Η τακτική που ακολουθεί ο υπουργός Οικονομικών της Γερμανίας Βόλφγκανγκ Σόιμπλε απέναντι στην Ελλάδα δεν είναι τυχαία, ενώ τα κίνητρά της δεν εδράζονται σε συναισθηματικό φορτίο. Οι ακραίες και προσβλητικές επιθέσεις των τελευταίων ημερών είναι πολύ καλά σχεδιασμένες με στόχο να εξυπηρετήσουν τα στενά Γερμανικά συμφέροντα και τη στρατηγική του πανίσχυρου υπουργού, για μια Γερμανία η οποία θα κυριαρχήσει στην Ευρώπη, όχι μόνο οικονομικά αλλά και πολιτικά. 

Ο Σόιμπλε και οι σκληροί του Χριστιανοδημοκρατικού Κόμματος αντιδρούν στην πρόθεση μιας καθημαγμένης οικονομικά χώρας, της Ελλάδας, να κινήσει έστω και δειλά το κεφάλι της. Τη θέλουν ταπεινωμένη, ατιμασμένη, να κλαίει τη μοίρα της. 

Θέλουν να κόψουν κάθε κίνηση που θα αμφισβητεί έστω και στο ελάχιστο την κυριαρχία τους, προκειμένου να παραδειγματίσουν άλλες χώρες, κυρίως του Νότου, οι λαοί των οποίων αντιδρούν στις πολιτικές της λιτότητας.

Συναισθηματισμοί δεν υπάρχουν σε αυτή την πολιτική του Βερολίνου. Τα εκατομμύρια των ανέργων, οι άστεγοι, οι πεινασμένοι, τα παιδιά που λιποθυμούν στα σχολεία, οι εκατοντάδες αυτοκτονίες, δεν επηρεάζουν τη σκέψη του κ. Σόιμπλε και των συνεργατών του. Γνωρίζουν πολύ καλά ότι λαοί φοβισμένοι και ταπεινωμένοι αδυνατούν να αντιδράσουν, ειδικότερα όταν έχει προηγηθεί μια περίοδος επίπλαστης ευημερίας. 

Η Γερμανία εδώ και χρόνια μέσω των επιχειρήσεών της, κρατικών και ιδιωτικών, εκμεταλλευόμενη την κυριαρχία στην Ελλάδα μιας διεφθαρμένης πολιτικής και οικονομικής ελίτ, κατάφερε να εισχωρήσει σε στρατηγικού ενδιαφέροντος δομές της Ελληνικής οικονομίας. 

Η κρατική εταιρεία τηλεπικοινωνιών, η Deutsche Telekom, πήρε τον ΟΤΕ, η κρατική επιχείρηση διαχείρισης αεροδρομίων, η Fraport, κέρδισε το διαγωνισμό για τα 14 περιφερειακά αεροδρόμια της χώρας, η κρατική εθνική τους τράπεζα κατέχει μεγάλο μέρος του Ελληνικού χρέους, μεγάλες εταιρείες τους έχουν προμηθεύσει τον στρατό με κάθε είδους υλικό, από ελικόπτερα, τανκς, μέχρι υποβρύχια που γέρνουν. Η Siemens και άλλες επιχειρήσεις έχουν πρωτοστατήσει σε υποθέσεις διαφθοράς έχοντας καταβάλει μεγάλες μίζες σε πολιτικά πρόσωπα και Κόμματα.

Μέχρι πριν λίγο καιρό ο Σόιμπλε ηθικολογούσε κάνοντας λόγο για μια «πολιτική και επιχειρηματική ελίτ της Ελλάδας που δεν έχει πατριωτικά χαρακτηριστικά», αλλά με αυτή την ελίτ έκαναν τις… δουλειές τους. Γι’ αυτό το λόγο η Γερμανία αρνείται να δώσει στοιχεία στην Ελληνική δικαιοσύνη για τις απάτες που έχουν γίνει, ενώ αρνείται να εκδώσει στην χώρα μας τους διάφορους Χριστοφοράκους στους οποίους παρέχει άσυλο. 

