Η πολιτική εξέλιξη στην Ιταλία, αλλά και σε άλλες Ευρωπαϊκές χώρες, θα πρέπει να μας κάνει να ανησυχούμε και κυρίως να αντιδράσουμε. Οι πολιτικές πρωτοβουλίες, κατά την ταπεινή μας γνώμη, ανήκουν πλέον στον προοδευτικό χώρο. Να τονίσω πως αν δείτε τα αποτελέσματα των ιταλικών εκλογών θα διαπιστώσετε πως η πλειοψηφία ανήκει στον Προοδευτικό Δημοκρατικό χώρο. Μόνο που τα κόμματα του χώρου αρνήθηκαν τη συνεννόηση, με τις συνέπειες που όλοι παρακολουθούμε, την ακροδεξιά κυβέρνηση.

Η Ευρώπη έχει ξαναζήσει τέτοιες περιόδους συντηρητικής στροφής και η πορεία ήταν εφιαλτική. Υπενθυμίζω πως κάπως έτσι στη δεκαετία του 1920 ξεκίνησαν, δειλά στην αρχή, να κάνουν την εμφάνιση τους, τα φασιστικά καθεστώτα σε Γερμανία, Ιταλία, Ισπανία… Τότε πολλοί «δημοκράτες» σιωπούσαν, μερικοί από αυτούς πίστευαν πως οι φασίστες θα έκαναν και τη βρώμικη δουλειά,  δηλαδή να καθαρίσουν το τοπίο από τους κομμουνιστές. Ας είναι!

Ας επιστρέψουμε λοιπόν στο σήμερα και στα του οίκου μας!

Άποψή μας είναι πως η μοναδική πιθανότητα να αντιστραφεί η συντηρητική πορεία της χώρας, βρίσκεται όχι στην πρόσθεση των δυνάμεων του προοδευτικού τόξου – τι ποσοστό κατέγραψε στις εκλογές το κάθε κόμμα – αλλά στον πολλαπλασιασμό. Ο πολλαπλασιασμός λοιπόν της δύναμης του προοδευτικού χώρου, εκείνος που θα δώσει τη δυνατότητα ισχυρής πλειοψηφίας στις επερχόμενες εκλογές, θα προκύψει μόνο μέσα από μια προγραμματική συμφωνία, η οποία θα πρέπει να δρομολογηθεί άμεσα. Οφείλουμε να απευθυνθούμε στους πολίτες της χώρας έχοντας τους απελευθερώσει από τις μικροκομματικές συγκρούσεις και τα αλληλο – φαγώματα. Για τη συντριπτική πλειονότητα των συμπολιτών μας εκλαμβάνεται, μια τέτοια τακτική, ως αδιαφορία για τα προβλήματα τους και παραπέμπει σε ξεπερασμένες λογικές.

Η άποψη αυτή για συνεργασία στηρίζεται στο σκεπτικό πως ένα μεγάλο μέρος των προοδευτικών πολιτών, έχουν απογοητευτεί με τους διαπληκτισμούς και τους διαξιφισμούς μας. Δεν νομίζω πως λέω κάτι καινούργιο αν πω πως τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν μεγάλες ομάδες του πληθυσμού, οι νέοι με την κακοπληρωμένη απασχόληση, οι μισθοί πείνας, οι οικογένειες που δεν τα βγάζουν πέρα, το κόστος των «κοινωφελών» υπηρεσιών που κατεβάζουν την ποιότητα ζωής μας,  οι επιχειρηματίες που βρίσκονται στα όρια της χρεοκοπίας, …  ο κατάλογος θα μπορούσε να είναι μακρύς.

