Ενώ ξεκινώντας από την Ευρώπη, άπαντες είναι πολωμένοι με το θέμα της Ρωσίας εναντίον της Ουκρανίας, η Άγκυρα είναι ίσως η μόνη πρωτεύουσα που θέλει να συνεχίσει ταυτόχρονα τις «καλές σχέσεις» της και με τις δύο χώρες.
Ο τουρκικός και ο ρωσικός στρατός, παρόντες αμφότεροι στη Συρία, συνεργάζονται, αλλά μερικές φορές συγκρούονται. Το ίδιο ισχύει και στη Λιβύη και τον Καύκασο.

Η Τουρκία, μέλος του ΝΑΤΟ, είχε αγοράσει από τη Μόσχα το ρωσικό σύστημα αεράμυνας, το S400, χωρίς να μπορεί να χρησιμοποιήσει αυτούς τους πυραύλους. Διότι, το ΝΑΤΟ και ολόκληρο το δυτικό μπλοκ είχαν αντιταχθεί στην ενσωμάτωση των ρωσικών πυραύλων στον κοινό αμυντικό μηχανισμό του ΝΑΤΟ. Ο Ερντογάν, ο οποίος εξακολουθεί να επιμένει στα πλεονεκτήματα της αγοράς των S400, πίστευε ότι δημιουργεί μία ισορροπία μεταξύ της Ουάσιγκτον και της Μόσχας ή ότι απειλεί τις Ηνωμένες Πολιτείες, που δεν είναι πλέον, σύμφωνα με τον ίδιο, καλός σύμμαχος.

Από την άλλη πλευρά, η Άγκυρα, προσπαθώντας πάντα να εκμεταλλευτεί τις αντιφάσεις μεταξύ Κιέβου και Μόσχας, είχε εδώ και πολύ καιρό επιδιώξει καλές -κυρίως εμπορικές- σχέσεις με την Ουκρανία. Ο γαμπρός του Προέδρου Ερντογάν, ο Σελτσούκ Μπαϊρακτάρ, ο επικεφαλής (τεχνικός) διευθυντής της εταιρίας που κατασκευάζει και πουλά drones στο Κίεβο, δεν σταματά να προπαγανδίζει τον Πρόεδρο και το έθνος της Ουκρανίας.

Με την πρώτη διμερή Ρωσο-Ουκρανική επαφή που διοργάνωσε η Άγκυρα στις 10 Μαρτίου στην Αττάλεια και τις συνομιλίες μεταξύ των δύο αντιπροσωπειών στην Κωνσταντινούπολη από τις 29 Μαρτίου, ο Ερντογάν παρουσιάστηκε ως ο μόνος αξιόπιστος διαμεσολαβητής για τον τερματισμό του πολέμου.

Η αποστολή δεν έχει ακόμη ολοκληρωθεί, αλλά ο Τούρκος Πρόεδρος μπόρεσε χάρη σε αυτήν την πρωτοβουλία να άρει τη διεθνή απομόνωση: Τρεις αρχηγοί κρατών (του Ισραήλ, της Γερμανίας και της Ελλάδας) ήρθαν να συνομιλήσουν με τον Ερντογάν μέσα σε μία εβδομάδα. Τα κυβερνητικά ΜΜΕ επαίνεσαν αυτές τις «μεγάλες διπλωματικές επιτυχίες του Ηγέτη «Rais», αλλά αυτές οι συναντήσεις δεν μπόρεσαν να αποτρέψουν την υποτίμηση της τουρκικής λίρας, ούτε την πτώση της δημοτικότητας του Προέδρου στις δημοσκοπήσεις.

Από την αρχή της ρωσικής επιθετικότητας εναντίον της Ουκρανίας, η Άγκυρα υιοθέτησε μία αντιφατική θέση:

• Η Άγκυρα αρκέστηκε να θεωρήσει «απαράδεκτη» τη ρωσική επιχείρηση στην Ουκρανία
• Η Άγκυρα μόλις και μετά βίας συμφώνησε με τις περιορισμένες κυρώσεις κατά της Μόσχας. Πρόκειται μόνο για κυρώσεις που αποφάσισε ο ΟΗΕ
• Η Τουρκία δεν έκλεισε τον εναέριο χώρο της στα ρωσικά αεροσκάφη. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο αρκετοί Ρώσοι ολιγάρχες άρχισαν να ασκούν τις επιχειρηματικές και οικονομικές τους δραστηριότητες από την Τουρκία. Ο Αμπράμοβιτς συμμετείχε ακόμη και στις Ρωσο-Ουκρανικές συνομιλίες που πραγματοποιήθηκαν στην Κωνσταντινούπολη. Έγινε δεκτός από τον Πρόεδρο Ερντογάν
• Ο Τούρκος Πρόεδρος βρίσκεται σε τηλεφωνική επικοινωνία με τον Πούτιν και τον Ζελένσκι. Προσπαθεί να παρουσιαστεί ως σεβαστός διαμεσολαβητής, αλλά οι πρωτοβουλίες της τουρκικής διπλωματίας δεν μπόρεσαν να επιτύχουν το ελάχιστο των στόχων που τέθηκαν: τουλάχιστον κατάπαυση του πυρός

Ο Ερντογάν και ο Πούτιν σε κάθε περίπτωση συμφωνούν σε ένα θέμα: Την εχθρότητα κατά της Δύσης, δηλαδή την εχθρότητα κατά της Δημοκρατίας και όλων των προοδευτικών αξιών του Διαφωτισμού.

Τα τουρκικά ΜΜΕ καταγγέλλουν την «υποκριτική στάση» των Ευρωπαίων απέναντι στους Ουκρανούς μετανάστες. Ενώ οι καφέ, μαύροι και Μουσουλμάνοι μετανάστες από τη Συρία, το Ιράκ, το Αφγανιστάν και άλλες ανατολικές χώρες υφίστανται κακομεταχείριση άσχημα στη Γηραιά Ήπειρο, οι Χριστιανοί, ξανθοί, γαλανομάτες μετανάστες Ουκρανοί γίνονται δεκτοί από τις κυβερνήσεις και τους λαούς της Ευρώπης.

Θα πρέπει να διευκρινιστεί ότι ένα μεγάλο μέρος της τουρκικής κοινής γνώμης, ακροδεξιοί, ισλαμιστές, κεμαλιστές, ακόμη και ορισμένα ρεύματα της Αριστεράς, κατηγορούν ουσιαστικά το ΝΑΤΟ και την Ουάσιγκτον για τη ρωσική επιθετικότητα.

Ο Ερντογάν, ο οποίος έχει ήδη πολλές πολιτικές, οικονομικές και χρηματοπιστωτικές δυσκολίες στο εσωτερικό, δήλωσε: «Αυτός ο πόλεμος πρέπει να τελειώσει το συντομότερο δυνατό, διότι κανείς δεν έχει να κερδίσει από τη συνέχιση της σύγκρουσης». Πράγματι, η Τουρκία λάμβανε πολλούς Ρώσους τουρίστες. Περισσότερο από το μισό φυσικό αέριο της χώρας προέρχεται από τη Ρωσία, η οποία είναι, επίσης, ένας σημαντικός πελάτης των φρούτων και λαχανικών της Ανατολίας. Έτσι ο Ερντογάν έχει στόχο την καλή συνεργασία ταυτόχρονα και με το λύκο και με το πρόβατο. Είναι ένα ολόκληρο πρόγραμμα!