• Ποιος είναι άραγε ο πήχης για τον κ Μητσοτάκη;

Για τον κ Μητσοτάκη δεν υπάρχει πήχης. Έχει αποβληθεί με ντισκαλιφιέ κι απλώς καθυστερεί την αποχώρηση του από το γήπεδο, διαμαρτυρόμενος στον διαιτητή για την απολύτως δικαιολογημένη κόκκινη κάρτα. Η υπόλοιπη ομάδα του ανατριχιάζει ακούγοντας τον να επιμένει πως αν τυχόν δεν «συγχωρεθεί», τότε θα πρέπει να αποχωρήσει κι αυτή μαζί του από το γήπεδο.

• Ποιος είναι ο πήχης για τον κ Τσίπρα;

Βάσει των λεγομένων του υποτιθέμενου ελάσσονος εταίρου, ο πήχης της επιτυχίας Τσίπρα είναι το 31,5% Αλλιώς ο κ Ανδρουλάκης θα θεωρήσει ότι υπήρξε άμφω εκλογική αποδοκιμασία, έστω και δευτερεύουσα. Άγνωστο το ποιο είναι το αντίστοιχο κατώφλι της εσωκομματικής αμφισβήτησης ενώ ό,τι κι αν κάνει looser θα τον ανακηρύξουν τα αγαπημένα του συγκροτήματα.

• Ποιος είναι ο πήχης για τον κ Ανδρουλάκη;

Προφανώς δεν θα συγκριθεί με το 4,68% του Βενιζέλου όταν ο χώρος είχε τερματίσει 7ος (πίσω κι από ΧΑ, ΚΚΕ, ΠΟΤΑΜΙ, ΑΝΕΛ) κι η σχέση του προς το ποσοστό του ΣΥΡΙΖΑ ήταν μόλις 1:7,3. Εξάλλου η Φ Γεννηματά το είχε ήδη πάει (2019) στο 8,1%, 3η δύναμη κι η σχέση προς τον ΣΥΡΙΖΑ είχε γίνει: 1:3,9. Είναι συμμετρικό και δίκαιο το να θεωρηθεί ως πήχης επιτυχίας το 1:2!

• Ποιος είναι ο πήχης για τον κ Βαρουφάκη;

Για τον κ Βαρουφάκη ο πήχης είναι η είσοδος του MEΡΑ 25 στην νέα Βουλή, δηλαδή το 3%+

Προκειμένου όμως να εκπληρωθούν κι οι τρεις αυτές συνθήκες θα πρέπει το εν λόγω άθροισμα να φθάσει το 31,5%+15.5%+3% = 50,0%! Άρα ο πήχης μιας κυβέρνησης ‘τριών επιτυχημένων’ κινείται περίπου στο 50%, ποσοστό που ακούγεται θηριώδες αλλά περίπου τόσο χρειάζεται και για μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία που δεν θα κρέμεται από την ψήφο του κ Λοβέρδου. Τόσο εξάλλου χρειάζεται προκειμένου να απομείνει η ΝΔ δεύτερη, με 30-31% (ηθική προϋπόθεση Τσίπρα). Αλλιώς, κάθε κακόβουλος θα μπορούσε να διαγνώσει ακόμη κι εκλογική αποδοκιμασία της απλής αναλογικής. Τέλος είναι σαφές ότι σε μια τέτοια περίπτωση κανείς άλλος δεν μπορεί να διαβεί το κατώφλι του Μαξίμου πέραν του κ Τσίπρα, τυχόν δε υπονόμευση μιας τέτοιας δυνατότητας θα οδηγούσε τότε σε force συντριβή του «ενόχου» σε άμεσες επαναληπτικές εκλογές.

Δεν σχολιάζω την εκκρεμούσα προγραμματική σύγκλιση μεταξύ των τριών, ένα τιτάνιο εγχείρημα που θα έπρεπε να έχει ήδη ξεκινήσει από το να ανταλλάξουν οι τρεις τον αριθμό του παρακολουθούμενου κινητού τους. Οι παλιότεροι θυμούνται την εκπομπή της Μαρίας Ρεζάν «Έτσι, δίχως πρόγραμμα!» Στέκομαι λοιπόν μόνον στους εκ των ων ουκ άνευ αριθμητικούς όρους.

Αυτό το σενάριο περιέγραψε ο κ Τσίπρας στην Θεσσαλονίκη κι αυτόν τον πήχη έθεσε στον εαυτό του, χωρίς αυτό να τρομάξει διόλου τα διαγκωνιζόμενα δίπλα του, υπουργήσιμα στελέχη του.

Οψόμεθα ες Φιλίππους.