Οι γέροντες στην πραγματικότητα πολύ πριν την έλευση της “μετεγγραφής αεροδρομίου” είχαν εξοβελιστεί από τον συριζαικό λαό στην κερκίδα. Δεν έχουν να χάσουν τίποτε και προετοιμάζουν εξόδιο τελετή προτάσσοντας την τιμή της Αριστεράς.

Αυτοαναγορεύονται σε crème de la crème της εσωκομματικής αντιπολίτευσης και ηγούνται της έναρξης κομματικού εμφυλίου με αποφασιστικότητα ανάλογη της επίθεσης στο Α/Τ Λιτοχώρου.

Ο αείμνηστος Ζαχαριάδης πριν τον τυχοδιωκτισμό του Λιτόχωρου είχε όμως επιβάλλει αποχή από τις προηγηθείσες εκλογές του 1946. Αντιθέτως, οι ‘γέροντες’ συμμετείχαν κανονικά στις εκλογές – και μόνον αφού είδαν δις τις πλάτες του Κασσελάκη- θυμήθηκαν ότι δεν τον αναγνωρίζουν ως αρχηγό!!!
Absurd dear! Πολύ ασυνάρτητο εκ μέρους μεγάλων ανθρώπων.

«Απαρτες πολεμίστρες»

Είτε η πλήρης αποκοπή τους από την πραγματικότητα είτε μια εκ του πονηρού μεγαλαυχία τους οδηγεί στο να επιδεικνύουν ‘άπαρτες πολεμίστρες’ της αντικασσελικής πάλης. Απαριθμώ μερικές:

• Τα ΜΜΕ της κομματικής υπαλληλίας συνεχίζουν να ξιφουλκούν εναντίον του νέου τους εργοδότη. Τα απαξιωτικά σχόλια Μητσοτάκη περί συμπαθούς κενού ή τα λογοπαίγνια Βορίδη/Γεωργιάδη δεν θα έβρισκαν θέση στα κομματικά μέσα ως υπερβολικά light. Αν ο νέος εργοδότης κλείσει την οικονομική στρόφιγγα η ως άνω ‘πολεμίστρα΄ καθίσταται κουδουνίστρα.

• Η κοινοβουλευτική ομάδα υποτίθεται ότι θα ελεγχόταν από αντιπολιτευτική πλειοψηφία βάσει χαρτογραφήσεων των προεκλογικών προτιμήσεων των 47 βουλευτών. Τότε ο Κασσελάκης είχε στον Α’ Γύρο 6-7 και στον Β΄ γύρο σχεδόν 20. Η πρώτη συνεδρίαση της ΚΟ έδειξε όμως πόσα απίδια βάνει ο σάκος! Δεν είναι μόνο ότι το σχεδόν 20 έγινε σχεδόν 30 παρά την δύσκολη επιλογή Πολάκη. Είναι ότι δεν υπήρξαν ούτε δύο βουλευτές που να έδειξαν αληθώς διατεθειμένοι να ακολουθήσουν τον επικεφαλής σε ηρωική έξοδο. Αρκέστηκαν στην γκρίνια για τον Πολάκη και στην καταγραφή κάποιων ετερόκλητων λευκών. Αλλά και γενικώς όλοι ‘οι μη διαθέτοντες ενέργεια’ περιορίστηκαν ήδη σε λιγότερο από 30% όπου προβλέπεται και να σταθεροποιηθούν. Τι είχες Γιάννη, τι είχα πάντα;

• Η Κεντρική Επιτροπή μετά την μεταστροφή του γραμματειακού διδύμου, του Φάμελου κι άλλων διακριτών παραγόντων αποτελεί ασφαλές τοπίο. Θα αναβάλει το συνέδριο για όσο χρειάζεται ενώ εφόσον το επιθυμεί μπορεί να διευρύνει την Πολιτική Γραμματεία, μετατρέποντας την σε μια πολυμελή Οργανωτική Επιτροπή Συνεδρίου.

