Ο Άρης Πορτοσάλτε το φώναξε από την προηγούμενη εβδομάδα, πριν κορυφωθεί η τραγωδία της Θεσσαλίας: «η κυβέρνηση τα έχει χαμένα και αν δεν μπορεί ο Μητσοτάκης, να έρθει κάποιος άλλος να μαζέψει το ξεχαρβάλωμα».

Προχθές Κυριακή στην Καθημερινή, ο Αλέξης Παπαχελάς προέτρεπε «να ξυπνήσουμε όλοι, από τον πρωθυπουργό μέχρι τον τελευταίο πολίτη».

Στο δίλημμα του άρθρου, που είχε τίτλο «’Η θα σοβαρευτούμε ή θα βουλιάξουμε», απαντούσε ο Γιάννης Πρετεντέρης με ένα φαρδύ πρωτοσέλιδο στο Βήμα που είχε τίτλο: «βουλιάζουμε, δεν αλλάζουμε».

Δεν θέλω να ερμηνεύσω τι ακριβώς εννοούσε ο κ. Παπαχελάς, εμφανίζοντας τον πρωθυπουργό κοιμώμενο. Αλλά σίγουρα η μετάλλαξη των άλλων δύο σχολιαστών, δείχνει το μέγεθος της υπολανθάνουσας κυβερνητικής κρίσης. Από κυβερνητικό παπαγαλάκι, ο ένας μετατρέπεται σε καναρίνι, που προειδοποιεί για την επικείμενη καταστροφή στο ανθρακωρυχείο.

Διαβάστε: Άρης Πορτοσάλτε / Η κυβέρνηση τα έχει χαμένα – Αν δεν μπορεί ο Μητσοτάκης, να έρθει άλλος να μαζέψει το χάλι

Ο άλλος στο Βήμα κελαηδάει ακόμη. «Το θετικό είναι ότι πρόσφατα αποκτήσαμε μια ισχυρή κυβέρνηση», γράφει- φανταστείτε να μην ήταν και ισχυρή. Αλλά και αυτός θέτει για πρώτη φορά όρους για την κυβέρνηση:

«Είναι υποχρεωμένη να σηκώσει τα μανίκια και να ασχοληθεί απερίσπαστη με την ουσία και τους κινδύνους των πραγμάτων, ακόμη και εκείνων που δεν μπορεί θεωρητικά να προβλέψει. Όποιος δεν μπορεί, σπίτι του»

Το θέμα είναι ότι δεν είναι δυνατόν να φύγουν «όσοι δεν μπορούν». Το υπουργικό Συμβούλιο θα γινόταν πραγματικά ολιγομελές! και θα διακρινόταν πιο εύκολα ο ένοχος.

Το πρόβλημα του πρωθυπουργικού εγωϊσμού

Μετά τις τελευταίες εκλογές, ο πρωθυπουργός θα έπρεπε να αισθάνεται σίγουρος. Είχε κατατροπώσει την αντιπολίτευση και τον Α. Τσίπρα, κατ επανάληψη. Και όμως, αυτό που έκανε στη νέα κυβέρνηση, είναι να «κοντύνει» αυτούς που υποψιαζόταν όχι ότι θα τον υπονομεύσουν, αλλά απλώς θα μπορούσαν να διεκδικήσουν μέρος της λάμψης του.

Τον Πιερακάκη, τον πιο δημοφιλή υπουργό της προηγούμενης κυβέρνησης, τον έστειλε σε ένα υπουργείο (Παιδείας), από το οποίο βγαίνεις σχεδόν πάντα πολιτικά δαρμένος. Τον Κικίλια στο υπουργείο Πολιτικής Προστασίας, το οποίο έχει με το μπάσκετ λιγότερη σχέση και από το υπουργείο Τουρισμού. Τον Δένδια από το Εξωτερικών στο Άμυνας, τον Σταϊκούρα κλπ. Αυτές οι αλλαγές έκαναν την κυβέρνηση χειρότερη από την προηγούμενη.

