Το εθνικό σύστημα υγείας βρέθηκε, αυτή τη φορά, στο στόχαστρο του σκηνοθέτη Σωτήρη Γκορίτσα. Στην νέα του ταινία, με τίτλο «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα», επιχειρείται να παρουσιαστεί γλαφυρά η καθημερινότητα των δημόσιων ελληνικών νοσοκομείων, βάσει αληθινών, όπως είναι καταγεγραμμένα στο ομώνυμο βιβλίο του ορθοπαιδικού γιατρού Γιώργου Δενδρινού.. Όπως τονίζει ο ίδιος ο σκηνοθέτης, «στον χώρο της υγείας απεικονίζονται πεντακάθαρα οι παθογένειες αλλά και τα προτερήματα της νεοελληνικής κοινωνίας».

Η ιδέα για την ταινία προέκυψε αρκετό καιρό πριν από την επικαιρότητα των ημερών. Όπως δηλώνει στην εφημερίδα «Ελευθεροτυπία ο Σ. Γκορίτας, «Ο,τι βγαίνει σήμερα στη φόρα, ήταν γνωστότατο εδώ και χρόνια σε όσους είχαν κάποια επαφή με τη δημόσια υγεία και είχαν τα μάτια τους ανοιχτά. Δεν έχει αλλάξει τίποτα, τα ίδια προβλήματα, η ίδια κακοδιαχείριση, ο ίδιος αγώνας κάποιων γιατρών μπας και κάτι αλλάξει, η ίδια κούραση και απογοήτευσή τους, και στο τέλος η προσαρμογή τους ή το δέλεαρ της ιδιωτικής υγείας, που χαμογελά στη γωνία πανευτυχής με το διαχρονικό αλαλούμ της δημόσιας».

«Ο αδερφός μου είναι 25 χρόνια γιατρός στα δημόσια νοσοκομεία. Πριν από πέντε χρόνια είχα και ο ίδιος ένα τροχαίο ατύχημα που με έφερε σε επαφή με τον ορθοπεδικό γιατρό Γιώργο Δενδρινό και το βιβλίο του «Απ’ τα κόκαλα βγαλμένα». Γνώρισα έτσι και από πρώτο χέρι πράγματα που μέχρι τότε άκουγα για το σύστημα της υγείας και τη ζωή γιατρών και ασθενών σε αυτό. Στον χώρο της υγείας απεικονίζονται πεντακάθαρα οι παθογένειες αλλά και τα προτερήματα της νεοελληνικής κοινωνίας. Πολλές από τις σουρεαλιστικές καταστάσεις που είδα περνώντας πολλές ώρες σε εφημερίες νοσοκομείων κατά την προετοιμασία της ταινίας έπρεπε να αποκλειστούν, διότι, αν και αληθινές, δεν θα γίνονταν ποτέ πιστευτές. Για ακόμη μία φορά η ζωή ξεπερνούσε την τέχνη σε φαντασία» δηλώνει ο σκηνοθέτης στην εφημερίδα «Έθνος».

Ως αιχμηρός ψυχαναλυτής της ψυχοσύνθεσης του νεοέλληνα και καίριος σχολιαστής της ελληνικής κουλτούρας των τελευταίων 20 χρόνων, με ταινίες όπως το «Βαλκανιζατέρ» και το «Μπραζιλέρο», ο Σωτήρης Γκορίτσας ασχολείται τώρα με την οδύσσεια ενός αισιόδοξου νεαρού Έλληνα γιατρού στον προβληματικό χώρο του δημόσιου νοσηλευτηρίου, σημειώνει χαρακτηριστικά το «Έθνος». «Ποτέ δεν με ενδιέφερε η καταγγελία», τονίζει και ξεκαθαρίζει τη στάση της ταινίας απέναντι στην οικονομική κρίση της Ελλάδας. «Είμαι με αυτούς που ψάχνουν τη διπλή όψη των πραγμάτων. Πιστεύω πως κάθε πτώχευση, όπως κάθε θάνατος, εμπεριέχει και τη γέννηση του καινούργιου. Αυτό με συγκινεί και δεν αναπολώ περασμένα μεγαλεία. Αυτή είναι και η ματιά της ταινίας, με ερωτήματα για το δημόσιο σύστημα και αγάπη για τους ανθρώπους που τσαλακώνονται καθημερινά μέσα σε αυτό. Το Ε.Σ.Υ. και το εγώ δηλαδή».

«Το ΕΣΥ και το ΕΓΩ. Ο άνθρωπος και το σύστημα. Το ότι μέσα σε αυτό το αχανές τρελοκομείο της Ελλάδας κάποιοι επιμένουν να κάνουν όσο καλά μπορούν τη δουλειά τους. Και δεν είναι βέβαια μόνο γιατροί· είναι άνθρωποι που συναντώ σε διαφορετικές δουλειές και σε κάνουν να αντέχεις αυτό που λέγεται “ζωή”. Δεν δυσφημίζω κανένα σύστημα. Εχει περάσει καιρός από τότε που είχα άποψη για τα συστήματα. Η δουλειά μου είναι οι άνθρωποι, οι σχέσεις τους, τα όνειρα, η χαρά, η στενοχώρια τους. Πάντα θεωρούσα το νοσοκομείο, εκεί δηλαδή, που μπορεί και να… τελειώνουν τα ψέματα, έναν εξαιρετικά ενδιαφέροντα “δραματουργικά” χώρο, μια μικρογραφία της κοινωνίας μας σε στιγμή κρίσης» σημειώνει ο σκηνοθέτης.

Τα γυρίσματα της ταινίας έγιναν σε νοσοκομεία της Αττικής, με πρωταγωνιστές τους Αργύρη Ξάφη, Δημήτρη Ημελλο, Αννα Κουτσαφτίκη, Μηνά Χατζησάββα κ.ά.