• Γιατί μόνον η Πολιτική Γραμματεία των 42 μελών ισορροπεί πράγματι αυτή την στιγμή στο 19-19. Πέραν των δέκα της Ομπρέλλας είναι και πολλοί εκ των ανενδότων που είχαν εκλεγεί με δαπάνες όσων τώρα καταγγέλουν Μπίστης, Τζουμάκας, 6+6). Εκκρεμούν βεβαίως 4-5 αναποφάσιστοι (Μαριλίζα, Ζαχαριάδης, Θεοχαρόπουλος, Ραγκούσης) που βρίσκουν κάπως άκομψα τα αντάρτικα καλπάκια των γερόντων. Η πρώτη συνεδρίαση της Π.Γ. θα πρέπει να λάβει υπ’ όψη ότι η εσωτερική αντιπολίτευση έχει υπερχιλιετή φυσική ηλικία. Η νέα ηγετική ομάδα είναι το προεδρείο της Κ.Ο. και σε αυτήν η εσωτερική αντιπολίτευση δεν θα συμμετέχει με ευθύνη του «ελλείμματος ενέργειας» Ν. Ηλιόπουλου και Σ. Αναγνωστοπούλου για την θέση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου. Θα ενημερώνονται για τα τεκταινόμενα ρωτώντας τον κ Φάμελο.

• Η εσωκομματική πειθαρχία στον κατάλογο προβλημάτων του κ. Κασσελάκη είναι η 12η προτεραιότητα. Ματαιοπονούν όσοι προσπαθούν να εκβιάσουν τεχνητή θυματοποίηση με συνεχείς προκλήσεις στις οθόνες. Ο παίκτης (The Kid) είναι υπομονετικός και μόνο κατά τας εορτάς τρώει κουραμπιέδες.

• Τέλος, διατείνονται ότι θα καταρρίψουν «τον πουθενά που εκπροσώπησε το τίποτε» σε ένα συνέδριο, το οποίο δίκην εφετείου θα ανατρέψει την πρόσφατη διπλή εντολή των μελών. Η λεπτομέρεια ότι η άλωση της Κουμουνδούρου επήλθε από δεκάδες χιλιάδες νεοπροσήλυτους παρασιωπάται όταν δεν διακωμωδείται. Ωστόσο, οι νεοπροσήλυτοι αυτοί μπορεί κάλλιστα να ξανάρθουν στο Συνέδριο και αυτή την φορά να φέρουν και τους φίλους τους …

Καθήστε μέχρι να φύγετε!

Οι διορίες και οι χρονικές προθεσμίες αποσκοπούν στο να υπογραμμίσουν ότι ο νεοεκλεγείς δεν συνιστά λύση μακράς πνοής αλλά είναι … μεταβατικός. Μαρτυρούν όμως τον ενδόμυχο φόβο ότι αν του δοθεί χρονικό περιθώριο ενδέχεται να κυριαρχήσει οπότε δεν δέχονται να περιμένουν ούτε καν μια νέα ήττα του ΣΥΡΙΖΑ στις Ευρωεκλογές.

Είναι φανερό από τις συνεχιζόμενες άτεχνες κινήσεις ότι η μειοψηφία βρίσκεται σε μεγάλη πίεση χρόνου.
Η διορία όμως που προαναγγέλλει ως στιγμή αποχώρησης το συνέδριο έχει κάτι το εγγενώς γελοίο, σαν τον αστεϊσμό «Καθήστε μέχρι να φύγετε!»

Αν αποσκοπούν στην μεγιστοποίηση των εντυπώσεων με μια διασυνεδριακή αποχώρηση δεν αντιλαμβάνομαι γιατί θα πρέπει να περιμένουν ένα Συνέδριο, που θα γίνει … του χρόνου. Μειώνεται έτσι πολύ η πιθανότητα να φθάσουν σε αυτό en bloc, γέροντες και νεαροί δημογέροντες.

Συναινετικά και πολιτισμένα, θα μπορούσε να διοργανωθεί μια μεγαλοπρεπής τελετή αποχώρησης από την Κουμουνδούρου πολύ νωρίτερα, πχ του Αγίου Νικολάου που πολλοί εορτάζουν και μάλιστα σε live μετάδοση. Αφήνοντας απερίσπαστους τους υπόλοιπους, μήπως κάνουν και καμιά δουλειά της προκοπής στο συνέδριο τους.