Ακόμη δεν έχουμε καταλάβει τι ακριβώς μας έχει συμβεί. Αλλάξε ο τρόπος ζωής μας, απαγορεύτηκαν οι αγκαλιές και τα φιλιά, μάσκες παντού και αποστάσεις, χωρίς να το έχουμε δει πριν σε ταινία και χωρίς να ξέρουμε πότε και αν θα τελειώσει ο εφιάλτης.
  
Οι ειδικοί λένε ότι η επόμενη πανδημία θα είναι πανδημία ψυχικής υγείας. Πώς όχι; Οσοι είναι μόνοι περπατάνε στην έρημο της κοινωνικής απόστασης, οι πρωτοετετείς γνωρίζουν τους συμφοιτητές και τους καθηγητές τους διαδικτυακά, η διασκέδαση ενοχοποιείται,  η νεανική ορμή βαφτίζεται ασυνειδησία, όσοι κατέληξαν σε γηροκομείο τώρα συνειδητοποιούν πόσο κακό είναι ένα τέτοιο τέλος, οι 65+ απειλούνται με κατ οίκον περιορισμό και, αν νοσηλευτείς, δεν θα υπάρχει κανείς δίπλα σου, θα πεθάνεις χωρίς να χαμογελάσεις στο αγαπημένο σου πρόσωπο.
  
Στο μεταξύ οι αγορές ζώων που μας χάρισαν τον κορονοϊό, στις χώρες της νοτιοανατολικής Ασίας, εξακολουθούν να υπάρχουν. Στην Κίνα, το Βιετνάμ και την Ινδία, παγκολίνοι, ελάφια, κροκόδειλοι, ρακούν, γάτες και σκύλοι που ζουν σε άθλιες συνθήκες, υποφέροντας από αρρώστιες, πείνα και δίψα, σφάζονται μπροστά στα μάτια των καταναλωτών φέρνοντας στον ορίζοντα την επόμενη ζωονόσο.
  
Είναι μια εποχή σκοτεινή και καταθλιπιτική. Πολύ περισσότερο που μαθαίνουμε ότι τελικά η λιτότητα που μας τσάκισε την προηγούμενη δεκαετία δεν ήταν μονόδρομος. Τώρα άνοιξαν οι κρουνοί χρηματοδότησης επεκτατικών πολιτικών, τώρα ο νεοφιλελευθερισμός προσκυνά τον Κέυνς και ο κρατισμός από βρισιά γίνεται ιδεώδες. Οι ιδέες της Αριστεράς για το κοινωνικό κράτος και το δημόσιο σύστημα υγείας θριαμβεύουν αλλά η Δεξιά κερδίζει εκλογές και επιβάλλεται πολιτικά. Μέχρι που στην Πολωνία απαγορεύονται οι εκτρώσεις μπροστά σε μια απαθή ΕΕ που έχει εκπαιδευτεί από τον Όρμπαν στην ανοχή απέναντι στο ξέσκισμα του παλιού ευρωπαϊκού κώδικα αξιών.
  
Και αυτά ενώ μετά τον αποκεφαλισμό του Γάλλου καθηγητή Σ. Πατί από έναν φανατικό ισλαμιστή στο Παρίσι, η σύγκρουση θρησκειών έρχεται πιο κοντά και τα άκρα ενισχύονται, θέτοντας εν αμφιβόλω ακόμη και την ιδέα της πολυπολιτισμικότητας. Πολύ περισσότερο όταν ο Ερντογάν ως αυτόκλητος ηγέτης του μουσουλμανικού κόσμου αποκαλεί τον Μακρόν ναζί και καλεί σε μποϊκοτάζ στα γαλλικά προϊόντα.
  
Είναι μια εποχή ανυπόφορη, ειδικά για όσους παλεύουν με τη φτώχεια, την αρρώστια ή τη μοναξιά τους. Αλλά θα είναι αβάσταχτη για όλους αν δεν ηττηθεί ο Ντόναλντ Τραμπ στις αμερικανικές εκλογές την επόμενη εβδομάδα. Αν εκλεγεί ο Μπάιντεν, θα μπει ένα φρένο στην κάθοδο  της ανθρωπότητας, η οποία έγινε ανεξέλεγκτη από τη στιγμή που πέρασε την πόρτα του Λευκού Οίκου ο πολιτικός εκπρόσωπος του κακού, του μίσους, του ανορθολογισμού, της ευτέλειας, του αυταρχισμού, της οπισθοδρόμησης.
 
Η εκλογική ήττα του Τραμπ θα είναι ένα βήμα μπροστά. Και το αντίθετο θα είναι η οριστική κατάρρευση της δυτικής δημοκρατίας, στη μητρόπολή της, και επομένως, συμβολικά, παντού.
 
Τουλάχιστον, να μην κερδίσει ο Τραμπ. Είναι το μόνο πραγματικά σημαντικό για όλους, ακόμη και για όσους ούτε καν ξέρουν την ημερομηνία των αμερικανικών εκλογών.