Εκτός από ιδιοκτήτες της εξουσίας, νοιώθουν και ιδιοκτήτες των θεσμών. Ο εκλεκτός πασών των χορηγών αλλάζει τους εκλογικούς νόμους σαν τα πουκάμισα. Τους φτιάχνει, τους χαλάει και ξανά από την αρχή, σύμφωνα πάντα με την εκάστοτε δημοσκοπική συγκυρία. Λες και οι θεσμοί είναι κάτι σαν το ντεκόρ της νεομητσοτακικής δημοκρατίας: το αλλάζεις για να σου φτιάχνει την διάθεση.

Οι θεσμοί είναι η κρούστα για να συνεχίσεις το φαγοπότι με την πίτα της εξουσίας. Τα παπαγαλάκια άδουν ύμνους στην θεσμικότητα του εκλεκτού τους. Γελάει η Ευρώπη με τα καμώματά του με τους θεσμούς. Ε, και; Όλο και κάποιος εκσυγχρονιστής συνταγματολόγος θα βρεθεί να του τονώσει το ηθικό.

Την στιγμή ακριβώς που αποσταθεροποιήθηκε με τις υποκλοπές και αναζητά την ισορροπία. Ανισόρροπη δημοκρατία. Την βιάζουν και το θέλει, όπως θα έλεγε και ο Δωδώνης Χρυσόστομος.

Η ανισόρροπη αυτή δημοκρατία έχει και τις καβάντζες της. Φιλορώσος-ξεφιλορώσος, ο Κυρ. Βελόπουλος είναι όμως 30 χρόνια φίλος του Άδωνη. Φίλος τον φίλο εν κινδύνοις (των υποκλοπών) γιγνώσκει! Ασε που ο Κυριάκος Βελόπουλος είναι και συνονόματος του σημερινού πρωθυπουργού, κάτι που δεν είναι αμελητέο για την δημοκρατία.

Η αλήθεια είναι ότι δεν ταιριάζει η μπίχλα των εκλογών σ’ έναν πρίγκηπα, έστω και ξεπεσμένο. Αρκεί να βρει το κατάλληλο κοστούμι εκλογικού νόμου και κατάλληλους φίλους. Εκτός κι αν τον πάρει για τα καλά χαμπάρι ο κόσμος και τον στείλει στον αγύριστο. Θα ήταν ένα καλό μάθημα να γίνει κυβέρνηση από την πρώτη Κυριακή κι ας έχει τον εκλογικό νόμο να πορεύεται.

*Ο  Γ. Βαρεμένος είναι βουλευτής Αιτωλοακαρνανίας και αναπληρωτής τομεάρχης Υγείας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ.