Επτά μήνες το Ισραήλ – αυτό το πολιτισμένο κράτος- ισοπεδώνει με απάνθρωπα πρωτόγονο τρόπο την Γάζα διαπράττοντας σειρά εγκλήματων πολέμου. Η πολιτισμένη και δημοκρατική Δύση σφυρίζει αδιάφορα ακόμη και όταν ο πολεμοκάπηλος Μπενιαμίν Νετανιάχου βομβαρδίζει την πρεσβεία του Ιράν στην Συρία προκειμένου να αλλάξει την ατζέντα από το τέλμα της Γάζας και να βγει από την απομόνωση. Το διεθνές δίκαιο αποδεικνύεται ότι δεν είναι τίποτα άλλο από την κρούστα που πρέπει να κόψουν οι ισχυροί για να φάνε την πίτα.

Το εσωτερικά απεχθές καθεστώς του Ιράν έκρινε ότι δεν είχε περιθώρια  να μην αντιδράσει γιατί αλλιώς θα ήταν έρμαιο της τύχης του και θα έχανε την όποια αξιοπιστία και τον σεβασμό των συμμάχων του. Αποφάσισε το πλήγμα εναντίον του Ισραήλ αφού ενημέρωσε τις ΗΠΑ και εκείνη όλους τους άλλους ώστε τελικά να μείνουν οι εντυπώσεις για το Ιράν χωρίς να διακινδυνεύσει μια γενικότερη  ανάφλεξη.

Το Ισραήλ αποφάσισε να ανταποδώσει το πλήγμα στα πλαίσια ενός διαχρονικού δόγματος σύμφωνα με το οποίο όποιος αμφισβητήσει την παντοδυναμία του είναι καταδικασμένος να ζήσει τον τρόμο. Ο μύθος όμως του παντοδύναμου έχει τρωθεί και αποδείχτηκε ότι χωρίς την Αμερικανική ομπρέλα δεν μπορεί να επικρατήσει σε όλους τους πολέμους που είναι διατεθειμένο να διεξαγάγει. Το πλήγμα που σχεδιάζει πρέπει να είναι μέσα στις συντεταγμένες που έχει διαγράψει η Ουάσιγκτον η οποία δεν φαίνεται να επιθυμεί μια γενικότερη ανάφλεξη στην περιοχή. Ερωτηματικό επίσης παραμένει αν το Τελ Αβίβ επιθυμεί μια ταυτόχρονη σύγκρουση που θα συμπεριλαμβάνει και την Χεζμπολάχ στον νότιο Λίβανο.

Λεπτομέρεια της ιστορίας αποτελεί ότι η απόκρουση της επίθεσης κόστισε στο Ισραήλ 1,3 δις δολάρια ενώ για το Ιράν το κόστος ήταν 35 εκατομμύρια.

Το ερώτημα είναι: Το αιματοκύλισμα θα τελειώσει όταν τελειώσουν τα χρήματα; Είναι πολλά όμως τα λεφτά των εξοπλισμών ώστε να μην τελειώνουν εύκολα οι παραγγελίες. Οι ανεξέλεγκτοι εξοπλισμοί παράγουν ανεξέλεγκτη δυναμική, η οποία σε συνδυασμό με την ακόρεστη γεωπολιτική αδηφαγία προκαλούν την σημερινή επικίνδυνη αστάθεια.

Η ακροδεξιά στροφή στις κοινωνίες διευκολύνει τους σχεδιασμούς των πολεμοκάπηλων οι οποίοι επιδιώκουν την διατήρηση της εξουσίας τους μέσα από την πολιτική ένταση.

Η δημιουργία ειρηνικών κινημάτων μέσα στις τρομερά δύσκολες συνθήκες μιας πρωτοφανούς πολεμικής προπαγάνδας που διασπείρεται μέσα από τα σύγχρονα τεχνολογικά μέσα, είναι  ένας αναγκαίος παράγοντας που συναρτάται άμεσα με τα υπαρξιακά διλλήματα  που αντιμετωπίζει σήμερα ο πλανήτης.

Δεν είναι τυχαίο ότι η ειρηνιστική Ισραηλινή Αριστερά επλήγη μέσα από μια διαρκή πολεμική ένταση και το Παλαιστινιακό κίνημα που ήταν το πιο δημοκρατικό και κοσμικό στον Αραβικό κόσμο κατέληξε στα χέρια φανατισμένων φονταμενταλιστών, όπως επιθυμούσε η Ισραηλινή Δεξιά.