Πριν από περίπου ένα μήνα, στο Βόλο, αστυνομικός κλήθηκε σε πρατήριο καυσίμων διότι μια οικογένεια δεν είχε χρήματα για να πληρώσει τη βενζίνη που είχε αγοράσει, αξίας 20 ευρώ.

Για την ακρίβεια, η κάρτα με την οποία επιχείρησαν να πληρώσουν, ένα ζευγάρι μαζί με τα δύο παιδιά τους, δεν περνούσε από το μηχάνημα POS. Όπως μαθαίνουμε από την εφημερίδα «Ταχυδρόμος», η μητέρα πρότεινε στην υπάλληλο να αφήσει την ταυτότητά της, μέχρι να επιστρέψει με τα χρήματα.

Εκείνη ενημέρωσε τον πρατηριούχο, ο οποίος κάλεσε την αστυνομία, ζητώντας την σύλληψή τους. «Δεν είσαι με τα καλά σου, που θα συλλάβω οικογένεια με μικρά παιδιά», φέρεται να είπε σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες ένας από τους αστυνομικούς, ο οποίος πλήρωσε ο ίδιος τα 20 ευρώ. Όλα καλά μέχρι εδώ.

Ένα μήνα μετά όμως, ο 16χρονος Ρομά Κωνσταντίνος Φραγκούλης από τη Θεσσαλονίκη, αφού έβαλε 20 ευρώ βενζίνη χωρίς να πληρώσει, είχε διαφορετική κατάληξη: μια σφαίρα στο κεφάλι. Ένα παιδί, το οποίο μάλιστα έχει και παιδί…

Όπως βλέπουμε σε βίντεο που κυκλοφόρησαν, οι άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ που τον καταδίωξαν βρίσκονταν αρχικά στο βενζινάδικο. Επομένως, ήταν ενήμεροι για τη «σοβαρότητα» της υπόθεσης, πιθανώς και για την ταυτότητά του. Ο 32χρονος αστυνομικός που συνελήφθη, υποστήριξε πως πυροβόλησε «ενστικτωδώς προς τα κάτω», στοχεύοντας τα λάστιχα, κι ότι δεν ενήργησε με ανθρωποκτόνο δόλο, αλλά το οδόστρωμα είχε «αναπηδήσεις». Φέρεται να υποστήριξε ότι πυροβόλησε, λόγω του κινδύνου που διέτρεχαν οι συνάδελφοί του.

Ένα ακόμη βίντεο πάντως από κάμερα ασφαλείας κοντά στο συμβάν, δείχνει τον 16χρονο με το αγροτικό να φεύγει και από πίσω τους τις μηχανές της ομάδας ΔΙΑΣ. Ποιος ακριβώς ήταν ο κίνδυνος, ο οποίος μάλιστα οδήγησε και σε πυροβολισμό; Επίσης, το μεσημέρι της Τετάρτης βρέθηκε και η δεύτερη σφαίρα, σφηνωμένη σε πόρτα ξενοδοχείου. Πυροβόλησε στον αέρα αλλά η σφαίρα κατέληξε εκεί;

Είναι σύνηθες οι ισχυρισμοί της ΕΛ.ΑΣ να έχουν μια προβληματική σχέση με την πραγματικότητα. Αν διαβάσει κανείς την πρώτη ανακοίνωση που έβγαλε η αστυνομία για το συμβάν, θα διαπιστώσει πως τεχνηέντως δεν αναφέρει πουθενά πως ο νεαρός προβλήθηκε από αστυνομικό στο κεφάλι, ούτε καν ότι τον πέτυχε, ενώ δελτία ειδήσεων έκαναν λόγο αρχικά για «ανταλλαγή πυροβολισμών», σε μια επανάληψη του Δεκέμβρη του 2008 (σαν αυτή που δεν θέλει ο Τ. Θεοδωρικάκος).

