Την ώρα που εμείς θρηνούσαμε άλλη μια γυναίκα που δολοφονήθηκε μπροστά στο αστυνομικό τμήμα αυτή τη φορά, η κυβέρνηση δεν έχει χρόνο για θρήνους. Επιδίδεται με υπερβολή στην προσπάθεια να κάνει damage control. Την ώρα που εμείς ανατριχιάζαμε στη συνειδητοποίηση ότι πρόκειται για το 5ο θύμα του 2024, κάποιοι οργάνωναν άλλη μία συγκάλυψη ευθυνών. Ας μιλήσουμε λοιπόν για το «μπάζωμα» ευθυνών στην περίπτωση των γυναικοκτονιών.

«Μπάζωμα» είναι να δηλώνει ο αρμόδιος υπουργός κ. Χρυσοχοΐδης ότι δεν πρέπει «να πάρουμε αποφάσεις εν θερμώ» και ότι θα γίνει… ΕΔΕ. Ενώ γνωρίζει ότι οι ΕΔΕ καταλήγουν στην αθώωση των ενόχων ενστόλων σχεδόν παραδοσιακά στη χώρα.

«Μπάζωμα» είναι να δηλώνει ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Π. Μαρινάκης ότι δεν σημαίνει ότι κάποιος από αυτά τα παιδιά εκεί (οι αστυνομικοί που δεν έβρισκαν περιπολικό γιατί τα περιπολικά δεν είναι ταξί όπως δήλωσαν) ευθύνεται a priori.

«Μπάζωμα» είναι να μας συμβουλεύει  ο Άδωνις Γεωργιάδης να μην παίρνουμε ένα περιστατικό και να το κάνουμε σημαία και ο κ. Μηταράκης να μη ντρέπεται να ξεστομίζει το αμίμητο «αν πυροβολούσε ο αστυνομικός θα διαμαρτυρόταν η αντιπολίτευση».

«Μπάζωμα» είναι να ανησυχεί ο κ. Μαντούβαλος που «…βασανίζεται ο πρωθυπουργός, να κάνει χίλια πράγματα και να του χαλάει μια στιγμή, μια δολοφονία στο αστυνομικό τμήμα». Λες κι ήταν χαλασμένη τροφή που του χάλασε την όρεξη μια ακόμη γυναικοκτονία.

«Μπάζωμα» είναι να αρνείται άλλη μια φορά η κυβέρνηση μέσω της κ. Ζαχαράκη και του κ. Πλεύρη τη νομική αναγνώριση του όρου γυναικοκτονία απορρίπτοντας την τροπολογία ΣΥΡΙΖΑ και ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ στη βουλή.

«Μπάζωμα» είναι να λέει ψέματα η ΓΓ Ισότητας πως έχουμε ενσωματώσει τη Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης, να μην παραδέχεται κανείς πως έχουμε τους μισούς ξενώνες για κακοποιημένες γυναίκες από όσους προβλέπονται, να μην αποδέχεται η κυβέρνηση διατομεακή συνεργασία για το θέμα ενώ της έχει προταθεί από διάφορους οργανισμούς, να μη μιλάει κανείς στα σχολεία για το θέμα, να μην υπάρχει μια εκπομπή στη δημόσια τηλεόραση που να έχει στόχο την ενημέρωση και την πρόληψη. Είναι να βρίσκεται στο αστυνομικό τμήμα Αγ. Αναργύρων αστυνομικός καταδικασμένος για εγκληματική δράση που αποφυλακίστηκε με όρους. Να έχει αναθέσει σε αυτούς τους υπαλλήλους το κράτος την ασφάλεια μας και να μη λέει κανείς πως είναι κι αυτό εγκληματικό.

Το πιο ξεδιάντροπο «μπάζωμα» είναι πως αυτή η συγκάλυψη και η άρνηση αντιμετώπισης του θέματος, έχει σαν αποτέλεσμα δολοφονίες, κακοποιήσεις και μπόλικη ενοχοποίηση των θηλυκοτήτων.

Γιατί όλα τα παραπάνω έχουν στη βάση τους συγκεκριμένη προτεραιοποίηση. Κι αυτή δεν αφορά την αποτροπή ή την πρόληψη των εγκλημάτων αυτών αλλά το να τη βγάλει καθαρή η κυβέρνηση. Μια κυβέρνηση, κατά τη θητεία της οποίας η Ελλάδα σημείωσε την υψηλότερη αύξηση, (187,5% το 2021), στις γυναικοκτονίες.

Και μπορεί να ευθύνεται για αυτή την αύξηση σε ένα μεγάλο ποσοστό η πανδημία, ωστόσο η κυβέρνηση Μητσοτάκη αρνείται πεισματικά να λάβει δραστικά μέτρα για την προστασία των γυναικών. Αντιθέτως τις ρίχνει στο στόμα του λύκου με νομοθετήματα όπως ο νόμος για την υποχρεωτική συνεπιμέλεια του κ. Τσιάρα, που έχει αυξήσει τον κίνδυνο κακοποίησης γυναικών και παιδιών, όπως έχει καταγράψει με ρεπορτάζ του το tvxs, και έχει συμβάλλει στην αύξηση του μισογυνικού λόγου.

Κι αν στην περίπτωση των Τεμπών, το μπάζωμα αφορούσε τη συγκάλυψη στοιχείων που θα βοηθούσαν να αποδοθούν οι ευθύνες, στην περίπτωση των γυναικοκτονιών αυτές οι ευθύνες συγκαλύπτονται διαχρονικά. Κι ας σημαίνει αυτό ότι η άρνηση της ανάληψης ευθύνης ισοδυναμεί με τη βεβαιότητα πως είναι θέμα χρόνου να θρηνήσουμε το επόμενο θύμα.