Δύο μήνες Στέφανος Κασσελάκης, δύο μήνες συνεχών βομβαρδισμών στο εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ. Με αμείωτη ένταση και αξιοσημείωτη κλιμάκωση. Και ο περί ου ο λόγος πρόεδρος του κόμματος, ο οποίος με την εκλογή του έβαλε μπουρλότο και ανατίναξε την ψευδή εικόνα συντροφικότητας που υποτίθεται ότι επικρατούσε μέχρι την έλευση του, τι εστί; Ποιος είναι ο Κασσελάκης, τι πρεσβεύει και τι επιδιώκει;

Στον Κασσελάκη αποδίδονται ιδιότητες που ούτε ο ίδιος φαντάζεται ότι τις έχει. Ένας,τέως ίσως, νεοφιλελεύθερος γιάπης που ήρθε στην Ελλάδα για να υπονομεύσει την αριστεροσύνη του ΣΥΡΙΖΑ και να τον σύρει σε κεντρώες συστημικές ατραπούς. Ένα γρανάζι εξ ΗΠΑ ορμώμενο, απεσταλμένο του καπιταλιστικού συστήματος που θέλει να εκτρέψει το τρένο του ΣΥΡΙΖΑ από τις αντισυστημικές ράγες του.

Ο Κασσελάκης που βρήκε ανοιχτή την πόρτα του ΣΥΡΙΖΑ και μπήκε και έκατσε και στο σαλόνι, θεωρώ ότι ήταν και είναι εν μέρει μια άγραφη πλάκα. Μια tabula rasa που σιγά-σιγά γράφει τις πρώτες λέξεις της δικής της ιστορίας. Λέγεται ότι τον σύστησε στον Αλέξη Τσίπρα ο Παύλος Πολάκης. Και ο Αλέξης Τσίπρας τον τοποθέτησε στην ένατη θέση του ψηφοδελτίου Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ. Δεν τη λες και ιδιαίτερα υψηλή θέση. Άρα μάλλον δεν υπήρχε καμία προαποφασισμένη πορεία του Στέφανου Κασσελάκη προς την κορυφή και την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ.

Ο Κασσελάκης όταν έφτασε στην Ελλάδα είχε προσλαμβάνουσες από το Δημοκρατικό κόμμα των ΗΠΑ και λογικά δεν υπήρξε, και από τα τότε γραπτά του έτσι προκύπτει, αριστερός. Όμως όταν άνοιξε η διαδικασία εκλογής αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ γλυκάθηκε ή κάποιοι τον γλύκαναν και είπε να δοκιμάσει. Και ο Κασσελάκης δοκίμασε με τα γνωστά αποτελέσματα. Πανηγυρικά εξελέγη πρόεδρος στον ΣΥΡΙΖΑ χωρίς να έχει διανύσει ούτε ένα χιλιόμετρο της δαιδαλώδους κομματικής διαδρομής και των κομματικών διαδρόμων. Χωρίς ένα δευτερόλεπτο αριστερής παρουσίας.

Ο Στέφανος Κασσελάκης θα μπορούσε να είναι αρχηγός της ΝΔ, του ΠΑΣΟΚ, του ΠΟΤΑΜΙΟΥ παλαιότερα, όμως έγινε αρχηγός του κόμματος της ριζοσπαστικής αριστεράς. Δείχνει αξιοσημείωτη προσαρμοστικότητα. Θα προσαρμοστεί εύκολα στη νέα του θέση. Μπορεί να μην ξεκίνησε αριστερός αλλά κάλλιστα μπορεί να γίνει. Και ο Μίμης Δομάζος ο μεγαλύτερος Έλληνας ποδοσφαιριστής μικρός ήταν Ολυμπιακός όμως με τον Παναθηναϊκό ταυτίστηκε και διέπρεψε.

Το μεγάλο του πρόβλημα του Κασσελάκη είναι ότι μέχρι να μάθει και να μπορέσει να στηριχτεί στα πόδια του, έχει εναγκαλιστεί μια ηγετική ομάδα που με όρους ψαρέματος, είτε είναι βαρίδια είτε είναι φελλοί, μόνο κακό του κάνουν.

Ο Κασσελάκης έφερε κάτι απροσδιόριστα νέο που διψούσε για αυτό η κοινωνία και αυτός ήταν ο λόγος που ανέτρεψε κάθε κομματική βεβαιότητα. Ο λόγος του είναι απλοϊκός χωρίς την επεξεργασμένη κομματική φρασεολογία. Όμως γρήγορα μαθαίνει και γρήγορα βελτιώνεται. Η αρχική ευφορία έχει υποχωρήσει. Ενώ του ασκείται επιπλέον ανελέητη έως άδικη κριτική.

Ο Κασσελάκης θα έχει πολύ δύσκολο μέλλον. Το πιθανότερο είναι ότι δεν θα πετύχει να οδηγήσει ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ προς την οδό της εξουσίας. Τέτοια «θαύματα» συμβαίνουν κάτω από ιδιαίτερες κοινωνικές συνθήκες. Που προκύπτουν απροειδοποίητα. Ως τερτίπι της ιστορίας.

Όμως ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν πλέον «στεγνός», χωρίς φρεσκάδα, χωρίς δυναμική για μια νέα πολιτική ανατροπή. Και χρειαζόταν ένα εσωτερικό αναποδογύρισμα, ένα πολιτικό σοκ στην προσπάθεια να ξαναφέρει τα πάνω-κάτω. Τώρα αν αυτό το σοκ θα είναι ο πολιτικός θάνατος του, ή η πολιτική του ανάκαμψη και αξιοπρεπής συνέχεια μένει να φανεί.

Κάτι τέτοιο φαντάζομαι ότι αισθάνθηκε ο Αλέξης Τσίπρας και δεν αποθάρρυνε τον Στέφανο Κασσελάκη.

Και μιας και αναφερόμαστε στον Αλέξη Τσίπρα τώρα που πέφτει ο ουρανός στον ΣΥΡΙΖΑ εκείνος φαίνεται να σιωπά.

Εκτός κι αν μιλήσει…