Μέχρι τα μέσα Απριλίου η ΝΔ έπεφτε για 4ο μήνα, συνεπεία των αποκαλύψεων για τα Τέμπη.

Έπεφτε όλο και πιο απότομα με ένα 2% επιπλέον πτώσης στο διάστημα μέσα Μαρτίου- μέσα Απριλίου, πέραν όσης είχε ήδη προηγηθεί.

Ευτυχώς όμως για αυτήν αντίπαλος της στις εκλογές δεν ήταν η κ Μαρία Καρυστιανού κι αργά η γρήγορα θα χανόταν και θα έμπαιναν στο κάδρο οι ευεργέτες-αντίπαλοι της ΝΔ…

Ωστόσο είναι σαφές ότι ισορρόπησε κι ανέκτησε αυτό το τελευταίο απωλεσθέν 2%, μόνον μετά τον λεγόμενο χειρισμό Μπελέρη. Βρίσκεται πλέον ήδη πίσω στο δημοσκοπικό σημείο που βρισκόταν στα τέλη Μαρτίου και μάλλον αισιοδοξεί αν κρίνουμε από την εξαγγελία Μητσοτάκη στην Φλώρινα για επιδίωξη 9ης έδρας (>35%). Στην πραγματικότητα επρόκειτο για χειρισμό Βορίδη κι είχε ως κύριο στόχο του τα κλονισμένα ακροατήρια του Βορρά.

Οπότε για την ΛΥΣΗ στον Βορρά, η λύση υπήρξε ο Βορίδης κι οι ιδέες του. Μπελέρης λοιπόν για εθνικιστές κι από κοντά ο Αυτιάς του τριπτύχου για συντηρητικούς υπερήλικες αλλά κι η Μελέτη, που μικρή είχε εμφανίσει «ηλίαση», και έτσι συμβολίζει τον επαναπατρισμό πλήθους απολωλότων δεξιών προβάτων, περίπου 10%, που είχαν στο πρόσφατο παρελθόν φλερτάρει με την ΧΑ αλλά επανέκαμψαν πλέον στην πατρική οικογένεια. Μιλάμε για ολιστική προσέγγιση της δυσαρεστημένης ακροδεξιάς πελατείας.

Η Ελληνική Λύση μέχρι τότε ανέβαινε σταθερά κι είχε ήδη καταστεί διψήφια μέσα στο Α’ 15νθήμερο του Απριλίου. Ανέκοψε την ορμή της μετά τον ΧΜΠ, για να σταθεροποιηθεί δημοσκοπικά κάτω από το ψυχολογικό όριο του διψήφιου. Κι η ΝΙΚΗ, που μετά την ψήφιση του γάμου ομόφυλων 20/2 εκτινάχτηκε πάνω από 4%, ξαναέπεσε αντί να κερδίσει κι άλλο. Μάλλον σταθεροποιήθηκε πάντως άνω του 3%. Τόσο γρήγορα ξεφούσκωσαν άραγε οι αντιδράσεις των χριστιανοταλιμπάν ή απλώς δεν τις πιάνουν τα ραντάρ των δημοσκοπήσεων, όπως λένε οι ίδιοι;

Επιφύλαξη

Με την επιφύλαξη του τι θα κάνουν διάφορα μικρότερα σχήματα, υπάρχει η περίπτωση να υποτιμάται η δύναμη της Λύσης, που κατά μια άποψη θα τσιμπίσει 1-2 μονάδες ακόμη από την όμορο ΝΔ. Ίσως έτσι, μέρος της δημοσκοπικής ανάκαμψης αποδειχθεί μια αυτοεκπληρούμενη προφητεία χωρίς διάρκεια.

Άραγε το να ροκανίσει λίγο ακόμη (1-2%) ο Βελόπουλος την ΝΔ, συνιστά απειλή και για την δημοκρατία ή μόνο για την Νέα Δημοκρατία; Δεν νιώθω να με απειλεί η τυχόν ενίσχυση του ψεκ- Βελόπουλου σε βάρος των λαοτζίκων υπουργών, του Κυρανάκη και πλήθος άλλων παγκιτών, όπως ο αδίστακτος Μαρκόπουλος.

