Είχαμε επισημάνει πριν από λίγο καιρό ότι στο πλαίσιο του θεσμικού ακρωτηριασμού της χώρας από το σύστημα διακυβέρνησης Μητσοτάκη, ο θεσμός της Προέδρου της Δημοκρατίας έχει μετατραπεί σε παρακολούθημα του Μεγάρου Μαξίμου.

Πλέον, στην 47η επέτειο της σύγχρονης δημοκρατίας μας, αποκαλύπτεται ότι το πρόβλημα είναι ακόμη πιο βαθύ καθώς ακόμη και οι πλέον γραφικοί και ακραίοι κύκλοι του κυβερνώντος κόμματος έχουν την ευχέρεια να επιβάλλονται στην Πρόεδρο της Δημοκρατίας προσβάλλοντας το θεσμό και εξευτελίζοντας το πρόσωπο της ΠτΔ.

Ο αποκλεισμός του Ιάσονα Αποστολόπουλου από τη λίστα των βραβεύσεων της Προέδρου στο πλαίσιο της Δεξίωσης για την αποκατάσταση της Δημοκρατίας προκαλεί σοκ, όχι μόνο για το χυδαίο πολιτικό μήνυμα που εκπέμπει, στοχοποιώντας ένα νέο που έχει διακριθεί στη διάσωση προσφύγων και μεταναστών στη Μεσόγειο, αλλά και για τον απίθανο τρόπο που επιβλήθηκε, σε κοινή θέα. 

Η αlt-right- ορμπανική πτέρυγα της κοινοβουλευτικής ομάδας της ΝΔ απαίτησε και επιχαίρει, δημοσίως, ότι επέβαλε στην ανώτατη πολιτειακή άρχοντα, ποιους θα βραβεύσει και ποιους όχι. Οτι η χώρα βαδίζει ολοταχώς σε μια συνειδητή ορμπανοποίηση δεν είναι κάτι νέο, αυτή είναι η πολιτική της και ΝΔ και αυτήν μάλιστα εκπροσωπεί και ο -επίσης στη λίστα των βραβεύσεων- Έλληνας Επίτροπος στην Κομισιόν. Είδηση αποτελεί ότι σε επίπεδο συμβολικό και ουσιαστικό, οι συνταγματικοί θεσμοί μπορούν να ευτελίζονται από τον κάθε ακραίο που ισχυρίζεται ότι η ελληνική κοινωνία εμφορείται εν συνόλω από ακροδεξιές αντιλήψεις. Το γεγονός ότι, επισήμως, οι προτάσεις για τις βραβεύσεις φέρεται να προέρχονται το Υπουργείο Εξωτερικών, είναι ένας επιπρόσθετος προβληματισμός για το θεσμικό παράδοξο που βιώνει η Ελληνική Δημοκρατία την ημέρα των γενεθλίων της και την εσωτερική διαπάλη στη ΝΔ, ίσως.

Ότι η Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχει επιδείξει ανεπάρκεια στην άσκηση των καθηκόντων, για μια σειρά από λόγους, και βαρύνεται με κάποιες ατυχείς στιγμές μέχρι τώρα, είναι γνωστό. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον την εξευτελίζουν δημόσια, πρόσωπα και ομάδες παραγόντων που, ουσιαστικά, επιβουλεύονται τις βασικές αρχές της 47χρονης δημοκρατίας, που θα έπρεπε να εκπροσωπεί η Κατερίνα Σακελλαροπούλου στο ύπατο αξίωμα.

Μέσα σε όλα αυτά, η -καθυστερημένη- πρόσκληση προς το Γιάννη Αντετοκούμπο, ο οποίος καλείται ως “έπαθλο δημοσιότητας”,  δίπλα σε αποδεδειγμένους ρατσιστές και εκπροσώπους πολιτικών που θέλουν τους επόμενους Αντετοκούμπο, νεκρούς στις θάλασσες της Μεσογείου, είναι μάλλον ένα ακόμη όνειδος.