Η νέα σειρά της HBO βαθμολογείται με το υψηλότερο σκορ την δεδομένη στιγμή στο IMDB και αποτελεί πανθομολογούμενα μια εκπληκτική σειρά που σοκάρει με ιστορικά γεγονότα. Το σοκ δεν προέρχεται τόσο από το γεγονός το ίδιο και το θανατηφόρο αποτύπωμα του, αλλά κυρίως από την ασχετοσύνη και την ερασιτεχνική διαχείριση του πυρηνικού ατυχήματος από την κορυφή της διοικητικής πυραμίδας των μηχανικών, γιατρών, επιστημόνων και κυρίως πολιτικών. 

Οι περισσότεροι προτιμούσαν να ακολουθούν ανούσιες διαταγές και αυθαίρετα συμπεράσματα παρά να τα αμφισβητήσουν και να σώσουν ενδεχομένως χιλιάδες ζωές. Η αντίδραση τις περισσότερες φορές καμπτόταν υπό την απειλή του θανάτου. Όταν η βεβαιότητα του θανάτου όμως εδραιώθηκε και η διάσταση μιας ακόμα μεγαλύτερης επαπειλούμενης καταστροφής αποκαλύφθηκε ο μόνος τρόπος για να επιτευχθεί η υπέρβαση του φυσικού ανθρώπινου ενστίκτου της αυτοπροστασίας ήταν η επίκληση του πατριωτισμού μπροστά στην ωμή αλήθεια.  Οι μηχανικοί βούτηξαν σε νερό γεμάτο ραδιενέργεια κοντά στην καρδιά του αντιδραστήρα σε μια αποστολή αυτοκτονίας για να αποσοβήσουν μια μεγαλύτερη καταστροφή, οι ανθρακωρύχοι έσκαβαν γυμνοί για να ολοκληρώσουν τούνελ  μέρος ενός σχεδίου προκειμένου να αποφευχθεί το ραδιενεργό μάγμα να μολύνει τον υδροφόρο ορίζοντα στο υπέδαφος. Και φυσικά, υπήρξαν περίπου 700.000 στρατιώτες που διατάχθηκαν να εκκαθαρίσουν την περιοχή γύρω από το εργοστάσιο, δεκάδες γιατροί, πυρηνικοί επιστήμονες και τεχνικοί οι οποίοι συνέβαλαν στη διαχείριση μιας άνευ προηγουμένου κρίσης.

Ο Gorbachev είχε δηλώσει ότι θεωρεί πως τα γεγονότα του Chernobyl ήταν η αληθινή αιτία της διάλυσης της Σοβιετικής Ένωσης. Ζούμε σε μια εποχή που πολλοί θεωρούν ότι θα επηρεάσει καταλυτικά  το μέλλον της ανθρωπότητας.  Οι αποφάσεις που παίρνονται από τους ηγέτες  για την κλιματική αλλαγή θα επιφέρουν ή θα αποτρέψουν μια διαγενεακή καταστροφή. Η μετακίνηση των παγκοσμίων γεωπολιτικών τεκτονικών πλακών προς σε ένα ευμετάβλητο πολυπολικό περιβάλλον μπορεί να προκαλέσει οποιαδήποτε στιγμή συγκρούσεις, όπως δείχνουν και τα τελευταία γεγονότα στο Ιράν. Η οικονομική κρίση πλήγωσε την εμπιστοσύνη των πολιτών προς το πολιτικό σύστημά και την κοινωνική δικαιοσύνη και ανέδειξε τις άναρθρες κραυγές του μίσους και του ρατσισμού. Η ατομικότητα του καπιταλισμού έχει οδηγήσει την μεγάλη πλειοψηφία σε απάθεια και αδιαφορία στα γεγονότα που επηρεάζουν το συλλογικό μέλλον.

Πατριωτισμός όμως δεν είναι η περιφρόνηση και η υποτίμηση των άλλων όπως θέλουν κάποιοι να πιστεύουν και να εκμεταλλευτούν. «Πατριωτισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα την αγάπη για τη χώρα σου. Εθνικισμός είναι όταν βάζεις πάνω απ’ όλα το μίσος για τις άλλες» ανέφερε ο Charles de Gaulle. Ζούμε σε μια εποχή που χρειαζόμαστε περισσότερο αγάπη για την συλλογικότητα.  Χρειαζόμαστε τους ανθρώπους που αντιμετωπίζουν το μέλλον με καθαρή ματιά και έχουν ένα όραμα για το σύνολο.  Οι άνθρωποι πρέπει να ταυτίσουν την πολιτική συμμετοχή με τον πατριωτισμό και εννοώντας πολιτική συμμετοχή δεν εννοούμε μόνο το δικαίωμα του εκλέγειν και του εκλέγεσθαι που θα έπρεπε να είναι αυτονόητο, αλλά η μόνιμη ενασχόληση με τα κοινά. Οι πολίτες κατηγορούν τους πολιτικούς ως κλέφτες, ψεύτες κτλ αλλά η αποτροπή αυτού προέρχεται από τον  μόνιμο έλεγχο και όχι με την εύκολη κατηγορία.

