«Αντέχετε, ρε;», μας ρωτάνε καθημερινά τις τελευταίες ημέρες, φίλοι, γνωστοί και άγνωστοι, με παραπανίσια ένταση, πραγματικό ενδιαφέρον και συχνή επανάληψη όσο το ημερολόγιο πλησιάζει στις 11 Ιούνη. Και το ενδιαφέρον είναι πραγματικό, όχι υποχρέωση που πρέπει να «βγει» ξεμπλοκάροντας την αμηχανία μιας τυχαίας συνάντησης με ένα εργαζόμενο- απολυμένο της ΕΡΤ. «Αντέχετε;»

«Όχι, ρε. Δεν αντέχουμε. Δεν αντέχουμε!» Δεν αντέχουμε «το μαύρο» και το φασισμό μιας κυβέρνησης που διαλύει τη δημόσια ραδιοτηλεόραση μέσα σε ένα απόγευμα, που βάζει στο «γύψο» τη δημοκρατία και σμπαραλιάζει το Σύνταγμα. Δεν αντέχουμε μια κυβέρνηση που «σφάζει στο γόνατο», εν μια νυκτί, 2.656 ανθρώπους, θυσία στο αδηφάγο τέρας της «τρόικας», για να εξασφαλίσει μια ακόμη δόση, ως τοξικοεξαρτημένη χώρα, πριν ξεπουλήσει κάτι ακόμα από τα «ασημικά του σπιτιού», για την επόμενη. Δεν αντέχουμε τη βία της ανεργίας, την τρομοκρατία μιας κυβέρνησης που παίζει με τις ψευδεπίγραφες ανασφάλειες του λαού, για να δικαιολογήσει την ολομέτωπη επίθεση σε κάθε δικαίωμα που έχει κατακτηθεί με πολύχρονους αγώνες. Που διαλύει την υγεία, δομές πρόνοιας και ψυχικής υγείας, που διαλύει την παιδεία και τα παραδίδει όλα στα ιδιωτικά συμφέροντα, που στρατηγικά απαξιώνει κάθε δημόσιο αγαθό προκειμένου να το προσφέρει, έναντι πινακίου φακής, σε επιχειρηματικούς ομίλους- αρπακτικά, που ετοιμάζονται να σκυλέψουν τη χώρα. Δεν αντέχουμε τα δύο εκατομμύρια των ανέργων, των ανασφάλιστων, τα συσσίτια και τις ελεημοσύνες, τις αυτοκτονίες απεγνωσμένων συμπολιτών μας, τα «πάλι καλά να λες» των φοβισμένων συνταξιούχων και υπαλλήλων, που αρκούνται στο τίποτα παραχωρώντας τα πάντα. Δεν αντέχουμε ρε!

Δεν αντέχουμε να βλέπουμε τα παιδιά μας να τα μαζεύουν και να ξενιτεύονται, όπου γης, να μην έχουν μέλλον, να φοβούνται να ερωτευτούν, να ζήσουν με τον- την σύντροφό τους, να γίνουν γονείς… Δεν αντέχουμε χωρίς χαμόγελο, δεν αντέχουμε τη μοναξιά, την απελπισία και την κατάθλιψη που μας έχουν επιβάλλει για μόνιμη σύντροφο.

Δεν αντέχουμε τα «μπράβο» των δανειστών για τα καταστροφικά και διαλυτικά αποτελέσματα των πολιτικών που επιβάλλουν και υλοποιούν με περισσή δουλικότητα και προσήλωση οι τοποτηρητές- εφαρμοστές των μνημονίων. Τα ψέματά τους, που κάνουν το άσπρο- μαύρο, το success story που προσπαθούν να μας πλασάρουν και το δωρεάν Wi- Fi, σε μια χώρα που δεν έχει να φάει. Δεν αντέχουμε το βρώμικο σύστημά τους, την αγωνία τους να παραμείνουν στην εξουσία κι ας μην απομείνει στο τέλος ούτε λαός, ούτε χώρα..

Γι’ όλα αυτά, κι άλλα τόσα, που δεν αντέχουμε, ΑΝΤΕΧΟΥΜΕ!

Αντέχουμε ρε, όσο η κοινωνία μας αναγνωρίζει, ακόμη, ως τον πραγματικό δημόσιο φορέα του ραδιοφώνου- τηλεόρασης, όσο οι δήμοι, η περιφέρεια, σύλλογοι, συνδικαλιστικοί φορείς, εργατικά κέντρα, συλλογικότητες, πρωτοβουλίες πολιτών συνεχίζουν να μας θεωρούν ως τέτοιο και να έχουν τις ίδιες και μεγαλύτερες «απαιτήσεις» και να ζητούν περισσότερα «ανοίγματα». Όσο οι ακροατές μας αναζητούν στα ερτζιανά και εκφράζουν καθημερινά τη συμπαράσταση και αλληλεγγύη τους. Όσο ο Παναγιώτης, η Φούλα, ο κυρ- Βασίλης κ. α. συνεχίζουν να μας θεωρούν «απαραίτητη πρωινή συντροφιά» για την ενημέρωσή τους. Όσο οι παιδικές φωνές των δημοτικών σχολείων της περιοχής συνεχίζουν να γεμίζουν τους χώρους του ραδιοσταθμού, στις ξεναγήσεις των εκπαιδευτικών εκδρομών που πραγματοποιούν, όσο οι εργαζόμενοι της ΕΡΤ- ΕΡΑ θα καλούνται σε εκδηλώσεις και θα εκφωνούνται ως «εκπρόσωπος ΕΡΑ»…

Αντέχουμε, όσο η Μαρία θα βρίσκει πάντα μια ευκαιρία να περάσει από το δικό μας «ραδιομέγαρο» των 100 τετραγωνικών, όσο ο Παναγιώτης θα έρχεται και θα ρωτά «τι γίνεται ρε; Κανένα νέο;» Όσο ο Ηλίας θα είναι πρόθυμος και χαμογελαστός για ό,τι του ζητηθεί να βοηθήσει, όσο ο Κωνσταντίνος θα συνεχίσει να έχει στην καθημερινότητά του μια βόλτα από την ΕΡΑ, όσο ο Θοδωρής θα ρωτά «έχουμε κάτι να κάνουμε;» Όσο οι μουσικές μπάντες και οι μουσικοί της πόλης πρόθυμα θα ανταποκρίνονται στα καλέσματά μας για εκδηλώσεις, όσο το φοιτηταριάτο της πόλης θα σπεύδει προς βοήθεια, σε κάθε εκδήλωση, αφισοκόλληση, συγκέντρωση…

Αντέχουμε ρε, γιατί η αδικία είναι αυτή που δεν αντέχεται. Το «μαύρο», ο φασισμός τους…

Αντέχουμε και γι’ αυτούς που δεν άντεξαν, που «έφυγαν» που «πέταξαν»…

Αντέχουμε ρε, γιατί αφού το ξεκινήσαμε πρέπει και να το τελειώσουμε…

Βασίλης Πρεμίδης
Δημοσιογράφος
ΕΡΤ- ΕΡΑ Ορεστιάδας