Σε όλα αυτά τα αδιέξοδα, οι πολίτες περιμένουν λύσεις! Θέλουν να τους αποδείξει ο πολιτικός μας χώρος πως οι πολιτικοί και οι πολιτικές τους προτάσεις, σέβονται την αγωνία του κάθε πολίτη που τα βγάζει πέρα με δυσκολία. Προτάσεις λοιπόν συγκροτημένες και εστιασμένες στη δύσκολη καθημερινότητα και στην ουσιαστική προοπτική περιμένουν από τον προοδευτικό χώρο. Η ακρίβεια και οι συνέπειες της στην καθημερινότητα όλων μας θα πρέπει να είναι ο βασικός στόχος κάθε πολιτικής προσέγγισης.

Θα λεγα πως στην Ελλάδα, στο πείσμα των καιρών, υπάρχουν πολύ καλές προϋποθέσεις και προοπτικές, που δεν εντοπίζονται στις άλλες ευρωπαϊκές χώρες, προκειμένου να ευοδωθεί η συνεργασία αυτή. Δεν αναφερόμαστε στην κατάργηση κανενός πολιτικού χώρου. Όμως η συνεννόηση μπορεί να προκύψει και πρέπει να προκύψει, δεδομένης της κρίσης και των δυσκολιών που αντιμετωπίζουν οι πολίτες.

Ποια είναι λοιπόν η θετική πολιτική συγκυρία; Το γεγονός πως στα τρία κόμματα που εκπροσωπούνται στη Βουλή, για  να μείνουμε σε αυτό το φάσμα, έχουμε ηγεσίες με νέους και δυναμικούς πολιτικούς.

Στο ΣΥΡΙΖΑ ο Αλέξης Τσίπρας διαθέτει αποδεδειγμένα την πολιτική συγκρότηση και την εμπειρία, ως πρώην πρωθυπουργός, τη γνώση του ευρωπαϊκού πολιτικού χώρου και του συστήματος λήψης αποφάσεων εν γένει.

Στο ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής ο Νίκος Ανδρουλάκης, είναι όχι μόνο  νέος πολιτικός, μα διαθέτει στρατηγική, ευρωπαϊκή εμπειρία και αναγνωρισιμότητα στους αντίστοιχους θεσμούς.

Στο ΜΕΡΑ 25 ο Γιάννης Βαρουφάκης, διαθέτει αναμφισβήτητα πολιτική ανάλυση και γνώση του παγκόσμιου πολιτικού – οικονομικού γίγνεσθαι.

Δίπλα σε αυτούς μπορούμε να βρούμε σίγουρα πολλούς ανθρώπους με δυναμισμό, γνώση και όραμα, δυνατότητα σχεδιασμού και υλοποίησης πολιτικών. Σίγουρα μια τέτοια συμπόρευση θα προσελκύσει και πολλά άλλα ικανά στελέχη, θα πρότεινα κατά προτίμηση νέους ανθρώπους.

Να προσθέσω και μια ακόμη πτυχή! Σκεφθείτε με δεδομένη την επιθετικότητα της Τουρκίας, πώς μια τέτοια σύμπραξη θα μπορούσε να αντιμετωπίσει κάθε τουρκική πρόκληση. Αφήστε που αν κάτι τέτοιο προχωρούσε θα της κόβονταν πολύς αέρας από το θράσος της.

Ας δούμε επίσης πως θα μπορούσε να διαμορφωθεί ο αυτοδιοικητικός χάρτης της χώρας αν μια τέτοια συνεργασία προχωρούσε στις επικείμενες εκλογές.
Εμείς μια ομάδα πολιτών το προτείνουμε και με τις δράσεις μας από τώρα και μέχρι τις εκλογές θα κινηθούμε προς την κατεύθυνση αυτή. Γιατί πιστεύουμε στη μεγάλη προοδευτική πολιτική σύμπραξη και κυρίως στις δυνατότητες που έχει να οδηγήσει αυτή τη χώρα στο αύριο με ασφάλεια και σταθερότητα, χωρίς αποκλεισμούς και διακρίσεις. Όσοι πιστοί προσέλθετε!

* Ο Μανόλης Αλεξάκης είναι εκπαιδευτικός