Η γαλλική Αριστερά πέτυχε τον πρώτο της στόχο στις χτεσινές βουλευτικές εκλογές: Έστω και με διαφορά στήθους διεκδικεί την πρώτη θέση από τον κόμμα του προέδρου Μακρόν και των συμμάχων του. Μέχρι πριν εβδομάδες κάτι τέτοιο έμοιαζε ακατόρθωτο, όταν μάλιστα η παράδοση θέλει τον κάθε νεοεκλεγμένο πρόεδρο να οδηγεί τις δυνάμεις του σε άνετη νίκη.
 
Η πρώτη αυτή νίκη της Αριστεράς παίρνει ακόμη μεγαλύτερες διαστάσεις καθώς η ακροδεξιά της Μαριν Λε Πεν περιορίζεται στην τρίτη θέση με 19%. Το ποσοστό είναι από τα μεγαλύτερα της ακροδεξιάς στην Ευρώπη, αλλά μικρότερο από το σκορ (22%) της Λε Πεν στον πρώτο γύρο των προεδρικών εκλογών.
 
Τα κακά νέα, είναι ότι το κόμμα της Μαρίν Λε Πεν κερδίζει έξη μονάδες από το 2017 και προβλέπεται να καταφέρει αυτή τη φορά, μετά το 1986, να σχηματίσει κοινοβουλευτική ομάδα με 20 έως 45 βουλευτές, ανάλογα με τα αποτελέσματα του δεύτερου γύρου, την επόμενη Κυριακή. Στην απερχόμενη Βουλή είχε μόνο οκτώ.
 
►Διαβάστε επίσης: Γαλλικές Εκλογές: Μια «χούφτα» ψήφοι η διαφορά Μακρόν – Μελανσόν
 
Πολιτική σημασία έχουν επίσης δύο ακόμη αποτελέσματα. Το κόμμα του Ερικ Ζεϊμούρ, του ακόμη πιο ακροδεξιού και από τη Λε Πεν φιντανιού, καταποντίστηκε (4,1%) ενώ δεν εκλέγεται ούτε ο ίδιος στην περιφέρεια του. Η δε παραδοσιακή δεξιά, που κυβερνούσε τη Γαλλία για δεκαετίες, έχει περιοριστεί σε δύναμη δεύτερης κατηγορίας, με ποσοστό 13,6%.

Για τον Μακρον, οι 314 έδρες της προηγούμενης Βουλής μοιάζουν σήμερα άπιαστος στόχος. Ο Γάλλος πρόεδρος έχει τώρα στόχο να πάρει την απόλυτη πλειοψηφία των 577 εδρών( 289), διαφορετικά θα πρέπει να κάνει συμμαχίες με τη δεξιά. Χθες βράδυ, οι προβλέψεις τού έδιναν ανάμεσα σε 255-95 βουλευτές.
 
Εχει πάντως να αντλήσει από τις δεξαμενές εν μέρει της ακροδεξιάς (επισήμως η Λε Πεν κάλεσε τους οπαδούς της να μην διαλέξουν «καταστροφέα») και σίγουρα από τη δεξιά που βασικά συμφωνεί με την πολιτική του και δεν θα ήθελε σε καμία περίπτωση να δει τον Ζακ Λυκ Μελανσόν πρωθυπουργό.
 
Αντίθετα, για τη συμμαχία της Αριστεράς, τα δύσκολα ξεκινούν τώρα. Η δεξαμενή της είναι περιορισμένη, το 4% που κέρδισαν μικροί αριστεροί σχηματισμοί οι οποίοι δεν μπήκαν στη μεγάλη συμμαχία. Σύμφωνα με τα χθεσινά αποτελέσματα και τις προβολές των ειδικών, μπορεί να φτάσει στις 190 έδρες, πολύ μακριά από το στόχο της συγκυβέρνησης με Μακρόν πρόεδρο και Μελανσόν πρωθυπουργό. Για αυτό ο τελευταίος κάλεσε χθες τους ψηφοφόρους που απείχαν, να κατέβουν στις κάλπες και μόνο αν η συμμετοχή αυξηθεί την επόμενη Κυριακή η Αριστερά θα μπορούσε να ελπίζει.
 
► Διαβάστε επίσης: Βουλευτικές εκλογές στη Γαλλία – Προς συγκατοίκηση Μακρόν – Μελανσόν;
 
Από την πρώτη εικόνα των αποτελεσμάτων, δύο ακόμη συμπεράσματα έχουν τη σημασία τους. Τα κόμματα που συγκρότησαν τη Nupes, τη συμμαχία της Αριστεράς, η Ανυπότακτη Γαλλία του Μελανσόν, το Σοσιαλιστικό και το Κομουνιστικό Κόμμα καθώς και οι Πράσινοι, είχαν συγκεντρώσει  αθροιστικά λίγο μικρότερο ποσοστό (24,7%) όταν κατέβηκαν το κάθε ένα μόνο του στις εκλογές του 2017.
 
Η διαφορά με το τωρινό 25,6% είναι μόνο μια μονάδα, αλλά η συμμαχία συγκράτησε δυνάμεις, σε μια συγκυρία ανόδου της ακροδεξιάς και ελεύθερης πτώσης Σοσιαλιστών- Κομουνιστών και κυρίως έδωσε νέα πνοή, κερδίζοντας την πρώτη θέση και φέρνοντας την Αριστερά στο προσκήνιο. Αν μάλιστα η σημερινή ενότητα είχε επιτευχθεί πριν τις προεδρικές εκλογές, ο Μελανσόν θα ήταν αυτός που θα είχε περάσει στον δεύτερο γύρο, αντί της Λε Πεν, αλλάζοντας ριζικά το πολιτικό τοπίο.
 
Το δεύτερο συμπέρασμα είναι ότι η συμμετοχή στις εκλογές ενδιαφέρει όλο και λιγότερους Γάλλους. Η αποχή έφτασε στο ποσοστό ρεκόρ του 52,8% (51,3 % το 2017). Ο Εμανουέλ Μακρόν εκλέχθηκε πριν από 5 χρόνια με την υπόσχεση ότι θα αναγεννήσει τη δημοκρατία και απέτυχε παταγωδώς. Εκλέχθηκε για δεύτερη φορά τον Απρίλιο ως το μικρότερο κακό, απέναντι στη Λε Πεν. Και τώρα σχεδιάζει να κερδίσει με την ίδια τακτική,  δαιμονοποιώντας τον Μελανσόν  και κινητοποιώντας εναντίον του τη δεξιά, την ακροδεξιά και το φανατισμένο «ακραίο κέντρο».
 
Ακόμη και αν τα καταφέρει, δύο φορές το «μη χείρον βέλτιστο» δεν είναι η καλύτερη αρχή. Ούτε για τη γαλλική δημοκρατία, ούτε για τη θητεία του.