Παραμονές εκλογών εντύπωση  εξακολουθεί να προκαλεί η βεβιασμένη απόφαση του Αρείου Πάγου υπέρ των Funds (των Εταιριών Διαχείρισης Απαιτήσεων) για τους  700 χιλιάδες πλειστηριασμούς!

Μέσα σε οκτώ ημέρες από την ημερομηνία της συζήτησής του θέματος, οι δικαστές διάβασαν έναν φάκελο περίπου 2.000 σελίδων και με συντριπτική πλειοψηφία έδωσαν το πράσινο φως για σαρωτικούς πλειστηριασμούς με διαχειριστές τα Funds.

Δυο εβδομάδες σχεδόν μετά την απόφαση αυτή, η όλη υπόθεση και το ερωτηματικά που θέτει ψάχνει τις πιθανές ερμηνείες, που μπορεί να είναι οι ακόλουθες:

1. Η κυβέρνηση, γνωρίζοντας την πιθανότητα να προκύψει μια τέτοια απόφαση –ή προκαλώντας την– πρόκειται να νομοθετήσει μια ευνοϊκή ρύθμιση ή την έχει ήδη έτοιμη λίγο πριν τις εκλογές. Έτσι, θα δείξει ότι ενδιαφέρεται να προστατεύσει τους δανειολήπτες δένοντας λοιπόν στο άρμα της όλον αυτόν τον κόσμο μέσα από το… φιλολαϊκό προφίλ που θα προτάξει.

2. Η άποψη ότι αυτή η απόφαση κρατά τη χώρα στην υψηλή επενδυτική βαθμίδα ΒΒ+, ενώ μια αντίθετη απόφαση θα μας οδηγούσε σε νέο μνημόνιο, θα αύξανε το χρέος μας  και θα μπαίναμε σε καθεστώς επιτήρησης είναι λάθος. Μια τέτοια θέση εντάσσεται στους αυθαίρετους στοχασμούς δικαστικών-συνταγματολόγων και άλλων μη σχετικών, που προσπαθούν να ερμηνεύσουν πολύπλοκα οικονομικά φαινόμενα. Πάνω από είκοσι είναι τα κριτήρια που κρίνουν την επενδυτική θέση κάθε χώρας. Τα κόκκινα δάνεια, που συνδέονται με την ευρωστία των τραπεζών, είναι ένα μόνο από αυτά.

3. Η όλη διαδικασία αντανακλά ένα σύστημα μιας ιδιότυπης διαπλοκής κυβέρνησης-τραπεζών, με πιθανά χρηματικά οφέλη υπέρ μελών της πρώτης, καθώς η επίμαχη απόφαση διευκολύνει τις τράπεζες. Τα χρήματα είναι πολλά. Να υπενθυμίσουμε ότι είμαστε η 57η πιο διεφθαρμένη χώρα του πλανήτη, ενώ το ευρύτερο πρωθυπουργικό περιβάλλον παρουσιάζει μοναδικά χαρακτηριστικά σε Ευρωπαϊκό επίπεδο ως προς το προφίλ που το διακρίνει, κάτι που επισημαίνεται και στον διεθνή τύπο (βλ. ενδεικτικά New York Times άρθρο με τίτλο “Η σαπίλα στην καρδιά της Ελλάδας είναι πλέον ορατή από όλους”. 22/8/2022).

4.Ξέφυγε από τον έλεγχο της κυβέρνησης η όλη δικαστική διαδικασία, άσχετα αν το υπερ-συγκεντρωτικό Επιτελικό Κράτος με τις ευρύτατες παρεμβάσεις του, εύκολα διαψεύδει μια τέτοια προσέγγιση. Υπενθυμίζεται ότι κατέχουμε την 44η θέση στο θέμα του Κράτους Δικαίου. Και οι παρεμβάσεις στη Δικαιοσύνη βαρύνουν στη συγκεκριμένη βαθμολογία.

5. Έχοντας υπόψη τα όσα πρόκειται να έρθουν στο μέλλον, με την επαναφορά των δεσμεύσεων μας (σε πρωτογενή πλεονάσματα), με τις αποφάσεις σε Ευρωπαϊκό επίπεδο που είναι σε αναστολή (Δημοσιονομικό Σύμφωνο), με  τις προτάσεις προς επεξεργασία της Επιτροπής (που θα συζητηθούν εκ νέου τον  Μάρτιο και προβλέπουν Μνημόνια χωρίς χρηματοδότηση), με τον μηχανισμό της αυξημένης εποπτείας (λόγω του «πακέτου των 2 μέτρων» της ΕΕ  που αναφέρεται στο υπέρμετρο χρέος της χώρας), η κόλαση που έρχεται το 2024, θέτει ένα άλλο ερώτημα: Θέλει πράγματι η κυβέρνηση αυτή να συνεχίσει μετά τις επόμενες εκλογές; Δε θα απορήσουμε αν διαπιστωθεί ότι προτιμά να δραπετεύσει, όπως έκανε το 2015, παραδίδοντας μια νέα καυτή πατάτα στον ΣΥΡΙΖΑ/Προοδευτική Συμμαχία. Πολλοί βεβαία προτάσσουν το γεγονός ότι αν εφαρμοζόταν το 2014 το… σωτήριο  mail Χαρδούβελη, αυτό θα οδηγούσε σε συμφωνία, οπότε δεν υπήρχε λόγος για τάση φυγής. Να υπενθυμίσουμε όμως ότι τα μέτρα Χαρδούβελη θεωρήθηκαν ως μέτρα Μίκυ Μάους από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο και το success story εκείνης της περιόδου… εκτροχιάσθηκε καθώς οι πραγματικές εξελίξεις στην οικονομία δεν είχαν την παραμικρή σχέση με τις προβλέψεις για το 2014.  Και με μέτρα Μίκυ Μάους ουδείς καταλήγει σε συμφωνίες.

• Ο Δημήτρης Μάρδας είναι Υποψήφιος βουλευτής ΣΥΡΙΖΑ Α΄ Θεσσαλονίκης, Καθηγητής Τμήματος Οικονομικών Επιστημών του ΑΠΘ, π. Αν. Υπουργός Οικονομικών και Υφ/γός Εξωτερικών