Απάντηση στην ανάρτηση-παρέμβαση του Ξενοφώντα Κοντιάδη – ερμηνεύοντας το καταστατικό σε σχέση με την πρόταση μομφής εναντίον του Στέφανου Κασσελάκη, και υποστηρίζοντας ότι «η άρση εμπιστοσύνης δεν συνεπάγεται και έκπτωση του προέδρου» – δίνει o ακαδημαϊκός και πρώην βουλευτής με τον ΣΥΡΙΖΑ, Κώστας Δουζίνας. 

Η απάντηση Δουζίνα στον Κοντιάδη

Σύμφωνα μα το άρθρο 20 του Καταστατικού του ΣΥΡΙΖΑ «Ο/Η πρόεδρος λειτουργεί στο πλαίσιο των αποφάσεων της Κεντρικής Επιτροπής. Σε περίπτωση άρσης της εμπιστοσύνης της Κεντρικής Επιτροπής από το 50% +1 των μελών της προς τον πρόεδρο συγκαλείται έκτακτο συνέδριο.»

1. Ο φίλος Ξενοφών, που έχει πλουτίσει την δημόσια συζήτηση με τις πολλαπλές παρεμβάσεις του, νομίζω κάνει λάθος στην πρόσφατη ανάρτηση του για την διαδικασία μομφής της Κεντρικής Επιτροπής του ΣΥΡΙΖΑ που αναμεταδόθηκε ευρέως. Ο κ. Κοντιάδης υποστηρίζει ότι το άρθρο 20 δεν «συνεπάγεται έκπτωση του Προέδρου αλλά σύγκληση εκτάκτου συνεδρίου» και επομένως ο κ. Κασσελάκης κακώς θεωρείται αποπεμφθείς και κακώς αυτός και οι συνεργάτες εγκατέλειψαν τις θέσεις και τα γραφεία τους.

Η ερμηνεία είναι εσφαλμένη. Η άρση εμπιστοσύνης σε θεσμικό παράγοντα (Πρωθυπουργό, Υπουργό, Δήμαρχο κλπ) από το σώμα στο οποίο λογοδοτεί σημαίνει την αυτόματη έκπτωση του οποιαδήποτε ερμηνευτική μέθοδο υιοθετήσουμε. Διαφορετικά έχουμε την παράδοξη λύση ότι ένας πρόεδρος παραμένει στην θέση του παρ΄ ότι έχει εκδιωχθεί από το μόνο κυρίαρχο σώμα.

2. Υπάρχει και άλλη εκδοχή. Ο Ξενοφών μπορεί να εννοεί κάτι που δεν το λέει δηλαδή ότι μετά την αποπομπή του ο κ Κασσελάκης παραμένει «υπηρεσιακός» πρόεδρος μέχρι την εκλογή νέου προέδρου. Αυτό είναι κάτι που μπορούσε να αποφασίσει η ΚΕ εφ΄ όσον υπήρχε η σχετική πρόταση. Ο κ. Κασσελάκης με την πρόωρη αποχώρηση του από την αίθουσα συνεδρίασης απέρριψε εμπράκτως οποιαδήποτε τέτοια πρόταση που δεν υπήρξε εξ άλλου.

3. Ο κ. Κοντιάδης επίσης υποστηρίζει ότι η ψηφοφορία που οδήγησε στην άρση εμπιστοσύνης είναι προβληματική γιατί παρ’ όλο που ήταν μυστική 210 μέλη ψήφισαν δια μυστικής ψηφοφορίας ενώ 64 τηλεφωνικά, επομένως η ψήφος τους δεν ήταν μυστική. Καταλήγει ότι δεν υπήρχε «θεσμική σοβαρότητα» και αυτές οι διαδικασίες θυμίζουν «τριτοκοσμική χώρα» – χαρακτηρισμό που προσβάλλει ένα μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας. Δεν χρειάζονται πια τέτοιες αναφορές από εμάς τους «πολιτισμένους».

Ο κ. Κοντιάδης έχει δίκιο για το παράδοξο της διττής ψηφοφορίας. Εν τούτοις η απόφαση έγινε αποδεκτή και από τις δύο πλευρές και εγκρίθηκε από την Κεντρική Επιτροπή. Επειδή ο ΣΥΡΙΖΑ δεν έχει συνταγματικό δικαστήριο (όπως και η χώρα), η οριστική ερμηνεία του καταστατικού και των σημαντικών αποφάσεων γίνεται από το ανώτατο όργανο, δλδ την Κεντρική Επιτροπή.

