Εκτός από τον αέρα, το νερό και το έδαφος, η βιοποικιλότητα είναι ο σημαντικότερος παράγοντας για την ανθρώπινη ζωή, καθώς τα βρώσιμα φυτά απαιτούνται για τα τρόφιμα και τα φάρμακα. Κάποτε υπήρχαν περισσότερα από 7.000 είδη φυτών που χρησιμοποιούσαν οι άνθρωποι για να καλύψουν τις ανάγκες τους σε τροφή και για την περίθαλψή τους. 

Σήμερα υπάρχουν λιγότερα από δώδεκα ποικιλίες φυτών που παρέχουν το 75% των τροφίμων παγκοσμίως. Είναι πολύ απογοητευτικό ότι δεν αντιλαμβανόμαστε την εξαφάνιση των βασικών πηγών της τροφής μας. 

Η μεταβολή του κλίματος (μεγαλύτερες ξηρασίες και πιο σοβαρές καταιγίδες που προκαλούν πλημμύρες), δημιουργεί την ανάγκη για ακόμα μεγαλύτερη και περισσότερη βιοποικιλότητα για να στηρίξουμε το μέλλον μας. Επομένως η διατήρηση των παραδοσιακών ποικιλιών είναι πολύ σημαντική για να επιβιώσουμε σαν είδος.

Το 94% των ποικιλιών σπόρων έχει χαθεί τα τελευταία 80 χρόνια. Το 1903 υπήρχαν περισσότερες από 500 ποικιλίες λάχανου, 400 ποικιλίες μπιζελιών και ντομάτας, 285 ποικιλίες αγγουριών. Το 1983 οι αριθμοί είχαν μειωθεί σε 28 ποικιλίες λάχανου, 25 ποικιλίες αρακά, 79 είδη ντομάτες και μόνο 16 είδη αγγουριών. 

Η μεγαλύτερη ανησυχία είναι ότι η αγορά σπόρων ιδιωτικοποιείται, λιγότερες από 10 πολυεθνικές εταιρείες κατέχουν πάνω από το 65% των παγκόσμιων εμπορικών αποθεμάτων σπόρων, δημιουργώντας σπόρους “μίας χρήσης” οι οποίοι απαιτούν χρήση χημικών για την ανάπτυξή τους. Παρόλο που η γεωργία στον πλανήτη υπάρχει περισσότερο από 10.000 χρόνια, αυτές οι μεγάλες πολυεθνικές έχουν καταφέρει να μονοπωλήσουν την παγκόσμια αγορά σπόρων και περιορίζουν την παγκόσμια βιοποικιλότητα. 

Καθώς η επισιτιστική μας ασφάλεια γίνεται ένα μεγαλύτερο ζήτημα, οι αγρότες θα πρέπει να αναλάβουν την ευθύνη να διασώσουν τους σπόρους, την βιοποικιλότητα και το μέλλον του πλανήτη.

Πηγή: Απέναντι Όχθη