Πού είναι οι «ζεσουίδες»; Είμαστε όλοι Instabul; Προσευχόμαστε όλοι για την Τουρκία; Ήδη από τη νύχτα της 28ης Ιουνίου, οι χρήστες των social media σε όλο τον κόσμο –και στην Ελλάδα– άρχισαν να ζητούν πιεστικά  από τις  χώρες του δυτικού κόσμου  να δείξουν τη συμπαράστασή τους  στον λαό της Τουρκίας  με τον ίδιο τρόπο που την έδειξαν στους Γάλλους και τους Βέλγους.  Απαιτούν την σημαία με την ημισέληνο στα μνημεία της Ευρώπης και συνθήματα όπως: «pray for Instabul» στο διαδίκτυο.

Ads

Υπάρχει διάχυτη μια αίσθηση δυσαρέσκειας και καχυποψίας εναντίον των δυτικών ότι δεν θρηνούν εξίσου γι αυτά εδώ τα πιο πρόσφατα θύματα όσο θρήνησαν για τα προηγούμενα γιατί  το χτύπημα έγινε σε μουσουλμανική χώρα κι όχι στη χριστιανική Δύση… Πολλοί άρχισαν να διατυπώνουν τη σκέψη ότι οι ζωές των Τούρκων δεν είναι τόσο πολύτιμες όσο οι ζωές των ευρωπαίων [παρόμοιο συναίσθημα είχαν εκφράσει άλλωστε και στην περίπτωση του Πακιστάν όταν η τρομοκρατική ομάδα Τζαμάατ Ουλ Αχράρ που πρόσκειται στους Ταλιμπάν είχε χτυπήσει τη Λαχώρη, τον προηγούμενο Μάρτιο σκοτώνοντας περισσότερα από 70 άτομα που γιόρταζαν το καθολικό Πάσχα, μεταξύ των οποίων και μικρά παιδιά]. Αυτή η διάθεση είχε αρχίσει να διαμορφώνεται δειλά-δειλά από τον Ιανουάριο στα social media όταν οι χρήστες κατηγορούσαν τους ευρωπαίους ηγέτες [αλλά και τους άλλους  χρήστες] για υποκρισία και ρατσισμό ακόμη και στο πένθος… Η δυσαρέσκεια έγινε πιο ξεκάθαρη τώρα…

Mpaountolino ‏@mpaountolino Jun 29
Φτηνή η ζωή στην Τουρκία, ούτε καν μια σημαία στο άβαταρ δεν αξίζει. #InstanbulAttack
 
stelios papamatheou ‏@stpapamatheou Jun 28
Ειμαστε ολοι Τουρκοι! Οχι; Μονο Γαλλοι; Υποκριτουληδες
 
Rania Synodinou ‏@RaniaSin Jun 29
Αυτό που έγινε στην Κωνσταντινούπολη είναι τραγικό αλλά που …όλοι είμαστε Τούρκοι; Τουρκική σημαία; Αλληλεγγύη…
 
image

image

Ads

image
 
Στο διαδίκτυο, αυθόρμητες εκφράσεις λύπης, θυμού, πένθους, συμπαράστασης  άρχισαν να ανεβαίνουν από τους χρήστες… Κάποιες εμπνευσμένες από τα χρώματα της τουρκικής σημαίας.
 
image
 
image

Ακόμη και ο διάσημος street artist Banksy πόσταρε ένα εικαστικό – σχόλιο με τις δύο χώρες Τουρκία και Πακιστάν να παρηγορούν η μία την άλλη αποκλεισμένες από τις ευρωπαϊκές χώρες που διατηρούν τον δικό τους «πολιτισμένο», κλειστό κύκλο.
 
image

 Τελικά, μετά από αυτή την πίεση, τα μνημεία από το Βερολίνο και το Παρίσι μέχρι το Μόσταρ και τη Μελβούρνη, “ντύθηκαν” στα κόκκινα τιμώντας τη μνήμη των θυμάτων της τρομοκρατικής επίθεσης στο αεροδρόμιο Ατατούρκ της Κωνσταντινούπολης και δείχνοντας συμπαράσταση στον τουρκικό λαό…

Η Πύλη του Βρανδεμβούργου στο Βερολίνο, ο Πύργος του Άιφελ στο Παρίσι, το Παλάτι στο Άμστερνταμ , η ιστορική γέφυρα του Μόσταρ στη Βοσνία, οι πύργοι – σύμβολο στην πόλη του Κουβέιτ, η Βουλή στη Βικτόρια και το δημαρχείο της Μελβούρνης, φωτίστηκαν στα χρώματα της σημαίας της Τουρκίας.
 
image

Τι γίνεται όμως εδώ στην Ελλάδα;  Υπάρχει περίπτωση να δούμε την Ακρόπολη βαμμένη στα κόκκινα με την ημισέληνο;  Εδώ αλλάζουν τα πράγματα. Όχι μόνο δεν «είμαστε όλοι Τούρκοι» αλλά μερικοί  γινόμαστε … «τούρκοι»  και μόνο στη σκέψη της κόκκινης σημαίας…
Αλιεύω  από τον τοίχο φίλου φίλης το παρακάτω ποστ:

Georgios Tsolas feeling annoyed at Αθήνα, Ελλάδα.
Yesterday at 4:27pm · Athens ·
«Διάβασα εδώ στο Facebook το σχόλιο κάποιου φίλου ο οποίος διερωτάται, γιατί ενώ πολλοί από εμάς βάλαμε στο προφίλ μας τη γαλλική σημαία μετά τις επιθέσεις των Τζιχαντιστών στο Παρίσι, δεν κάνουμε το ίδιο σήμερα με αφορμή τα όσα τραγικά συνέβησαν χθες βράδυ στο αεροδρόμιο Atatürk της Κώνσταντινούπολης, γιατί δηλαδή δεν βάλαμε την τουρκική σημαία στο προφίλ μας!
Απαντώ στον αγαπητό φίλο ως εξής:

Προσωπικά καταδικάζω κάθε τρομοκρατική ενέργεια εις βάρος αθώων και ανυποψίαστων ανθρώπων, εκφράζω τη μεγάλη μου λύπη για τις αδικοχαμένες ζωές και συμμερίζομαι τον πόνο των οικείων τους.
Όμως, δεν μπορώ να αναρτήσω στο προφίλ μου τη σημαία, το εθνικό σύμβολο ενός κράτους που:

1. Εδώ και 42 χρόνια κατέχει εθνικό μας έδαφος στην Βόρεια Κύπρο
2. Έκανε γενοκτονίες εις βάρος των Χριστιανών της Ανατολής, Ελλήνων του Πόντου και της εν γένει Μικράς Ασίας, Αρμενίων, Ασσυροχαλδαίων και ουδέποτε ζήτησε συγγνώμη για αυτές
3. Εκδίωξε με βάρβαρα και αθέμιτα μέσα τους Έλληνες της Πόλης, της Ίμβρου και της Τενέδου
4. Απειλεί την ακεραιότητα της Ελλάδας στη Θράκη και στο Αιγαίο μας
5. Έχει κλείσει και δεν αφήνει να επαναλειτουργήσει 45 χρόνια τώρα την Ιερά Θεολογική Σχολή της Χάλκης, θέλοντας να κρατά το Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως σε ομηρεία.
6. Επιτελεί αυτή την περίοδο γενοκτονία εις βάρος των Κούρδων στην Ανατολική Τουρκία (κατ´ουσίαν κατεχόμενο Κουρδιστάν), ενώ έχει συμβάλει στη διάλυση της Συρίας και την εδραίωση του τέρατος που ακούει στο όνομα “Ισλαμικό Κράτος”.
7. Στέλνει μεθοδικά και σκόπιμα κάθε μέρα εκατοντάδες μετανάστες και πρόσφυγες στη χώρα μας και δεν τηρεί τα συμπεφωνημένα.
8. Ενισχύει όλους τους εχθρούς του Ελληνισμού και ιδίως τις αλυτρωτικές εις βάρος μας επιδιώξεις των Αλβανών και των Σκοπιανών.

Είναι δυνατόν, λοιπόν, ένας Έλληνας με στοιχειώδη εθνική συνείδηση να βάλει στο προφίλ του την τουρκική σημαία, τώρα μάλιστα που κάθε βράδυ ο ιμάμης διαβάζει το Κοράνι μέσα στην Αγία Σοφία;
Ναι, λυπούμαι πολύ για τον αθώο κόσμο που σκοτώθηκε χθες στο αεροδρόμιο του Αγίου Στεφάνου της Πόλης!
Όχι, δεν λυπούμαι καθόλου για τη χώρα Τουρκία, για τον τουρισμό της, για την αστάθεια που την χαρακτηρίζει εξ αιτίας της τρομοκρατίας.
Όχι, δεν βάζω και ούτε πρόκειται ποτέ να το κάνω στο μέλλον, ό,τι κι αν συμβεί, την τούρκικη σημαία στο προφίλ μου. Ποτέ!!!
Μόνο αυτό το σύμβολο πένθους της φωτογραφίας σε ένδειξη λύπης για τους νεκρούς και τραυματίες και για την κατάντια της ωραιότερης πόλης του κόσμου που την έκαναν σαν τα μούτρα τους!»

image

Το περιστατικό [όχι μόνο το ίδιο το τρομοκρατικό χτύπημα αλλά και ο διχασμός στα social media] ίσως αξίζει να μας βάλει σε μερικές σκέψεις: Γιατί  το πένθος  για τις χαμένες ανθρώπινες ζωές και η συμπαράσταση για ένα λαό που πενθεί, θα πρέπει απαραίτητα να χρησιμοποιεί  ένα εθνικιστικό ή έστω πατριωτικό σύμβολο όπως η σημαία; Τι νόημα έχει να βάφονται τα μνημεία του κόσμου στο χρώμα της σημαίας της χώρας που χτυπήθηκε από το τρομοκρατικό χτύπημα; Μήπως ο θάνατος  επιλέγει  τα θύματα στο σημείο της [κάθε]επίθεσης  με κριτήριο την εθνικότητά τους;  Και τελικά, καταδικάζουμε εξίσου την τρομοκρατική βία από όπου κι αν προέρχεται, όποιον κι αν χτυπάει; Ή όλα τα θύματα τρομοκρατικών ενεργειών είναι ίσα αλλά μερικά είναι λίγο πιο…ίσα;