Με ανησυχεί κάπως περισσότερο ένας Πρωθυπουργός που κάνει την βαλκανική πολιτική της χώρας κουλουβάχατα για να σώσει την εκλογική παρτίδα μιας ήσσονος κάλπης. Με ανησυχούν κι οι βόρειοι αγανακτισμένοι που ξαναμαντρώνονται τόσο εύκολα με περικεφαλαίες και παραμυθάκια. Θα πείτε άμα είσαι πελάτης όλα γίνονται ποιητική αδεία, κάπως όπως στην Τούμπα φωνάζαν «Έτσι γ… η Βουλγαρία!» πιο δυνατά από τον όντως Βούλγαρο, Ντεσπότοφ οι νεαροί πρωταγωνιστές Κουλιεράκης (Χανιά) και Κωνσταντέλιας (Αυστριακός).

Πατριωτιλίκι ala Γκρήνμπεργκ, που τάχα επιθυμεί να ακυρωθεί η συμφωνία τώρα που επικράτησαν αμφιπλεύρως οι δεξιοί επικριτές της, άρα να φύγει η γειτονική χώρα από το ΝΑΤΟ (αντιιμπεριαλιστικό σουξέ) αφού βάσει αυτής μπήκε και ακόμη καλυτέρα να έρθει στα βόρεια μας η συμπαθής Ζαχάροβα. Ποιο κορόιδο τα πιστεύει όλα αυτά; Μα όποιος πιστεύει ότι τα Χανιά είναι στην Βουλγαρία …

Επειγόντως μαθήματα σκάκι

Λεγόταν από παλιά ότι ο ΣΥΡΙΖΑ μειονεκτούσε στο ότι δεν ήξερε σκάκι αλλά ο προηγούμενος Αρχηγός θρυλείται ότι ήξερε τουλάχιστον καλό τάβλι.

Ο εξοβελισμός των Τεμπών, ότι χάθηκε ό,τι κι όποιος τα θυμίζει (απορώ πως την γλύτωσε η Φλέσσα), η εθνικοποίηση των ευρωεκλογών κι η σκιώδης προβολή επ’ αυτών του ερωτήματος του καταλληλότερου για διακυβέρνηση (δραματική υπεροχή Μητσοτάκη), ο χειρισμός Βορίδη για την στροφή προς ακροδεξιά είναι όλα ενέργειες ενδεικτικές μιας ομάδας που δεν πανικοβάλλεται εύκολα. Βασίζεται εξάλλου σε αγορασμένες υπηρεσίες πολύπειρων ειδικών κι όχι στον ενθουσιασμό εθελοντών strategists.

Απέναντι, διακρίνεις εύκολα την τεμπελιά των επιχειρημάτων με πιο χαρακτηριστικές τις συνεχείς οιμωγές τους για την ακροδεξιά επέλαση, λες κι οι εγχώριες κηραλοιφές είναι Χρυσή Αυγή ή AFD. Βούτυρο όλο αυτό στο ψωμί του «κεντρώου Μακρόν», που θα πρέπει τάχα να ενισχυθεί ώστε με την σταθερότητα του να μας προφυλάξει από το κακό.

Διακρίνεις επίσης εύκολα το άγχος, ενίοτε τεχνητό, στελεχών που διακρίνουν μεγάλο κενό στα αριστερά του Κασσελάκη και τον ωθούν σε μια πολιτική στροφή αντίστοιχη. Τα υφιστάμενα μικρά αριστερά σχήματα τα βολεύει ο τύπος της αναμέτρησης καθώς και το οικείο ιστορικά υπαρξιακό ερώτημα του 3%. Αν μάλιστα κάποιος τους έδωσε το φιλί της ζωής, αυτός δεν ήταν ο Κασσελάκης αλλά ο Κουτσούμπας με την στάση του στο νόμο για το γάμο των ομόφυλων και τους παρεξηγημένους “sugar dadies”.

Ένα μωρό παιδί μπορεί να διακρίνει πως ό,τι καινούργιο έφερε ο Κασσελάκης είναι η στροφή στην κεντροαριστερά, με τον ορμητικό τρόπο που συνηθίζει να δρα. Αυτό εξάλλου έκρινε και την δευτερεύουσα αναμέτρηση του με τον κ Ανδρουλάκη. Αυτό λοιπόν βρήκαν να αλλάξουν; Από το να ακούει άσχετους, καλύτερα να μην ακούει κανέναν!