Στην Βουλή, όταν κατατεθεί αίτημα αντισυνταγματικότητας μιας διάταξης και επιχειρηματολογήσουν οι δύο πλευρές αποφασίζει το σώμα. Η πρακτική είναι όσοι είναι κατά της αντισυνταγματικότητας (συνήθως η πλειοψηφία) να σηκώνονται από τις θέσεις τους και ο Πρόεδρος να ανακοινώνει ότι το αίτημα απορρίφθηκε. Η διαδικασία στην ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ που αποδεχόμενη την πρόταση μυστικής ψηφοφορίας και τηλεφωνικής όσων ήταν απόντες δικαιολογημένα είναι ανάλογη στην κοινοβουλευτική λύση της αντισυνταγματικότητας. Ήταν η μόνη που μπορούσε να ισχύσει στις διαδικασίες της ΚΕ.

4. Συμφωνώ απολύτως με το υστερόγραφο του κ. Κοντιάδη. Αν ο ΣΥΡΙΖΑ είχε λειτουργήσει με πολιτική σωφροσύνη και θεσμική πιστότητα, ο κ. Κασσελάκης δεν είχε εκλεγεί πρόεδρος. Η εκλογή του χωρίς την παρουσίαση των υποψηφίων και των θέσεων τους σε προηγούμενο συνέδριο όπως και πρόβλεψη και η έλλειψη καταστατικής πρόβλεψης για τα απαραίτητα χαρακτηριστικά των υποψηφίων οδήγησε τον ΣΥΡΙΖΑ σε αυτή την μακρά κρίση, τις διασπάσεις και την προϊούσα παρακμή.

Απάντηση του Ξενοφώντα Κοντιάδη στον Κώστα Δουζίνα

Ο αγαπητός Κώστας Δουζίνας διατύπωσε μία διαφορετική άποψη από τη δική μου για όσα έγιναν με την μομφή κατά Κασελάκη. Ακολουθεί η απάντησή μου.
α. το τι ισχύει στη Βουλή ή στους δήμους δεν είναι επαρκές αντεπιχείρημα, διότι τα κόμματα αυτορυθμίζονται ως γνωστόν και μπορούν να προβλέψουν όποια διαδικασία θέλουν στα καταστατικό τους. Εδώ από την απλή γραμματική ερμηνεία του καταστατικού προκύπτει σύγκληση συνεδρίου. Αν ήθελε την έκπτωση του προέδρου, που είναι κάτι εξαιρετικά σημαντικό, γιατί δεν το αναφέρει με 3 λέξεις;
β. Ναι, ενδεχομένως συμφώνησαν όλοι να ακολουθήσουν αυτή τη διαδικασία με τα τηλέφωνα στην ψηφοφορία, δεν γνωρίζω το πραγματολογικό κομμάτι αν υπήρξαν αντιρρήσεις κλπ. Αυτό όμως δεν μειώνει την ασυνέπεια και τη θεσμική γελοιότητα της διαδικασίας, δηλ άλλοι να ψηφίσουν με κάλπη και άλλοι τηλεφωνικώς με ανοιχτή ακρόαση.
γ. Χαίρομαι που συμφωνούμε στο υστερόγραφο. Ομως εμμέσως το υστερόγραφο ενισχύει την άποψή μου ότι και οι διαδικασίες της μομφής κατά Κασελάκη είναι διάτρητες θεσμικά.

Μία σύντομη απάντηση στον φίλο Ξενοφώντα

α. Βέβαια σύγκληση συνεδρίου μετά την έκπτωση του προέδρου, εφ΄όσον η πρόταση μομφής υπερψηφίστηκε. Φαντάζομαι τι θα έλεγες δικαίως αν μια κυβέρνηση ή ένας υπουργός δεν παραιτείτο μετά πετυχημένη πρόταση μομφής. Το καταστατικό δεν έχει τις κρίσιμες τρεις λέξεις αλλά τρεις άλλες δίνουν την απάντηση: res ipsa loquitur, που εδώ σημαίνει μομφή σημαίνει αποπομπη

β. δεν το ξέρω καλά το εργαλείο και φεύγουν οι παράγραφοι σαν πουλιά από το κλουβί. Υπάρχει γελειότητα όπως λες, μπορεί κανείς να χρησιμοποιήσει χειρότερα επίθετα. Αλλά συμφωνήθηκε η διαδικασία από το σώμα, δεν υπήρξαν ενστάσεις (δεν ήμουν βέβαια εκεί αλλά δεν άκουσα ότι κάποιοι διαμαρτυρήθηκαν ) επιβεβαιώθηκε το αποτέλεσμα από τον ορσιμό του Παππα για την ΔΕΘ και την αποχώρηση Κασσελάκη. γ. Το καταστικό είναι σαφώς προβληματικό και οι διαδικασίες περίεργες. Αλλά το αποτέλεσμα ήταν σαφές, καταστατικά υπερασπίσιμο και δίνει στο κόμμα μια (μικρή) ευκαιρία επιβίωσης. Φαντάζομαι σ΄αυτό (και πολλά άλλα) συμφωνούμε