Η πολιτική αλλαγή στην Ελλάδα έχει προκαλέσει μεγάλο πονοκέφαλο στο Βερολίνο και δεν είναι τυχαία η τακτική που ακολουθεί, δίνοντας μάλιστα γραμμή και σε Μέσα Ενημέρωσης να χτυπούν τη χώρα μας με τρόπο προσβλητικό. Δεν υπάρχουν πλέον στην κυβέρνηση πολιτικοί της παλιάς τάξης, της ελίτ που κατηγορούσαν, τους οποίους «είχαν στο χέρι». 

Έτσι προσπαθούν να αποδομήσουν τον πρωθυπουργό και τον υπουργό Οικονομικών, με δηλώσεις και ρεπορτάζ που μερικές φορές αγγίζουν τα όρια της χυδαιότητας. Σ’ αυτή την τακτική πρωτοστατεί η εφημερίδα Bild, ένα σκανδαλοθηρικό φύλλο το οποίο διαβάζεται από εκατομμύρια Γερμανούς και εκφράζει πάντα την πολιτική των χριστιανοδημοκρατών. 

Υπάρχουν όμως και οι εξαιρέσεις, με ρεπορτάζ και άρθρα που δεν παρουσιάζουν καν τα δικά μας συστημικά Μέσα Ενημέρωσης. Στο πρώτο κανάλι της Γερμανικής τηλεόρασης παρουσιάστηκε πριν λίγες μέρες ντοκιμαντέρ, όπου το μήνυμα που πέρασε ήταν ότι το 2010 οι χώρες του ευρώ δεν άφησαν την Ελλάδα να χρεοκοπήσει για να προστατεύσουν τις γαλλικές και γερμανικές τράπεζας, που ως κύριοι δανειστές θα έχαναν γύρω στα 40 δισεκατομμύρια ευρώ.

Σύμφωνα με την εφημερίδα Die Welt, όλα αυτά τα χρόνια γραφειοκράτες της τρόικας κηδεμόνευσαν τον ελληνικό λαό, τον κατέστρεψαν συστηματικά, του έκοψαν από τον ομφάλιο λώρο από την υγειονομική περίθαλψη, με μια λέξη, τον ατίμωσαν. Ήταν, όπως είπε ο Βαρουφάκης στο ίδιο ντοκιμαντέρ, ένα έγκλημα κατά της ανθρωπότητας.

Ο σχεδιασμός του Σόιμπλε για μια Γερμανική Ευρώπη ραγίζει με την αντίδραση της Ελληνικής κυβέρνησης, βλέπει ότι και σε άλλες χώρες, όπου η λιτότητα σάρωσε ζωές, όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία και η Ιρλανδία, ριζοσπαστικά Κόμματα βρίσκονται κοντά στην εξουσία. Θέλει λοιπόν να προλάβει γι’ αυτό ακολουθεί αυτό το δρόμο. Δεν βλέπει όμως το φάντασμα της ακροδεξιάς με την άνοδο τη Μαρί Λεπέν στη Γαλλία, εκτός και εάν τον βολεύει μια γενικευμένη αναταραχή στην Ευρώπη, προκειμένου να φτιάξει μια Γερμανική Ευρώπη μόνο με τους «φίλους και εδικούς του». 

Για το λόγο αυτό η Ελληνική κυβέρνηση πρέπει να δομήσει σωστά την τακτική της απέναντι στο… θηρίο. Μια πολιτική που θα βλέπει μακριά γιατί ο χρόνος, όσο περνάει, είναι υπέρ της. Μέσα στο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει επίσης να καταλάβουν, ορισμένοι, αυτό που λέει ο λαός μας: «Αν χτυπήσεις το κεφάλι σου στον τοίχο θα το σπάσεις», ούτε «θα δώσεις γροθιά στο μαχαίρι». Απαιτείται υπομονή, σωστός σχεδιασμός, άριστη τακτική, συμμαχίες και εκμετάλλευση της γεωστρατηγικής θέσης της χώρας στις σημερινές συνθήκες.