Ας πούμε τα πράγματα με το όνομα τους. Εδώ και 5 χρόνια ζήσαμε τον απόλυτο εξευτελισμό: την άνευ όρων παράδοση εθνικής & λαϊκής μας κυριαρχίας στους δανειστές, την κατακρεούργηση της Δημοκρατίας & όλων των κοινωνικών κατακτήσεων των περασμένων δεκαετιών, την απόλυτη οικονομική & πολιτισμική εξαθλίωση, την μεθοδευμένη συνειδησιακή χειραγώγηση & τον ψυχολογικό εκφοβισμό μας από την κυρίαρχη μιντιακή Εξουσία, την πλήρη περιθωριοποίηση-απομόνωσή μας από τους λεγόμενους «εταίρους», στα πλαίσια μιας «Ενωμένης» Ευρώπης που αποδείχτηκε πως καμία σχέση δεν έχει με τις αξίες της Δημοκρατίας, του Σεβασμού, της Ισότητας & της περίφημης «Αλληλεγγύης», που όλοι επικαλούνται αλλά κανείς έμπρακτα δεν εκφράζει.

Φτώχεια, ανεργία, αυτοκτονίες, λουκέτα, φόβος & απελπισία συγκροτούν τη δραματική εικόνα των τελευταίων χρόνων. Ήρθε η ώρα να αντισταθούμε. Ήρθε η ώρα να πάρουμε θέση. Χωρίς φόβο και πάθος. ΟΧΙ στη λιτότητα, ΟΧΙ στην περαιτέρω εξαθλίωση, ΟΧΙ στην συνέχιση της ανθρωπιστικής κρίσης, ΟΧΙ στην ολοκληρωτική και επ’ άπειρον υποταγή μας στους δανειστές, ΟΧΙ στον σκοταδισμό που εκβιαστικά μας επιβάλλουν. ΕΛΛΑΔΑ σημαίνει ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ, ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ & ΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ.

Ο Οδυσσέας Ελύτης γύρω στο ’60 έγραφε πως «για να γυρίσει ο Ήλιος θέλει δουλειά πολλή. Θέλει νεκροί χιλιάδες να’ ναι στους τροχούς, θέλει κι οι ζωντανοί να δίνουν το αίμα τους». Ο Αντρέας Κάλβος, πολύ νωρίτερα, έλεγε πως «Θέλει Αρετή και Τόλμη η Ελευθερία». Ο Τάσος Λειβαδίτης ύμνησε την αξία του Ανθρώπου και του Αγώνα «Αν θέλεις να λέγεσαι Άνθρωπος δεν θα πάψεις ούτε στιγμή ν΄ αγωνίζεσαι για την ειρήνη και για το δίκαιο. Θα βγεις στους δρόμους, θα φωνάξεις, τα χείλια σου θα ματώσουν απ΄ τις φωνές».

Το ίδιο και η Κατερίνα Γώγου, «Σημασία έχει να παραμένεις Άνθρωπος» έλεγε. Ο Ρίτσος προειδοποιούσε «Μην τους φοβάσαι! Στο φόβο σου ποντάρουν», ενώ τα λόγια του Βάρναλη «Άιντε θύμα, άιντε ψώνιο, άιντε σύμβολο αιώνιο, αν ξυπνήσεις μόνο μιας θα’ ρθει ανάποδα ο ντουνιάς» ακόμα μας συγκινούν βαθιά. Μην ξεχνάμε πως το 1821 ο Ελληνικός Λαός αγωνίστηκε για την Ελευθερία και την Ανεξαρτησία του με οδηγό το ηρωικό σύνθημα «Καλύτερα μιας ώρας ελεύθερη ζωή, παρά σαράντα χρόνια σκλαβιά και φυλακή» του Ρήγα Φεραίου. Ήταν ο ίδιος Λαός που το ’40 απάντησε ΟΧΙ στα τελεσίγραφα και τους εκβιασμούς των επίδοξων κατακτητών.

ΟΧΙ λοιπόν. Πλέον η Ιστορία βρίσκεται στα χέρια μας. Ας φανούμε συνεπείς, έστω και την ύστατη στιγμή, σε αυτό το ιστορικό ραντεβού που θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό τη ζωή και το μέλλον μας. Το ΕΧΟΥΜΕ ΥΠΟΧΡΕΩΣΗ.

ΥΓ: Εκτός από το αναγκαίο ΟΧΙ της Αξιοπρέπειας, να αντισταθούμε και στις αυταπάτες (που δυστυχώς πολλοί, ανεύθυνα και τυχοδιωκτικά, καλλιεργούν τόσα χρόνια) ότι θα ζήσουμε ένα καλύτερο, πιο δίκαιο και πιο ανθρώπινο μέλλον, χωρίς να υποφέρουμε ή να «ματώσουμε» γι’αυτό. Ας είμαστε ΕΙΛΙΚΡΙΝΕΙΣ. Οι καταστάσεις είναι εξαιρετικά δύσκολες. Και η Αριστερά (στο σύνολο της) οφείλει να πάρει μια ξεκάθαρη θέση σ’ αυτό το ζήτημα με ένα σαφές και ολοκληρωμένο σχέδιο μετάβασης από την μνημονιακή καταστροφή σε έναν διαφορετικό δρόμο ανασυγκρότησης και Αναγέννησης της χώρας, με ό,τι αυτό συνεπάγεται.