Σύμφωνα με το Λεξικό Τριανταφυλλίδη, ως παράταση ορίζεται «η επιμήκυνση του (κανονικού, αρχικού, προκαθορισμένου) χρόνου διάρκειας, ισχύος» και ως αναβολή «η ενέργεια ή το αποτέλεσμα του αναβάλλω, η μετάθεση μιας ενέργειας σε μελλοντικό χρόνο».

Μια απλή ανάγνωση στο κατά τεκμήριο άριστο λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας θα ήταν αρκετή για να μη διαπραχθεί το ατόπημα, αλλά φαίνεται πως η (εκ των αρίστων) υπουργός Παιδείας και Θρησκευμάτων είχε άλλες έγνοιες. «Παρότι η έναρξη μαθημάτων είναι προγραμματισμένη για τις 7/9, ενδέχεται να υπάρξει κάποια παράταση», είπε η Νίκη Κεραμέως. Και έσπευσαν τα (συνήθως βιαστικά) ΜΜΕ να την κάνουν βασικό τίτλο, αν και για να δοθεί παράταση σε κάτι, αυτό πρέπει να έχει αρχίσει. Στη συγκεκριμένη περίπτωση ομιλούμε για (πιθανή) αναβολή στην έναρξη των μαθημάτων, η οποία -όπως ανακοινώθηκε- θα αποφασιστεί την 1η Σεπτεμβρίου. Κατά συνέπεια, το πιθανότερο είναι τα νηπιαγωγεία, τα δημοτικά, το γυμνάσια και τα λύκεια να μην ανοίξουν «μια εβδομάδα νωρίτερα από άλλες χρονιές», όπως είχε σπεύσει να προαναγγείλει θριαμβευτικά, βιαστικά και σε ανύποπτο χρόνο η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας, προκειμένου να πείσει την κοινωνία ότι ενδιαφέρεται πραγματικά για την ολοκληρωμένη εκπαίδευση των παιδιών της. Χωρίς να περιμένει, ως όφειλε εάν ήταν στοιχειωδώς υπεύθυνη, τα επιδημιολογικά δεδομένα…

Τα σχολεία φυσικά πρέπει να ανοίξουν και για παιδαγωγικούς και για κοινωνικούς λόγους. Η εξίσωση είναι δύσκολη. Απαιτεί επιτελικό σχεδιασμό και κονδύλια. Αντ’ αυτών η νεοδεξιά κυβέρνηση επιστρατεύει εμμονές και αλχημείες. Στην αρχή ήταν η «ατομική ευθύνη» γονέων και εκπαιδευτικών για το κόστος της μάσκας, μια ανοησία που -ελέω διαδικτυακής «εξέγερσης»- έγινε νωρίς αντιληπτό ότι επισύρει πολιτικό κόστος. Έτσι, χρειάστηκε η… προσωπική εντολή του ίδιου του πρωθυπουργού ώστε να διατεθεί το ασύλληπτο ποσό των 6,2 εκατ. για να αγοραστούν κάποιες μάσκες!

Τώρα η κυρία υπουργός επιμένει σε μια από τις βασικές της ιδέες για υποβάθμιση της εκπαίδευσης στο δημόσιο σχολείο, τις τάξεις των 25 μαθητών, όταν οι ειδικοί όλου του κόσμου τονίζουν την ανάγκη τήρησης αποστάσεων και, άρα, αίθουσες διδασκαλίας με μικρότερο αριθμό παιδιών τουλάχιστον για όσο διαρκεί η πανδημία. Είτε με την αξιοποίηση κι άλλων χώρων, ακόμα και εκτός σχολικών μονάδων, είτε με υιοθέτηση εκ περιτροπής λειτουργίας. Κάτι τέτοιο όμως προϋποθέτει κονδύλια για την πρόσληψη επιπλέον εκπαιδευτικών στο δημόσιο σχολείο, οπότε η κυρία υπουργός υποδύεται την αλχημίστρια, εξαφανίζει τα υπερπλήρη τμήματα και δηλώνει ανερυθρίαστα πως «ο μέσος όρος μαθητών ανά τάξη στην Επικράτεια είναι 17 μαθητές»! Τόσο απλά, με περισσή ιδεοληψία, ακυρώνει στην πράξη μια από τις στοιχειώδεις παραμέτρους στην ορθολογική αντιμετώπιση της παρούσας υγειονομικής κρίσης. «Ψεκάστε, σκουπίστε, τελειώσατε» δηλαδή, ενώ στην υπόλοιπη Ευρώπη διοχετεύουν χρήματα στη θωράκιση της υγείας και της παιδείας και εγχωρίως ακμάζουν οι θεωρίες συνομωσίας και η ηλιθιότητα των αρνητών της πανδημίας. 

Συμπέρασμα: Ακόμα κι αν η ελλιπής γνώση ή η κακή χρήση της ελληνικής γλώσσας από την κα Κεραμέως μπορεί ίσως να συγχωρεθεί, η πολιτική που εφαρμόζει για λογαριασμό του Κυριάκου Μητσοτάκη είναι κοινωνικά επιζήμια και εντελώς ασυγχώρητη.