Σήμερα ο εισαγγελέας θα προτείνει την ενοχή ή μη του Δ.Λ. Θα πρέπει να αναρωτηθούμε για ένα ολόκληρο κείμενο που φιλοξένησε το iefimerida του αδερφού Γ.Λ όπου σε κάθε παράγραφο λέει με κάθε τρόπο για το “νέο μόρφωμα” που έχει δημιουργηθεί, με την ακατάσχετη φλυαρία που τον διακρίνει καθώς είναι αυθεντικός νάρκισσος και καμαρώνει για την ευφράδεια λόγου που έχει όπoυ βρεθεί και όπου σταθεί.

Γιατί τόσο πολύ το συγκεκριμένο site στηρίζει ως το τέλος την αθώωση του Δ.Λ και προσπαθεί να επηρεάσει την κοινή γνώμη;

Ο ίδιος δε ο κατηγορούμενος είπε το τρομακτικό -από όπου κι αν το πιάσεις -ότι ένας λόγος που του άρεσε να γοητεύει με τις γνώσεις του νεαρά άτομα ήταν “γιατί ήταν άδειοι”. Τέλος ξεκαθάρισε για πρώτη φορά με σαφήνεια ότι εκτός από τον αδερφό του γνωρίζουν λεπτομέρειες για τη ζωή του και οι συνάδελφοί του λέγοντας “Δεν έχω κρύψει ποτέ ότι μου άρεσαν οι συναναστροφές με νεαρά άτομα. Έπαιρνα μια δροσιά από αυτά τα άτομα. Κάλυπταν μια πτυχή της ζωής μου αλλά δεν ήταν αυτοί η παρέα μου. Ήταν η παρέα μου συνάδελφοί μου, ο αδελφός μου, κ.ά»

Και τελειώνω; 1.Το μόνο ΜΟΡΦΩΜΑ είναι αυτοί οι δυο το λιγότερο θρασύδειλοι άντρες 2. Πως γίνεται να παίρνεις “δροσιά” ασκώντας τόση βία σε νεαρά άτομα? 3. Αν υπάρχουν “συνάδελφοι” που γνωρίζουν και δεν μιλούν παίρνουν το μισό μερίδιο ευθύνης για την όλα δράση των αδερφών Γ&Δ Λιγνάδη και ντροπή τους.

Τέλος μπράβο στην νέα επιστολή των αποφοιτων. Μου δημιουργεί αποστροφή το Σχολείο που αγαπώ, που εργάζομαι όπως και τόσοι άλλοι εκλεκτοί συνάδελφοι όλων των βαθμίδων, με αφοσίωση τόσα χρόνια,  να συγκαλύπτει, να αποσιωπά και να εστιάζει στην “αλματώδη του ανάπτυξη εδώ και 30 χρόνια” συνεχίζοντας να αγνοεί τις καταγγελίες των αποφοίτων του επειδή τάχα δεν γίνανε επώνυμες.

Μαθαίνω ότι ο Γ.Λ εργάζεται στην διοίκηση πια έχοντας κανονικά τον μισθό του και παρά την πρόσφατη καταγγελία τής Νίκης Παπαγιάννη η ΦΕ άφησε αναπάντητα τα όσα είπε. Προφανώς είτε έχουν στο τσεπάκι τους κάποιοι την ίδια την Δικαιοσύνη οπότε περιμένουν την αθώωση του ΔΛ και ήδη τρίβουν τα χέρια τους για τους επιτυχείς χειρισμούς τους, είτε περιμένουν με αγωνία την πρόταση του εισαγγελέα και σχεδιάζουν τις επόμενες εκβιαστικές κινήσεις τους μέχρι την τελική ετυμηγορία.

Φυσικά δεν δικάζει η κοινή γνώμη, δεν δικάζουν τα σχολεία αλλά ως εκπαιδευτικά ιδρύματα οφείλουμε να έχουμε μια άλλη στάση στα πράγματα. Τα σχολεία δεν τα ενδιαφέρουν αν έχουν παραγραφεί οι σεξουαλικές αποπλανήσεις του Γ Λ, εάν ο νόμος λέει ότι είναι έκνομες τέτοιες ενέργειες εάν είσαι 15 ή 17 ή 18.

