Γίνεται μεγάλη συζήτηση και προβάλλεται ως μία από τις βασικές αιτίες της συντριβής του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις εκλογές της 21ης Μαΐου, η ελλιπής επικοινωνία, επεξήγηση και προβολή του προγράμματος του στον Ελληνικό λαό.

Μάλιστα ο Αλέξης Τσίπρας στις δηλώσεις του (29-5), μετά την πρώτη συνεδρίαση της νέας εκλογικής επιτροπής του κόμματος, το τόνισε με έμφαση λέγοντας: «Η απόφασή μας είναι το επόμενο διάστημα να επιχειρήσουμε να επανασυστήσουμε τις προγραμματικές θέσεις και προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ για την επόμενη τετραετία. Οι προγραμματικές μας θέσεις θα είναι το επόμενο διάστημα στο επίκεντρο της καμπάνιας μας».

Σε μία ανώτερη και ονειρική ίσως κοινωνία, κάτι τέτοιο θα είχε βάση. Δυστυχώς όμως δεν προκύπτει από πουθενά, δεν υπάρχει επιστημονικά τεκμηριωμένο από καμία κοινοβουλευτική εκλογική διαδικασία, σε κανένα κράτος του πλανήτη, ότι η ψήφος της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών, είναι προϊόν και κατάληξη, μίας μελέτης και σύγκρισης των προγραμμάτων, κάθε συμμετέχοντος στην εκλογική διαδικασία κόμματος.

Εκατομμύρια τόνοι χαρτιού και αντίστοιχα κομμένα δέντρα για την παραγωγή τους, πήγαν και πάνε χαμένα (όπου δεν έχουν αντικατασταθεί απόλυτα, από ψηφιακό υλικό).

Για να γίνει πιο συγκεκριμένη η παραπάνω άποψη και συλλογισμός, ας αναρωτηθούμε: η απίστευτη και απρόσμενη εκλογική επίδοση της Ν.Δ., είναι άραγε αποτέλεσμα της γνώσης και κατανόησης του προγράμματος της από τους ψηφοφόρους;

Δηλαδή μπήκαν στον κόπο οι πολίτες και διάβασαν τα προγράμματα των κομμάτων και βρήκαν καλύτερο αυτό της Ν.Δ.; Το πιστεύει κάποιος; Νομίζω πως ούτε ένας, ακόμη κι εκεί στην Πειραιώς δεν υποστηρίζει κάτι ανάλογο.

Είναι αλήθεια ότι αν κάποιος διαβάσει ΟΛΑ τα προεκλογικά προγράμματα, φυλλάδια, προκηρύξεις κλπ και μάλιστα έχοντας κρυμμένο ποιανού κόμματος είναι το κάθε ένα, θα βρεί σε ΟΛΑ, σημεία συμφωνίας, έγκρισης, ή ακόμα και πλήρους ταύτισης, ανάλογα με την ιδιαίτερη ιδεολογικοπολιτική του τοποθέτηση.

Όλα είναι γραμμένα με στόχο τη δημιουργία εντυπώσεων και προσδοκιών, με πλήθος φιλολαϊκών θέσεων και υποσχέσεων πραγμάτωσης τους.

Βέβαια στην εποχή μας η εικόνα κυριαρχεί και ο περισσότερος κόσμος δεν διαβάζει καθόλου, πολλώ μάλλον προεκλογικό κομματικό υλικό.

Δυστυχώς όμως η κρίση του σοφού ή ανώριμου λαού (ανάλογα με τα αποτελέσματα κάθε εκλογικής αναμέτρησης), ουδόλως επηρεάζονται από τα προγράμματα. Κάποιες βασικές θέσεις, υποσχέσεις-συνθήματα και σλόγκαν, περνάνε στις μάζες μέσω της καμπάνιας και των διαφημίσεων, ωστόσο κι αυτές δεν είναι ο αποφασιστικός παράγοντας που κρίνει την εκλογική μάχη.

Επίσης, ακόμα κι όταν κάποιοι ακούν με προσοχή τις προγραμματικές θέσεις του οποιαδήποτε κόμματος, μετά, είτε φωναχτά, είτε σιωπηλά αναρωτούνται: Ωραία τα λένε, θα τα εφαρμόσουν όμως; Άλλωστε είναι πολύ μεγάλη ή και πλειοψηφική, στις περισσότερες έρευνες-δημοσκοπήσεις, η έλλειψη εμπιστοσύνης των πολιτών στα κόμματα,.

Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ το πρόβλημα είναι, πως η προπαγάνδα από την Ν.Δ. και τα εξαρτημένα απ’ αυτήν ΜΜΕ, έχει ως βασικό στόχο εδώ και οκτώ χρόνια (από τότε που ανέλαβε αρχηγός ο Κυριάκος Μητσοτάκης), να πλήξει την αξιοπιστία του Αλέξη Τσίπρα.

Υποβοηθούμενη από την ανύπαρκτη επικοινωνιακή πολιτική και επαγγελματική στελέχωση της Κουμουνδούρου, τις συνεχείς γκάφες και τα αυτογκόλ από στελέχη και την αδυναμία ανάδειξης της βασικής προσφοράς του Αλέξη Τσίπρα στα χρόνια της κυβερνητικής του θητείας, η Ν.Δ. πέτυχε το στόχο της.

Ο αντίπαλος ήταν πάντα και είναι ακόμη ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, καθώς είναι ο μόνος που υπολογίζουν γιατί έχει απήχηση (αισθητά λιγότερη από το 2015 αλλά έχει ακόμα) σε μεγάλα λαϊκά στρώματα, με δεδομένη από την διακυβέρνηση του, την έντιμη διαχείριση των κρατικών πόρων και την απουσία οικονομικών σκανδάλων, κάτι πρωτοφανές για τα σύγχρονα Ελληνικά δεδομένα.

Υπάρχουν πάρα πολλά παραδείγματα που θα μπορούσαν να παρατεθούν, από προεκλογικές καμπάνιες και αντίστοιχα αποτελέσματα της κάλπης σε άλλες χώρες, όπου αποδεικνύεται ότι οι ψηφοφόροι δεν επέλεξαν βάσει προγράμματος, αλλά πρωτίστως τα πρόσωπα που θέλουν να τους κυβερνήσουν.

Μαζί με το χτίσιμο του προφίλ των αρχηγών, προέδρων ή των επικεφαλής-μονομάχων των ανταγωνιζόμενων κομμάτων, επιλέγονται 2-3 δυνατά σημεία-σλόγκαν και ολοκληρώνεται μία διαδικασία που έχει ξεκινήσει πολύ πριν τις εκλογές, απλώς κορυφώνεται το τελευταίο διάστημα πριν από αυτές.

Για παράδειγμα εδώ στις δικές μας εκλογές, εκτός από τη συστηματική δουλειά που κάνει χρόνια τώρα η Ν.Δ σε όλα τα επίπεδα, αποκλειστικά κόντρα στο ΣΥΡΙΖΑ, με το πάγωμα του χρόνου, λες και δεν υπήρχε Ελλάδα πριν κυβερνήσει ο Τσίπρας και όλα τα δεινά του τόπου μας ξεκίνησαν από το 2015 και εντεύθεν, αξίζει να σταθούμε στα τρία βασικά σημεία που πρόβαλε στην προεκλογική της καμπάνια.

Η Ν.Δ. πήρε ακριβώς τα τρία βασικά θέματα, που θεωρούνται προνομιακά για την υπεροχή της αριστεράς διαχρονικά και τα έκανε σημαία της.

Δημόσια υγεία, δημόσια εκπαίδευση και αυξήσεις μισθών. Μάλιστα με αυτά οδεύει και στην κάλπη της 25ης Ιουνίου, με τον Κυριάκο Μητσοτάκη να τονίζει πως αυτά αποτελούν προσωπική του δέσμευση (αυτή την έκφραση την χρησιμοποιεί συνέχεια και εμφατικά, από την εποχή της πανδημίας τουλάχιστον ως σήμερα).

Απέναντι σ’ αυτή την κεντρική επικοινωνιακή επιλογή της κυβερνητικής παράταξης, ο ΣΥΡΙΖΑ παρουσίασε ως βασικό του σύνθημα την προ σαράντα ετών Πασοκικής έμπνευσης «αλλαγή», το «δικαιοσύνη παντού» και αμέτρητες καταγγελτικές και αρνητικές αναφορές στη Ν.Δ. και προσωπικά στον Κ. Μητσοτάκη.