«Είναι η ώρα να βάλουμε όλοι μας τον εγωισμό μας στην άκρη. Πρώτος ο πρωθυπουργός», εξηγούσε ο Α. Παπαχελάς. «Το 41% δεν ήταν εντολή να τοποθετήσει όποιον ήθελε όπου να ‘ναι, να βάλει λάιτ πολιτικούς σε κρίσιμα πόστα. Αν δεν μπορούσε να βρει στον πάγκο του ή στο Κοινοβούλιο, ας διάλεγε από τον εθνικό πάγκο, πέρα από κομματικές ή προσωπικές προτιμήσεις».

Η παραδοσιακή κουλτούρα της δεξιάς

Η αλαζονεία του κ. Μητσοτάκη είναι ασφαλώς μια σοβαρή αιτία για τα αλλεπάλληλα φιάσκο και τις τραγωδίες, αλλά η πηγή του κακού είναι βαθύτερη: είναι τι επιδιώκουν ένα κόμμα και ο πρόεδρός του, όταν αναλαμβάνουν την εξουσία. Στη συγκεκριμένη περίπτωση της ΝΔ, ο στόχος δεν είναι το κοινό, αλλά το προσωπικό καλό και τα συμφέροντα των υποστηρικτών.

Το παράδειγμα της Θεσσαλίας είναι χαρακτηριστικό. Μετά την τραγωδία του Ιανού το 2020 θα έπρεπε να υπάρξει ένα συνολικό σχέδιο αντιπλημμυρικών έργων. «Αντί γι’ αυτό», γράφει στο ρεπορτάζ της η Καθημερινή(Δώρα Αντωνίου) «έγιναν πολλά αποσπασματικά, μικρής κλίμακας έργα, συχνά επιφανειακά, με απευθείας αναθέσεις και δυσανάλογα υψηλή χρηματοδότηση για το παραγόμενο αποτέλεσμα…

..στον Δήμο Καρδίτσας από τη χρηματοδότηση περίπου 12,5 εκατ. ευρώ που έλαβε για αποκατάσταση ζημιών και αντιπλημμυρικά έργα, το 60% διατέθηκε ‘’για έργα βιτρίνας και αλλότριους σκοπούς’’ Αντιστοίχως, πολλές επικρίσεις διατυπώνονται και για την Περιφέρεια. Για έργα βιτρίνας και όχι αποκατάσταση, για ασφαλτικά σε περιοχές που δεν είχαν πληγεί, για απευθείας αναθέσεις, για εργολαβίες με τόσο υψηλές εκπτώσεις που εξαρχής προκαλούσαν αμφιβολίες για την ποιότητα και την επάρκεια των έργων».

Διαβάστε: Πλημμύρες στη Θεσσαλία – Αποστολή tvxs / Κάτοικοι του Παλαμά περιγράφουν τον εφιάλτη – «Δεν είχαμε βοήθεια από πουθενά»

Από το Μέγαρο Μαξίμου μέχρι τον τελευταίο Δήμο που διοικείται από τη ΝΔ, η παραδοσιακή αντίληψη της δεξιάς, στην οποία οφείλονται οι (υπ)αναπτυξιακές στρεβλώσεις της χώρας, έχουν αποθεωθεί επί πρωθυπουργίας Μητσοτάκη.

Όταν ξεχειλίζουν οι πολιτικοί υπόνομοι

Για να «πουληθεί» η παλιά αντίληψη σαν νέο προϊόν, συσκευάστηκε με το λαμπερό περιτύλιγμα του κεντροδεξιού, εκσυγχρονιστή πρωθυπουργού και του επιτελικού κράτους. Αλλά στην πραγματικότητα οι τρανταχτές αδυναμίες της κρατικής απάντησης σε όλες τις καταστροφές και τις άλλα φιάσκα του καλοκαιριού δεν οφείλονται μόνο στο κακό δημόσιο, όπως θέλει η κυβερνητική προπαγάνδα, αλλά κυρίως στην παντελή έλλειψη αξιοκρατίας, στο ρουσφέτι και στην ανικανότητα αξιωματούχων και κυβερνητικών στελεχών.