Κάθε σχολείο οφείλει να το ενδιαφέρει μόνο το αν και εφόσον έγιναν τέτοια αδικήματα και να πορεύεται με βάση της επι τής αρχής βασικές αξίες τής εκπαίδευσης. Κι αν ένα σχολείο διακινδυνεύει την φήμη του μια φορά στην περίπτωση που έχουν συμβεί τέτοια περιστατικά, την διακινδυνεύει χίλιες φορές περισσότερο αν δείχνει με όλους τους τρόπους την πρόθεσή του να συγκαλύψει παρά να αναδείξει τέτοιες πρακτικές εφόσον έγιναν. Λυπηρό.

Και Ρωτάω  γιατί να τσουβαλιαζόμαστε σε μια τέτοια κατάσταση όλοι εμείς που βγάζουμε ασπροπρόσωπο το σχολείο μας εδώ και τόσα χρόνια? Τελικά σε κάποια σχολεία οι εκπαιδευτικοί είμαστε ο τελευταίος τροχός τής αμάξης. Ευτυχως όχι για τις μαθήτριες και τους μαθητές μας, όχι για την πλειοψηφία των οικογενειών τους και σίγουρα όχι για τις απόφοιτες και τους αποφοίτους μας.

Προφανώς εκεί εστιάζουμε και ακόμα παλεύουμε για την αλήθεια. Τίποτα δεν χαλάει την χαρά μου για την κόρη μας και τα αποτελέσματά της στις πανελλήνιες αλλά είχα αποφασίσει ως το τέλος-ακόμη και αν αθωωθεί αυτό το εκλεκτό μέλος τής κοινωνίας μας – (!) να τοποθετούμαι μέχρι τελευταία στιγμή ως προς αυτή τη νοσηρή ιστορια που αμαύρωσε πολλούς από τους χώρους που δραστηριοποιήθηκε ο κατηγορούμενος, ένας από αυτούς που ήταν και ο Θεατρικός Όμιλος των σχολείων μας.

Ωστόσο έχω πίστη στην Ελληνική Δικαιοσύνη και αναμένω με αγωνία τον επίλογο αυτής τής υπόθεσης που συγκλονίζει την ελληνική κοινωνία πάνω από έναν χρόνο… Και λέω προτελευταίος σχολιασμός, γιατί εάν προταθεί η ενοχή του κατηγορουμένου, προφανώς θα φέρω μπροστά διαλόγους που διαμείφθηκαν πέρυσι στην περίφημη  ομάδα Αρσάκειο που περιέργως “εκλεισε” ως χώρος διαλόγου και τα μέλη της δεν μπορούν παρά να βλέπουν ό,τι ανεβαίνει από τους διαχειριστές…

Ίσως ζητήσω και απαντήσεις εδώ στον δημόσιο χώρο από βασανίστικούς- όσο θυμάμαι από τα νιάτα μου-, παλιούς συναδέλφους (δεν ήταν πάντα όλα ρόδινα για εμάς!), που έσπευσαν να μου επιτεθούν έμεσα πιστεύοντας χαιρέκακα ότι μού απαντάνε, αλλά χωρίς την ευθύτητα να μού απαντάνε επί προσωπικού.

Περιμένουμε λοιπόν την λήξη τής δίκης και βλέπουμε. Υπάρχει ένα αρχείο εδώ στον υπολογιστή με τους διαλόγους με “επιθετικές” πρώην διευθύντρια, εκπαιδευτικούς, απόφοιτους που καταγγέλλουν , απόφοιτους που λοιδορούν όσες καταγγέλλουν,γράμματα των αποφοίτων μετά την δημόσια τοποθέτησή μου αλλά και των υπέροχων γονιών τους που είναι να κλαις.

*Η ανάρτηση έγινε στον προσωπικό λογαριασμό της Τατιάνας Ζωγράφου Νηπιαγωγού/ μουσικού στην εταιρεία Αρσάκειο Ψυχικού στο Facebook