Με αφορμή αυτά που ακούγoνται και συμβαίνουν γύρω από την Κρατική Σχολή Χορού:

Θυμάμαι από τα δεκαέξι μου, πριν καν μπω στο φυτώριο, υπήρχε ένα αρκετά αρνητικό κλίμα απέναντι στη σχολή, στους καθηγητές της και στον τρόπο λειτουργίας της. Θυμάμαι να μου μιλάνε για την τρομοκρατία, για το πόσα ψυχολογικά θα μου δημιουργούσε αυτό το μέρος. Πως θέλει πολύ γερό στομάχι για να τη βγάλεις καθαρή από ‘κει μέσα.

Για αδικίες, εκμετάλλευση και κατάχρηση της εξουσίας εις βάρων των παιδιών που βρίσκονται εκεί. Υπήρχε λοιπόν μία προκατάληψη απέναντι στη σχολή όταν με δέχτηκαν και περίμενα πως θα ζήσω πολύ περίεργα πράγματα. Και έζησα…

Μπαίνοντας στη σχολή ξεκίνησα βιώνοντας κάποια πράγματα, να σχηματίζω τη δική μου άποψη για το χώρο, για τους ανθρώπους που έβλεπα, για τις καταστάσεις τις οποίες έπρεπε να αντιμετωπίσω. Και τώρα ως απόφοιτος πια, νομίζω πως μπορώ να πω με ασφάλεια και σιγουριά τις εντυπώσεις μου.

Θέλει πολύ γερό στομάχι για να βγάλεις αυτή τη σχολή. Όχι εξαιτίας κάποιας τρομοκρατίας, όχι εξαιτίας κάποιας εκμετάλλευσης, εγώ δε βίωσα και δεν είδα τίποτα από αυτά. Θέλει πολύ γερό στομάχι για να βγάλεις αυτή τη σχολή, επειδή κάθε μέρα είναι μία μάχη και μία εξερεύνηση. Κάθε μέρα έρχεσαι αντιμέτωπος με τον εαυτό σου. Κάθε μέρα βάζεις το σώμα σου στις πιο δύσκολες συνθήκες, κάθε μέρα είναι και μία μάχη με το εγώ σου, κάθε μέρα είναι και μία δοκιμασία.

Και πως δε χαρίζεται τίποτα και σε κανέναν. 

Αυτό έμαθα. Πως ότι καταφέρεις θα το καταφέρεις επειδή δούλεψες, επειδή προσπάθησες, επειδή κόπιασες. Κανένας μέσα σε αυτή τη σχολή δε θα σε αντιμετωπίσει σαν παιδί, θα σε δουν σαν επαγγελματία, θα σε πιέσουν πάρα πολύ, θα σε πονέσουν και θα σε κάνουν να αμφισβητήσεις τα πάντα. Κάθε μέρα θα έρχεσαι αντιμέτωπος με το πόσο πραγματικά θέλεις να είσαι και να λέγεσαι χορευτής. Κάθε μέρα θα σου δίνονται δύο επιλογές, ή να τα παρατήσεις ή να σφίξεις τα δόντια και να προχωρήσεις.

Μπορεί να ακούγεται σκληρό, μπορεί να ακούγεται βάναυσο. Μα κάθε μέρα που ενδίδεις μέσα σε αυτό βρίσκεις τι σημαίνει πραγματικά να κερδίζεις ότι έχεις. Μαθαίνεις πραγματικά να στηρίζεσαι στον εαυτό σου. Μαθαίνεις να είσαι άτομο. Ξεχνάς όλα αυτά τα μικρά και ανούσια πράγματα που βρομίζουν τον έξω κόσμο και αφήνεις τον εαυτό σου σε κάτι πολύ μεγαλύτερο από εσένα τον ίδιο.

Για μένα αυτή η σχολή είναι σταθμός, τόσο στη πορεία μου ως χορευτής όσο και στη ζωή μου γενικότερα. Μέσα εκεί έχω περάσει τις χειρότερες και τις καλύτερες στιγμές μου ταυτόχρονα. Έχω γνωρίσει κάποιους από τους καλύτερους φίλους μου. Έχει αλλάξει όλη μου η αντίληψη στο τι σημαίνει να είσαι και να ζεις σα χορευτής. 

Δε θεωρώ πως η σχολή με έμαθε να χορεύω, όχι μόνο. Μου δόθηκαν πάρα πολλά σε αυτό το κομμάτι, αλλά νομίζω πως περνώντας από αυτή τη σχολή, ξέρω πως είμαι έτοιμος για να κινηθώ απέναντι σε οποιεσδήποτε συνθήκες. Και ίσως να είναι πιο σημαντικό αυτό εν τέλη. Έχω πάρει τόσα εφόδια που θεωρώ πως μπορώ να αντιμετωπίσω τα πάντα.

Ένα άλλο πράγμα για το οποίο εκτιμάω τη σχολή είναι οι ευκαιρίες που προσφέρει. Εγώ μόλις αποφοίτησα αυτό το καλοκαίρι και μου δόθηκε η ευκαιρία, μαζί και με άλλα άτομα, να χορέψω το Vertical Road, κομμάτι του Akram Khan. Θεωρώ πάρα πολύ μεγάλο προνόμιο το γεγονός ότι μπορούμε να χορέψουμε αυτό το τεράστιο κομμάτι, σε ένα καλό θέατρο. 

Θεωρώ πως αυτό είναι κάτι που δε συμβαίνει συχνά, όχι στην Ελλάδα που ζούμε, όχι σε αυτούς τους τόσο δύσκολους καιρούς, να προβάλλεται κάτι τόσο όμορφο και αυτή η προσπάθεια δεν πρέπει να περάσει απαρατήρητη από κανέναν.

Και για να κλείσω θα ήθελα απλά να ευχαριστήσω τη σχολή για όλα αυτά που μου προσέφερε. Ελπίζω να συνεχίσει να προσφέρει πράγματα για πάρα πολλά χρόνια ακόμα.

Κώστας Τσουκαλάς, απόφοιτος έτους 2016.

Διαβάστε επίσης: 

• «Χορεύουν τις σπουδάστριες στο ταψί» στην Κρατική Σχολή Χορού
• Η διευθύντρια της Κρατικής Σχολής Χορού απαντά στο ρεπορτάζ του Tvxs
• Αδιαφάνεια στις προσλήψεις της Κρατικής Σχολής Χορού καταγγέλλει το Σωματείο
• Οι καταγγελίες για τη διεύθυνση της Σχολής Χορού είναι ευκαιρία
• Τρεις απόφοιτοι γράφουν για την Κρατική Σχολή Χορού