Οι προαγωγές των ανίκανων ημετέρων και οι διώξεις ή ο παραμερισμός εντίμων αξιωματικών στην Αστυνομία οδήγησαν στο φιάσκο της Νέας Φιλαδέλφειας. Η καθυστερημένη αντίδραση της ηγεσίας και των στελεχών της Πυροσβεστικής, στις καταστροφές της Πάρνηθας, της Ρόδου και του δάσους της Δαδιάς. Και ο κατάλογος δεν έχει τέλος.

Διαβάστε: Χαρίτσης προς ΝΔ / Άμεσα απαντήσεις για την απένταξη αντιπλημμυρικών έργων από το Ταμείο Ανάκαμψης

Από το κάψιμο της Εύβοιας και της Βαρυμπόμπης με 2 μποφόρ, την αύξηση της εγκληματικότητας και τo δυνάμωμα της Greek Mafia μέχρι το διεθνές ρεκόρ θανάτων στην πανδημία, την ακρίβεια και τόσο άλλα, όλες αυτές οι αδυναμίες ήταν φανερές από την προηγούμενη τετραετία. Αλλά τα κακά αποδόθηκαν στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ. Με το ντοπάρισμα του « Αντισύριζα μετώπου» και τα σοβαρά λάθη της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η προπαγάνδα πέρασε.

Προς εθνική κρίση;

Έτσι, αυτός ο τρόπος διακυβέρνησης στην προηγούμενη τετραετία βαφτίστηκε επιτυχημένος, γράφει ο Μ. Κοττάκης στη χθεσινή Δημοκρατία. « Οι τεράστιες αδυναμίες σκεπάστηκαν από την επικοινωνία και οι πολίτες πήγαν χαρωποί στις κάλπες ότι αυτό το μοντέλο είναι επιτυχημένο. Τι γίνεται όταν τα σκουπίδια της διακυβέρνησης συμπιέστηκαν στους πολιτικούς υπονόμους και τώρα που αυτοί ξεχείλισαν οι πολίτες απορούν για το προϊόν;».

Διαβάστε: Ακρίβεια / Χωρίς θέρμανση ένας στους πέντε Έλληνες το 2022

Το βέβαιο είναι ότι αυτό δεν λύνεται ούτε με το να σοβαρευθούμε, όπως προτείνει ο κ. Παπαχελάς, ούτε να βρεθεί κάποιος για να χειρίζεται την καθημερινότητα στο Μέγαρο Μαξίμου, τον οποίο αναζητά ο κ. Πορτοσάλτε. Αυτό που στην πραγματικότητα γίνεται, είναι ότι έχουμε μπει σε μια βαθιά πολιτική κρίση και δεν υπάρχει στον ορίζοντα ο Τσίπρας, για να του φορτωθεί.

Γιατί η πηγή των κακών είναι ο ίδιος ο Μητσοτάκης και φυσικά όλοι αυτοί που από τα παρασκήνια τον σπονσοράρουν τα προηγούμενα χρόνια. Και ο πρόεδρος της ΝΔ δεν μπορεί να αλλάξει, στο ορατό πολιτικό διάστημα.

Με το εθνικό εισόδημα να υφίσταται σοβαρή ζημιά από τις πλημμύρες και τις φωτιές, τον τουρισμό να επηρεάζεται από τις εικόνες των προηγούμενων καταστροφών και την ακρίβεια (η Ελλάδα έχει αυτή τη στιγμή την τρίτη ακριβότερη βενζίνη στην Ευρώπη) η πολιτική και οικονομική κρίση μπορεί εύκολα να εξελιχθεί σε εθνική.