Την ίδια μέρα μάλιστα, ο Κυριάκος Μητσοτάκης ανακοινώνει εφάπαξ ενίσχυση 600 ευρώ σε όλους τους ένστολους. Εντάξει, όχι σε όλους, μη μπερδεύεστε, σε αυτούς της Αστυνομίας και του Λιμενικού, τα «καμώματα» των οποίων έχουν καταγγελθεί διεθνώς. Επιβράβευση;

Μπορεί κανείς να ισχυριστεί πως η απόφαση είχε παρθεί από πριν, ασχέτως του περιστατικού. Θα μπορούσε όμως, έστω για τα προσχήματα, την ώρα που ένας 16χρονος χαροπαλεύει, να μην ανακοινωθεί. Το γεγονός ότι ο Κ. Μητσοτάκης επέλεξε να το ανακοινώσει κανονικά, και ο Τάκης Θεοδωρικάκος να το δημοσιοποιεί στον λογαριασμό του στο Twitter, ενώ προηγουμένως δεν είχε γράψει λέξη για τον Κ. Φραγκούλη, φανερώνει πολλά. Βέβαια, από το να επισκέπτεται τους αστυνομικούς που κρατούνταν μετά τη δολοφονία του Νίκου Σαμπάνη πέρσι, επίσης Ρομά, για να δηλώσει τη στήριξή του, καλύτερα ας μην κάνει τίποτε.

Την Τετάρτη βέβαια, επέλεξε να κάνει δηλώσεις, για να μας πει πως ο ΣΥΡΙΖΑ εργαλειοποιεί την υπόθεση, πως πρέπει να καταδικαστούν απ’ όλους οι τραυματισμοί των αστυνομικών, και πως στηρίζει την αστυνομία. Την οικογένεια του 16χρονου όμως, οι οποίοι σε ένα κρεσέντο ειλικρίνειας δήλωσαν πως τον μεγάλωσαν «με τη φτώχεια τους», ζητώντας μάλιστα και συγνώμη για την πράξη του, ποιος θα τους στηρίξει;

Όπως δήλωσε πάντως και η Αλεξάνδρα Καραγιάννη στο Tvxs.gr, συνήγορος της οικογένειας του Νίκου Σαμπάνη, κινούμαστε προς ένα «δολοφονικό μοτίβο», με στόχους νεαρούς Ρομά, τονίζοντας μάλιστα πως δεν είναι τυχαίες οι ομοιότητες, αφού η ατιμωρησία και η ηθική νομιμοποίηση «ανοίγει την πόρτα» για τέτοιου είδους ενέργειες.

Πόσο κοστίζει όμως τελικά η ζωή ενός Ρομά, ενός πολίτη δεύτερης κατηγορίας; 20 ευρώ; 200 ευρώ; Ένα air condition, για το οποίο τον περασμένο Φεβρουάριο ένας αστυνομικός είχε ξυλοκοπήσει μέχρι θανάτου έναν 44χρονο; Στην πραγματικότητα, δεν υπάρχει απάντηση. Ακόμη κι αν ο 16χρονος είχε πάρει 20 χιλιάρικα, τίποτα δεν θα δικαιολογούσε την δολοφονική ενέργεια του αστυνομικού.

Κι αν θέλουμε να αντιληφθούμε τι σημαίνει η κανονικοποίηση της βίας και η περιθωριοποίηση πληθυσμών, μια πιο «προσωπική ιστορία»: Πριν χρόνια, ενώ καθόμουν σε μια πλατεία επαρχιακής πόλης, με πλησίασαν δύο νεαροί Ρομά. Ήθελαν τσιγάρα ή κάτι τέτοιο. Καθώς μιλούσαμε, η κουβέντα πήγε στην αστυνομία. Τότε ο ένας από αυτούς, με εντελώς φυσικό τρόπο, μου είχε πει πως πριν λίγες μέρες τον είχαν δείρει άνδρες της ομάδας ΔΙΑΣ.

Όταν του ζήτησα λεπτομέρειες, με εκνευριστικά φυσικό τρόπο, μου είπε το εξής: «Ε εντάξει, είχα κάνει κι εγώ βλακεία». Η «βλακεία» ήταν ότι είχε πάρει κάτι από ένα περίπτερο, αν θυμάμαι καλά, ένα κρουασάν. Σκεφτείτε αντίστοιχες περιπτώσεις κατά τις οποίες η αστυνομία θα δρούσε έτσι, και τότε θα καταλάβετε τι σημαίνει πολίτης δεύτερης κατηγορίας. Και πράγματι, δεν νομίζω η λύση να είναι μια «καλύτερη» αστυνομία. Άλλωστε, όταν το πρόβλημα είναι συστημικό, δομικό, πώς μπορεί να εξορθολογιστεί, και ποιος θα αναλάβει να το κάνει;

Αφού λοιπόν δικαιοσύνη δεν υπάρχει, ας ζητήσουμε Δηκεοσίνη.