Βγήκαν πάλι τα πατριωτόμετρα…

Πολλοί βιάζονται  να αποδείξουν ότι είναι περισσότερο «πατριώτες» από τους «πατριώτες», στην πραγματικότητα όμως γίνονται ακούσια μέρος μιας ιδιότυπης κατασταλτικής διαδικασίας, υιοθετώντας την ατζέντα της δεξιάς.

Γιατί, η παρούσα κυβέρνηση γνωρίζει καλά πως το πιο αποτελεσματικό φάρμακο κατά της κοινωνικής δυσαρέσκειας, που η ίδια έχει προκαλέσει, είναι ο εθνικισμός και «εθνική ενότητα». Ένα καλά μελετημένο σχέδιο κοινωνικής καταστολής. Μια τεράστια σημαία που έχει την ικανότητα να καλύπτει όλες τις αστοχίες και τις αποτυχίες της κυβέρνησης στο εσωτερικό και το εξωτερικό.

Έχουμε την ατυχία να μας κυβερνά μία δεξιά κυβέρνηση που κατάφερε να στήσει  ένα «επιτελικό κράτος», ξεδοντιάζοντας μέρα με τη μέρα κάθε εστία αντίστασης. Όλα έγιναν με τη σωστή σειρά: πρώτα ενισχύθηκαν τα σώματα ασφάλειας, εξαγοράστηκε το μεγαλύτερο μέρος της εγχώριας ενημέρωσης, νομοθετήθηκαν νέες προϋποθέσεις για την απεργία  και έπειτα άρχισε η στοχοποίηση: της νεολαίας, των πανεπιστημίων, των αυτοοργανωμένων χώρων, της αλληλεγγύης, και γενικά κάθε φωνής που τους αμφισβητεί. Οι εργαζόμενοι «παραδόθηκαν» στους εργοδότες και όλα θα πήγαιναν κατ’ευχήν για το κράτος της δεξιάς (και κατά διαόλου για τον λαό), αν δεν υπήρχε ο πόλεμος στην Ουκρανία και η  οικονομική κρίση, όπως αυτή αποτυπώνεται στις ανατιμήσεις των προϊόντων, τους λογαριασμούς κλπ., φέροντας σε δύσκολη θέση την κυβέρνηση και βάζοντας σε κίνδυνο τα σχέδιά της. Η κοινωνική δυσαρέσκεια αυξάνεται και σύντομα θα δώσει το μήνυμά της από την κάλπη των εθνικών εκλογών.

Τις τελευταίες μέρες καλλιεργείται κλίμα φόβου, ανασφάλειας και «εκβιαστικής» εθνικής ενότητας. Το ιερό και όσιο αίμα του Έλληνα εργαζόμενου, το ιερό και όσιο 8ωρο, η ιερή και οσία αργία της Κυριακής, το ιερό και όσιο πανεπιστημιακό άσυλο, ο ιερός και όσιος μηνιαίο μισθός που κατάντησε χαρτζιλίκι, μοιάζουν όλα δευτερεύουσας σημασίας μπρος στην υπερμεγέθη σημαία που κουνάει η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Η δεξιά να ξέρει και να δημιουργεί σημαίες ευκαιρίας και να  κρύβεται κάτω από αυτές, οι υπόλοιποι όμως δεν έχουμε ανάγκη να ακολουθήσουμε το αφήγημά της. Ούτε «πατριώτες στη «δική μας» πατρίδα», ούτε «εθνοπροδότες στη δική τους». Το δίκιο δεν έχει πατρίδα.  Και το πατριωτόμετρο είναι παιχνίδι ευτελές φτιαγμένο από υλικά τοξικά.