θέμα παράτασης της λειτουργίας των μονάδων παρά επικεντρώθηκε σε μια κριτική απέναντι στην κυβέρνηση της ΝΔ για την διαχείριση, το χρόνο που χάθηκε, τα προβλήματα που δημιουργήθηκαν στην περιοχή μας.

Από την άλλη θα έλεγε κανείς ότι το θέμα είναι τόσο σοβαρό που αφορά κάθε πολίτη αυτής της χώρας, από την Αλεξανδρούπολή έως την Κρήτη.

Η ενεργειακή επάρκεια και η σταθερότητα είναι, κατά τη γνώμη μου, το ζητούμενο σήμερα.

Έτσι όπως εξαλλάχθηκαν τα πράγματα διεθνώς και μετά την εξωφρενική αύξηση των τιμών του αερίου και του πετρελαίου, ένα εγχώριο καύσιμο όπως ο λιγνίτης είναι μια πολύ σοβαρή λύση.

Αξιοποιώντας τη σύγχρονή τεχνολογία μπορεί να ρυπαίνει πολύ λιγότερο και με μια άλλη διαχείριση στην εξόρυξη και στις αποθέσεις τέφρας, να έχει θεαματικά αποτελέσματα. Χωρίς φυσικά να ξεχαστεί ποτέ το περιβάλλον και η υγεία των πολιτών.

Όταν στο επίκεντρο είναι ο άνθρωπος και οι πραγματικές του ανάγκες, όλα λύνονται!

Η Δυτική Μακεδονία κινδυνεύει σε πολλά επίπεδα, ιδιαίτερα τα δύο τελευταία χρόνια με τις επιλογές Μητσοτάκη για γρήγορη απολιγνιτοποίηση. Η ερημοποίηση έχει ξεκινήσει και μέτρα για την πιο «δίκαιη μετάβαση» όχι μόνο δεν αρκούν αλλά είναι μέρος ενός «άλυτου» προβλήματος.

Τα βουνά, οι βοσκότοποι, οι πεδιάδες, οι λίμνες και τα ποτάμια μας κυριολεκτικά αλώνονται από τα μεγάλα τραστ, με τη ΔΕΗ εργαλείο τους σε ένα νέο ρόλο, εχθρικό προς τη μεγάλη πλειοψηφία του λαού μας.

Η Ελλάδα κινδυνεύει από το νέο αυτό μοντέλο. Καμιά σοβαρή χώρα δεν αφήνει την ενεργειακή ανεξαρτησία της στα χέρια κάποιων μονοπωλιακών ομίλων, κάποιων γερακιών.

Χρειάζονται λοιπόν άλλες πολιτικές για την ουσιαστική αντιμετώπιση. Ένας άλλος προσανατολισμός που θα βρεθεί απέναντι, ακόμη και στους προβληματικούς σχεδιασμούς των ισχυρών χωρών της ευρωπαϊκής ένωσης και των ΗΠΑ, απέναντι στα σχέδια που δεν λογαριάζουν τίποτα, παρά μόνο το δικό τους κέρδος.

Το φυσικό αέριο και οι εισαγωγές ενέργειας φτάνουν σήμερα το 60% των αναγκών μας.

Η ουσιαστική αξιοποίηση πλουτοπαραγωγικών πηγών όπως ο λιγνίτης, οι υδάτινοι πόροι με την αναβάθμιση και τη λειτουργία νέων υδροηλεκτρικών σταθμών είναι η λύση.

Όχι λοιπόν, δεν είσαι αρνητής της προστασίας του περιβάλλοντος όταν με σοβαρότητα και υπευθυνότητα αντιμετωπίζεις κάτι τόσο καθοριστικό.

Η δήθεν «δίκαιη μετάβαση» δεν είναι τίποτα άλλο εκτός από το μεγάλο κόλπο των «πράσινων» γιγάντιων συμφερόντων.

Τελεία και παύλα !