Πάνω που η Νέα Δημοκρατία είχε τόσο μεγάλη διαφορά από τον ΣΥΡΙΖΑ και σχημάτιζε αυτοδύναμη κυβέρνηση έρχεται μια νέα-της Αlco- και μας λέει ότι η Νέα Δημοκρατία προηγείται, αλλά με 5,7 μονάδες. Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε να πανηγυρίσει σχεδόν.

«Η εικόνα που καλλιεργεί ο Μητσοτάκης περί γιγαντιαίας διαφοράς μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ είναι εικονική πραγματικότητα και όσο θα ξεδιπλώνεται το κοινωνικό έργο της κυβέρνησης θα συγκροτείται ένα νέο ρεύμα νίκης για το ΣΥΡΙΖΑ».

Το ποσοστό των αναποφάσιστων παραμένει υψηλό και η μεγάλη του πλειοψηφία προέρχεται από ψηφοφόρους του ΣΥΡΙΖΑ που αρκεί να κάνει μια δρασκελιά για να φτάσει και να ξεπεράσει την Νέα Δημοκρατία. Τώρα πια όσοι περίμεναν εκλογές τον Μάρτιο- και σε κάθε περίπτωση τον Μάιο- δεν είναι τόσο σίγουροι αν ο Τσίπρας δεν πάει ως το τέλος της θητείας του -για να «διαχειριστεί την ήττα του καλύτερα».
Η αλήθεια είναι ότι το 70% δεν θεωρεί ότι η οικονομία κινείται σε σωστή κατεύθυνση, αλλά άλλο τόσο ποσοστό δεν θεωρεί πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης είναι η λύση. Όσο πλησιάζουν οι εκλογές από το να φύγει ο Τσίπρας θα περάσουμε στο να μην έλθει ο Μητσοτάκης και η «Γέφυρα» που παρουσίασε την διακήρυξή της για τον προοδευτικό πόλο είναι απλώς μια κίνηση σ΄αυτή την κατεύθυνση. Να ψηφίσουν δηλαδή την Προοδευτική Συμμαχία ή όπως αλλιώς θα λέγεται και όσοι δεν ψηφίζουν ΣΥΡΙΖΑ. Τόσο απλό.

Ο πανικός του ΚΙΝΑΛ

Η διαγραφή της Άννας Καραμάνου -ευρωβουλευτού ως το 2004 κι αντιπροέδρου Γυναικών των Ευρωπαίων Σοσιαλιστών και Δημοκρατών από τότε, βραβευμένης με το Βραβείο “Ειρήνης και Φιλίας A. Ipekci” μάλλον δείχνει τον πανικό της ηγεσίας του Κινάλ. Διαγράφηκε με συνοπτικές διαδικασίες γιατί …εθεάθη στην εκδήλωση της Γέφυρας -αν και δεν υπέγραψε την διακήρυξη.

Την ίδια ώρα που η Αριστερή Πρωτοβουλία -του παλιού ΠΑΣΟΚ- θα υποστηρίξει το Πράττω ως μία κίνηση προς τον πόλο στον οποίο καλεί ο ΣΥΡΙΖΑ, όλοι διάβασαν στις δηλώσεις τόσο του Γιώργου Παπανδρέου και του Κώστα Λαλιώτη- που συνήθως δεν μιλά- ένα δυνατό «Όχι» στην συγκυβέρνηση με τη Νέα Δημοκρατία. Το ερώτημα είναι πως θα εκφραστεί αυτό το Όχι.

Στο μεταξύ ο  ΣΥΡΙΖΑ θα κατέβει στις ευρωεκλογές ως Προοδευτική Συμμαχία -μαζί με τον τίτλο του- και περιμένει να εισπράξει από τα κοινωνικά μέτρα που έχει ψηφίσει μετατρέποντας τις ευρωεκλογές -όπως θέλει ο Μητσοτάκης σε δημοψήφισμα: Ναι στο Δημοκρατικό Μέτωπο, Όχι στο κόμμα των Μητσοτάκη -Σαμαρά- Βορίδη, δηλαδή την Ακροδεξιά και τον Νεοφιλελευθερισμό.

Από το 2015 στο ….νέο 1981

To Kινάλ που οδεύει σε «ενωτικό» συνέδριο τον Μάρτιο, για να μετατραπεί σε «ενιαίο φορέα με ενιαία όργανα» θα περάσει δύσκολες μέρες. Πιθανόν να ζούμε την πορεία για ένα νέο 1981 -όπου το ΠΑΣΟΚ εξαφάνισε την Ένωση Κέντρου και το 11% που πήρε στις προηγούμενες εκλογές έγινε…0,40%.

Η τελευταία δημοσκόπηση δίνει στο κόμμα της Φώφης 4,6 %. Ακόμα με μεγαλύτερο ποσοστό δεν μπορεί να μιλά στο όνομα της Κεντροαριστεράς κι ίσως μια αίσθηση της πραγματικότητας θα βοηθήσει την ηγεσία του να τοποθετηθεί καθαρά και με γενναιότητα στο ερώτημα που τίθεται και απέχει από την φαντασίωση ότι το πρώτο κόμμα θα πέσει στα πόδια της για να εγκρίνει τις ¨προγραμματικές θέσεις» της ως ρυθμιστή.

Η μισή βάση του κόμματος θα πάει στη Νέα Δημοκρατία και η άλλη στον ΣΥΡΙΖΑ ίσως πριν τις εθνικές εκλογές. Και βεβαίως, όπως είπε ο Κώστας Λαλιώτης «ο θετικός αυτοπροσδιορισμός με τον αυτόνομο λόγο, την αυτοδύναμη στρατηγική και τον διακριτό πρωταγωνιστικό ρόλο σε καμμιά περίπτωση δεν μπορεί να σημαίνει ιστορικές αντιστροφές της ταυτότητάς μας και της στρατηγικής μας».

Στο μεταξύ ο Κυριάκος Μητσοτάκης βέβαιος πρωθυπουργός -όπως του λένε ορισμένες δημοσκοπήσεις- ανακάλυψε κάπως αργά ότι«η ΝΔ έγινε μεγάλη όταν ανοίχτηκε προς το κέντρο και έφερε στο κόμμα ανθρώπους από έξω. Όταν κοιτάξαμε πέρα από τον φυσικό ιδεολογικό μας χώρο και κερδίσαμε την εμπιστοσύνη ανθρώπων που μπορεί να μην ανήκαν παραδοσιακά στη μεγάλη κεντροδεξιά παράταξη. Το ίδιο πρέπει να κάνουμε και τώρα».

Μάλλον δεν έχει αντιληφθεί πως ο Τσίπρας τον έχει ….περικυκλώσει με το άνοιγμα του όχι στην Κεντροαριστερά, αλλά και την «λαϊκή δεξιά»- όπως είπε που χωράει στον προοδευτικό πόλο, όσο δεν χωράνε ο Βορίδης και ο Γεωργιάδης στον «φυσικό ιδεολογικό μας χώρο», όπως είπε για το Κέντρο ο Κυριάκος Μητσοτάκης.

Η ιδέα ότι οι εκλογές θάναι περίπατος όπου θα ηττηθούν οι «Μαδούροι», θα φύγουν οι «προσωρινοί ένοικοι’ -όπως λέει ο Σημίτης και θα επιστρέψουν με δάφνες οι Σαμαρο-Βενιζέλοι είναι μια φαντασίωση του «παλιού πολιτικού συστήματος» -όπως το λέει ο Τσίπρας. Που εν προκειμένω θέλει πολύ να μπει το Κινάλ στο ίδιο τσουβάλι με τη Νέα Δημοκρατία για να τους κερδίσει και πάλι.

«Πώς τον είπες αυτόν που θα με αντιμετωπίσει;» είχε πει για τον νεαρό Αλέξη η Ντόρα Μπακογιάννη την ίδια εποχή που ένας υπουργός του ΠΑΣΟΚ έλεγε πως θα του απαντήσει η …Νεολαία ΠΑΣΟΚ. Το πρόβλημα είναι πως δέκα χρόνια μετά η ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών αντιμετωπίζεται ακόμα ως μια πολιτική ανωμαλία, ένα «λάθος»του λαού που θα επιστρέψει «σπίτι».

Δεν κατάλαβαν τι συνέβη και γι΄αυτό δεν μπορούν να καταλάβουν τι θα συμβεί: ένας σεισμός που θα τους εξαφανίσει, όπως ακριβώς το 1981 όπου πρωτοκλασάτοι υπουργοί εξαφανίστηκαν από την πολιτική ζωή μαζί με δεκάδες βουλευτές. Χρειάστηκαν πολλά χρόνια να καταλάβουν ότι δεν ήταν η Νέα Δημοκρατία του Αβέρωφ που είχε μέλλον, όπως δεν είναι τώρα η Νέα Δημοκρατία του Σαμαρά, του Γεωργιάδη και του Βορίδη και φυσικά του Μητσοτάκη που εξελέγη λέγοντας πως  Νέα Δημοκρατία είναι ένα ….γερασμένο κόμμα.

Ζούμε μια μετάβαση σε μια νέα εποχή και δεν αρκεί τα κόμματα που έχουν ταυτιστεί με ένα αμαρτωλό παρελθόν να αλλάξουν σύμβολα και λογότυπα, ούτε καν ηγεσία -όσα πρέπει να αλλάξουν για να υπάρξουν. Για τα νεκρά βέβαια δεν υπάρχει νεκρανάσταση -μόνο ένας ενταφιασμός αντάξιος του ένδοξου παρελθόντος.

Πηγή: Ανοιχτό Παράθυρο