Η δημοκρατία δεν επιτυγχάνει το απόλυτο αλλά το σχετικό. Δεν αποφασίζεις αν η επιλογή σου είναι καλή αλλά αν είναι η καλύτερη. Ομολογουμένως πολλές φορές το άγνωστο εμφανίζεται ως πολλά υποσχόμενο. Αρκετές φορές το θυμικό επηρεάζει την επιλογή. Το δεδομένο παραμένει το ίδιο η μη επιλογή αφήνει άλλους με άλλα κριτήρια από σένα  να επιλέξουν τον  κοινό δρόμο.  Στις κρίσιμες εποχές που ζούμε πρέπει να ορθώνεις το ανάστημα και να ταχθείς με την επιλογή που θεωρείς καλύτερη.

Η δεξιά στην Ελλάδα  έχει ταυτιστεί με τις εθνικές καταστροφές τα τελευταία 100 χρόνια. Μικρασιατική καταστροφή, Κύπρος, Μνημόνιο. Τώρα επανέρχεται στο προσκήνιο με ένα γνήσιο εκφραστή της ολιγαρχικής κάστας που ιδεοληπτικά πιστεύει ότι τα εργασιακά δικαιώματα είναι εμπόδιο στην επιχειρηματικότητα και ότι η φοροδιαφυγή και η εισφοροδιαφυγή είναι μέρος της κανονικότητας. Εξίσου επικίνδυνο όμως είναι ο ορισμός που γίνεται για την ανάπτυξη καθώς είναι αυτή η αντίληψη που μας οδήγησε εδώ. Ενίσχυση του παρασιτικού κεφαλαίου σε βάρος του παραγωγικού, έμφαση στην οικοδομή και μεγάλα project ημετέρων ως εθνικός στόχος.
Ο Τσίπρας αποτελεί ένα πολιτικό που έχει σμιλευτεί στα δύσκολα χρόνια της κρίσης και ο οποίος μπροστά στο εθνικό καθήκον παραμέλησε να μετεξελίξει το κόμμα του. Ενδεχομένως να θεώρησε ότι το φυσικό του χάρισμα θα ενεργοποιούσε ξανά τις δυνάμεις που τον στήριξαν μέχρι τώρα και οι οποίες όμως μουδιασμένες από τα χρόνια της κρίσης αποστασιοποιήθηκαν. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ όμως δείχνει ότι το στοίχημα οικοδόμησης της νέας Ελλάδας παραμένει και ότι χτίζει μια νέα εθνική αυτοπεποίθηση. Δίνει προτεραιότητα για ένα δημοκρατικό και αποτελεσματικό κράτος  με έμφαση στην ψηφιοποίηση αλλά και στην πρόσληψη νέων επιστημόνων στο δημόσιο για την εισροή νέας γνώσης-ανάσχεση της δημογραφικής γήρανσης του ανθρώπινου δυναμικού. Αντιμετωπίζει την κλιματική αλλαγή και ενεργειακή μετάβαση. Ενισχύει το πλέγμα ασφαλείας στην Εργασία. Αναδεικνύει την καινοτομία ως εθνικό στόχο. Επενδύει στην Υγεία και  στην Παιδεία. Οι δαπάνες για την παιδεία στο τέλος της τετραετίας να ανέρχονται στο 5% του ΑΕΠ, δηλ. στον ευρωπαϊκό μέσο όρο. Οι δαπάνες για την υγεία στο τέλος της τετραετίας να ανέρχονται στο 6% του ΑΕΠ, δηλ. στον ευρωπαϊκό μέσο όρο.

Οι πολλοί επικαλούνται την ματαιότητα της ενασχόλησης και της συμμετοχής. Η αλήθεια είναι ότι οι αλλαγές επιτυγχάνονται μέσα από χρόνιες προσπάθειες και πολλούς συμβιβασμούς αλλά παραμένει ο μόνος δρόμος. Το Chernobyl αναδεικνύει την ανθρώπινη φύση. Είτε από θάρρος είτε από ανάγκη, όλοι τους θυσιάστηκαν για την ανθρώπινη ματαιότητα, όπως εξηγείται και στην καθηλωτική σκηνή της δίκης του τελευταίου επεισοδίου – ακόμη και όσοι προστίθενται στα θύματα του Chernobyl μέχρι και σήμερα ύστερα από 33 χρόνια. Το καθήκον του πατριώτη όμως παραμένει το ίδιο.