Η αριστερά, στο βαθμό που θέλει να αποτελέσει πόλο εξουσίας, δεν μπορεί να εθελοτυφλεί. Οι πρόσφατες αποφάσεις της κυβέρνησης για το μεταναστευτικό ενέχουν μια σειρά από μέτρα που πρέπει, πριν ασκήσουμε την όποια κριτική, να τα αξιολογήσουμε νηφάλια και ρεαλιστικά. Ας πούμε τα πράγματα με το όνομα τους: (α) Διάχυτη είναι η αίσθηση ανασφάλειας και φόβου στους πολίτες αυτής της χώρας, (β) Χρειάζεται να υπάρξουν ριζικά μέτρα έναντι όσων στερούν τις δουλειές από αυτούς που επί χρόνια μόχθησαν σε αυτήν την κοινωνία, (γ) Χρειάζεται επιτέλους να υπάρξει ένα κράτος που αποφασιστικά θα εφαρμόσει τους νόμους αυτής της χώρας και (δ) Χρειάζεται πράγματι να «ανακαταλάβουμε τις πόλεις μας» όπως δήλωσε ο Πρόεδρος της ΝΔ.

Ads

Δεν υπάρχει βέβαια καμία αμφιβολία ότι τα μέτρα που εξήγγειλε η κυβέρνηση για το μεταναστευτικό συνιστούν προεκλογικές κινήσεις εντυπωσιασμού. Σε αυτό ακριβώς το σημείο οφείλει να παρέμβει η αριστερά για να προχωρήσει, χωρίς αναστολές, τις απαραίτητες ουσιαστικές ρυθμίσεις σε ζητήματα τήρησης της νομιμότητας. Χρειάζεται δηλαδή να βαθύνει τις προοπτικές σεβασμού του νόμου, να μην περιοριστεί σε προεκλογικές εξαγγελίες αλλά να στοχεύσει σε μόνιμες πρόνοιες ενός κράτους που σέβεται τους πολίτες του. Είναι προφανές ότι μόνο η αριστερά μπορεί και δύναται να το κάνει.
 
Λαμβάνοντας υπόψη τις παραπάνω τέσσερις (α-δ) διαπιστώσεις, καταλήγουμε στο ότι:

(α) Οι πολίτες φοβούνται και αισθάνονται ανασφαλείς διότι οι πολιτικές της ύφεσης απειλούν τη ζωή τους και τη ζωή των παιδιών τους. Οι πολίτες φοβούνται ότι αν η ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ, το ΛΑΟΣ και τα υπόλοιπα κόμματα του μνημονίου συνεχίσουν να κυβερνούν αυτήν τη χώρα θα καταστραφεί ότι έχει οικοδομηθεί από την κήρυξη ανεξαρτησίας αυτού του κράτους. Οι πολίτες φοβούνται ότι η συνέχιση αυτών των πολιτικών θα οδηγήσει σε κοινωνικό κανιβαλισμό και σε εκρηκτικές συγκρούσεις. Ο κανιβαλισμός αυτών δεν θα ξεχωρίζει Έλληνες και ξένους, μελαμψούς, ξανθούς και καστανούς…

(β) Επιτακτική προκύπτει η ανάγκη λήψης ριζικών μέτρων έναντι όσων στερούν τις δουλειές αυτών επί χρόνια μόχθησαν στη χώρα μας. Επιβάλλεται, δηλαδή, να υπάρξουν αριστερές πολιτικές που θα ευνοήσουν μια πραγματική ανάπτυξη προς όφελος της κοινωνίας και του περιβάλλοντος και όχι προς όφελος των ραντιέριδων νεοφιλελεύθερων που στερούν το παρόν και απομυζούν το μέλλον. Διότι, όσο και αν μοχθούν να μας πείσουν ότι οι μετανάστες μας παίρνουν τις δουλειές, όλοι πλέον ξέρουμε τι έγινε εδώ και δύο χρόνια. Οι μετανάστες άλλωστε υπήρχαν και πριν το 2009…

(γ) Η ανομία και η παρανομία έχουν φωλιάσει στην Ελλάδα τις τελευταίες δεκαετίες. Τα  σκάνδαλα με μίζες στις εξοπλιστικές αμυντικές δαπάνες, οι μίζες στα έργα των Ολυμπιακών Αγώνων, το σκάνδαλο του χρηματιστηρίου, το σκάνδαλο με το Βατοπαίδι, η συνεχής φοροαπαλλαγή των πλέον οικονομικά εύπορων στρωμάτων της κοινωνίας μας, η υπόθεση των υποκλοπών, η σχεδιασμένη και ενορχηστρωμένη παραποίηση στατιστικών στοιχείων για να οδηγηθεί η χώρα στην αγκαλιά του ΔΝΤ και του μνημονίου αποτελούν μόνο μερικές από τις πιο τρανταχτές υποθέσεις για τις οποίες κανένας δεν λογοδότησε στα σοβαρά και σε κανέναν δεν αποδόθηκαν ευθύνες. Χρειάζεται να υπάρξει επιτέλους ένα κράτος που αποφασιστικά θα εφαρμόσει τους νόμους. Ξεκινώντας από την εφαρμογή του υπέρτατου νόμου της χώρας, του Συντάγματος, βάσει του οποίου πρέπει εξαρχής να κρίνουμε τις δανειακές συμβάσεις αλλά και όλο το θεσμικό πλαίσιο που χτίστηκε σε καθεστώς «εκτάκτου ανάγκης». Χρειάζεται λοιπόν να υπάρξει ένα κράτος που δεν θα φείδεται στον καταλογισμό ευθυνών για όσους ευθύνονται για τον πολλαπλασιασμό της παρανομίας και των κυκλωμάτων που λυμαίνονται τη χώρα. Διότι είναι αυτά τα κυκλώματα που εντέλει δημιούργησαν τις κοινωνικές συνθήκες ανάπτυξης της μικρο-εγκληματικότητας του δρόμου. Η πραγματικότητα έδειξε ότι το ΠΑΣΟΚ, η ΝΔ και το ΛΑΟΣ αδυνατούν στοιχειωδώς να υπηρετήσουν τόσο την κοινωνική ισότητα και αλληλεγγύη όσο και το νόμο και την τάξη.

(δ) Η «ανακατάληψη» των πόλεων αλλά και της υπαίθρου συνιστά ζώσα ανάγκη για όλους μας. Γεγονός είναι ότι η «ανακατάληψη» αυτή έχει ήδη ξεκινήσει από ορισμένες κινηματικές και απεργιακές κινητοποιήσεις της τελευταίας τριετίας. Απομένει να ολοκληρωθεί με την ψήφο μας στις εκλογές της 29ης Απριλίου ή της 6ης Μαίου 2012. Γρηγορείτε!
 
*Εκδοχή του παρόντος άρθρου θα δημοσιευθεί στην ΑΥΓΗ,την 1/4/2012