Η συμφωνία είναι «βαρειά και ασήκωτη». Μια αριστερή «αντιπολίτευση» – εσωκομματική ή άλλη – έχει όλα τα επιχειρήματα να την κρίνει και κατακρίνει .

Υπάρχουν 5 αφηγήματα σχετικά με τη σχέση της αριστεράς ΣΥΝ /ΣΥΡΙΖΑ με την ΕΕ και την ευρωζώνη:

* Το ένα αφορά την περίοδο του συνασπισμό και το ΜΑΑΣΤΡΙΧΤ
* Το άλλο αφορά την περίοδο του «μικρού» ΣΥΡΙΖΑ
* Το τρίτο αφορά τον μεγεθυμένο ΣΥΡΙΖΑ και τις εκλογές του 2012
* Το τεταρτο αφορά το ΣΥΡΙΖΑ και τις εκλογές του 2015
* Το πέμπτο αφορά τις φωνές ρήξης και εξόδου του πρόσφατου παρελθόντος και μάλιστα μετά το  δημοψηφιστικό ΟΧΙ.

Η κληρονομιά των πρώτων είναι ότι συνέβαλαν στο ελληνικό ευρωπαϊκό προσανατολισμό  που φθάνει ως την φανατική θρησκευτική προσήλωση. Αυτή είναι και το φόντο της σημερινής κρίσης.

Το μεγάλο ΟΧΙ του δημοψηφίσματος ήταν πολύσημο. Για λίγους  Έλληνες είχε το νόημα εξόδου από την ευρωζώνη .

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ  ΜΕΤΑ ΤΟ ΔΗΜΟΨΗΦΙΣΜΑ;

* Συμμαχίες επεξεργασμένες επί σειρά ετών
* Προετοιμασία για εθνικό νόμισμα
* Ενιαία νοηματοδοτημένο ΟΧΙ: δηλαδή ερμηνευμένο ως επιθυμία εξόδου από την ευρωζώνη !!!
* Συναλλαγματικά αποθέματα
* Συγκεκριμένα είδη ανάγκης για ένα διάστημα
* Τεχνικό σχεδιασμό  της μετάβασης
* Ισχυρή νομική προετοιμασία της στάσης πληρωμών

Τίποτα από τα παραπάνω προαπαιτούμενα δεν υπήρξε για να στηρίζει τη ρήξη και την έξοδο . Τα στελέχη της αριστερής πλατφόρμας το γνωρίζουν καλά . Το γνώριζαν καλά. Το δήλωσε εσχάτως και ο θεωρητικός της τάσης ο Κ. Λαπαβίτσας.

ΤΙ ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΓΙΑ ΕΞΟΔΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΕΥΡΩΖΩΝΗ (ΓΕΝΙΚΑ); περίπου τα ίδια:

* Συμμαχίες επεξεργασμένες επί σειρά ετών
* Προετοιμασία για εθνικό νόμισμα
* Ιδεολογική εργασία για τη μεταστροφή της συνείδησης του κόσμου με ντοκουμέντα .
* Συναλλαγματικά αποθέματα
* Συγκεκριμένα είδη ανάγκης για ένα διάσημα
* Τεχνικό σχεδιασμό της μετάβασης
* Ισχυρή νομική προετοίμασα της στάσης πληρωμών

Τα παραπάνω δεν ήταν εφικτά ή δεν καλλιεργήθηκαν  της ιδεολογικής δουλειάς συμπεριλαμβανομένης. Το αριστερό ρεύμα έχει και αυτό  μερικές ευθύνες. Η αριστερά δεν αρκεί να ομιλεί πρέπει και να πράττει.

Ο πρωθυπουργός της χώρας και πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ υπέστη στις Βρυξέλλες ένα μαρτύριο από μία ομάδα που  για μας « είναι αυτό πάντα ήταν» (για ορισμένους « αυτό που αποδείχθηκε ρίχνοντας τις μάσκες») : Προστάτες των δικών τους συμφερόντων θεμιτών και κυρίως αθέμιτων  με κυρίαρχους την γερμανική οικονομική ελίτ και  τους Σόιμπλε/ Μέρκελ.