Δεν είπε μα σαφήνεια στον κόσμο να τον ψηφίσουν για να κυβερνήσει, αλλά παλινωδούσε ανάμεσα σε προοδευτική συνεργασία, κυβέρνηση ηττημένων ή ειδικού σκοπού και το σημαντικότερο, δεν προέβαλε απλά, σταθερά και ενιαία, τι ακριβώς πέτυχε στην τετραετία 2015-19, που έδωσαν τη δυνατότητα στη Ν.Δ. να εμφανίζεται γενναιόδωρη και ευαίσθητη στη στήριξη των αδύναμων, με κάθε λογής επιδόματα.

Ίσως στο μικρό χρονικά διάστημα ως την νέα κάλπη του Ιουνίου, θα βοηθούσε να εξηγηθεί με απλά λόγια (κάτι δύσκολο έως αδύνατο για τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ που βγαίνουν στα κανάλια), τι μπορεί να συμβεί με κάποια προσωρινή οικονομική ευμάρεια, ή καλύτερα με την ψευδαίσθηση της, όταν αυτή δε βασίζεται σε σταθερή και υγιή ανάπτυξη, θυμίζοντας το τι συνέβη στην πατρίδα μας και φτάσαμε στα μνημόνια.

Αφήνοντας κατά μέρος τις καταγγελίες για τα εχθρικά ΜΜΕ (πλέον λειτουργεί ως άλλοθι όπως κάνουν οι ποδοσφαιρικές ομάδες, που ρίχνουν την αποτυχία τους στη διαιτησία), θα μπορούσε στα social media όπου δεν υπάρχει κανένα εμπόδιο και είναι βασική πηγή ενημέρωσης των ηλικιών 17-54, να διεξάγει στοχευμένη καμπάνια κόμματος εξουσίας, που δεν έχει ενοχές για τη διακυβέρνηση του, αναγνωρίζει και διορθώνει στην πράξη τα λάθη και τις παραλήψεις του (αναφέροντας συγκεκριμένα τι δεν έπρεπε να κάνει, τι δεν πρόκειται να ξανακάνει αν κυβερνήσει και σε ποιους δεν πρόκειται να ξαναδοθούν υπεύθυνες θέσεις και γιατί).

Μην ξεχνάμε πως παγκοσμίως ζούμε την εποχή που ο πλανήτης κουμαντάρατε από τον … αντίχειρα, διότι κάνοντας scroll (ανεβοκατεβάζοντας) στην οθόνη του κινητού, έχεις πρόσβαση και έλεγχο στα πάντα, αλλά και στο απόλυτο τίποτα, αναλόγως πως το χρησιμοποιεί ο καθένας.

Σε κάθε περίπτωση με στοιχεία και ντοκουμέντα, να αναδείξει ότι ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ παρόλα τα προβλήματα και τις αδυναμίες του, ΔΕΝ ΚΛΕΒΕΙ όπως ΟΛΟΙ οι προηγούμενοι και δεν ελέγχεται από παράκεντρα και ύποπτα συμφέροντα.

Να παρουσιάσει αυτή τη σύντομη προεκλογική περίοδο, τέτοιο λόγο και ύφος, που να γίνεται αντιληπτός και κατανοητός από τον απλό κόσμο (τα πραγματικά χαρακτηριστικά του οποίου πολύ φοβάμαι ότι αγνοεί ο κομματικός ΣΥΡΙΖΑ), ο οποίος καλώς ή κακώς (κακώς) δεν ξέρει τι ακριβώς είναι ο νεοφιλελευθερισμός, γιατί είναι σοβαρό θέμα οι παρακολουθήσεις και πρέπει να τον αφορά κ.ο.κ.

Δεν ξέρω ποια είναι η «μαγική» λύση για να ανατραπεί το βαρύ και άσχημο κλίμα, πάντως σίγουρα όχι με τον Αλέξη Τσίπρα επικοινωνιολόγο του εαυτού του, μήτε με πολυπληθή εκλογική επιτροπή, που μοιάζει δυσκίνητη και γραφειοκρατική.

Τέλος επειδή ο στόχος δηλώνεται πως είναι η αποτροπή της παντοκρατορίας Μητσοτάκη, άρα μονομέτωπος αγώνας ενάντια του, για όσους ξεχνάνε, ας σημειωθεί πως τα υπόλοιπα κόμματα, που τάχα μου δήθεν αποτελούν το προοδευτικό τόξο, πάλι το ΣΥΡΙΖΑ θέλουν να «τρυγήσουν» και να εξαφανίσουν, αυτός παραμένει ο υπ’ αριθμόν ΕΝΑ στόχος τους……