Τι θα πούμε τώρα εμείς –  το μπλοκ των  υποστηρικτών της δραχμής ή το μπλοκ των υποστηρικτών  της (μη συντελεσθείσας)  ανοιχτής/  οργανωμένης / απολύτως τεκμηριωμένης συζήτησης για το νόμισμα  ΣΤΗΝ ΚΟΙΝΩΝΙΑ : Καλά να πάθει ο πρωθυπουργός (καλά να  πάθουν οι της πλειοψηφίας  του ΣΥΡΙΖΑ) ; Τότε πως εκλαμβάνεται  η στήριξη από την μειοψηφία – παρά τις διαφορές-  της γραμμής πλεύσης της πλειοψηφίας μέχρι τις εκλογές του 2015; Πώς να κατανοηθεί η στήριξη της διεξαγωγής δημοψηφίσματος από όλες ουσιαστικά τις τάσεις;

Όσο πολιτικά  θυμωμένος είναι ο Π. Λαφαζάνης και τα μέλη του αριστερού ρεύματος από την τροπή των πραγμάτων άλλο τόσο απογοητευμένοι είναι και πάμπολλοι   υποστηρικτές  του ΣΥΡΙΖΑ. Οι τελευταίοι όμως ζητάνε ενότητα με  επίγνωση  των μεγάλων αντιφάσεων τρομακτικής αντιφατικότητας των περιεχομένων της .

Με την επαχθή  συμφωνία της 13ης Ιουλίου αγοράστηκε  σε  πολύ ψηλή τιμή χρόνος από τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ και πρωθυπουργό της Ελλάδας που τόλμησε – με παραλήψεις και αδυναμίες της σύνολης διαπραγματευτικής  προσέγγισης – να τα βάλει με τους δυνατούς / αδίστακτους της Ευρώπης. Τολμάμε να θεωρούμε ότι  αυτό οφείλουν να κάνουν και οι δυο πλευρές του ΣΥΡΙΖΑ: πλειοψηφία / αριστερό ρεύμα    με μια συμφωνία  «μέχρι να πάρουμε ανάσα».  Η διάσπαση του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα έχει θετική επίδραση στο όραμα  του αριστερού ρεύματος για έξοδο της χώρας από τη  ευρωζώνη στο μέλλον και υπό σχετικά ομαλές συνθήκες (τις μόνες ανεκτές από την πλειονότητα του κόσμου αριστερού και μη) : Αντ’ αυτού θα δούμε  οπωσδήποτε «σφαξίματα» στα πάνελ  μεταξύ των δυο τάσεων ή (μελλοντικών) κομμάτων και , από το άλλο μέρος,  τεράστια απόλαυση του θεάματος από τους συστημικούς!

Ασφαλώς υπάρχουν πολλά πράγματα που δεν γνωρίζουμε , δεν μας γνωστοποιούνται ή δεν είναι γνωστοποιήσιμα για σοβαρούς λόγους. Κάτω από το φως της άγνοιας των αφανών συναντήσεων/ συνομιλιών  των πρωταγωνιστών της κομματικής κρίσης μερικά από τα παραπάνω μπορεί να είναι επιχειρήματα ενός σχολιαστή εξ αντικειμένου πεπερασμένης ενημέρωσης και άρα αίολα.
Όλοι θυμόμαστε το ΟΧΙ των βουλευτών του ΠΑΣΟΚ στο πρώτο μνημόνιο. Είναι συγκρίσιμα τα ΟΧΙ του τότε και του τώρα; Για πολλούς λόγους απαντάμε πως « όχι δεν είναι». Δεν  θα πει ο κόσμος της αριστεράς  σήμερα το ίδιο αβίαστα: εύγε ! είπατε ένα άξιο, μεγάλο  όχι!

* Η Ελευθερία Καρνάβου είναι ομότιμη καθηγήτρια ΑΠΘ