Μετά το 28% της ΝΔ και την διαφαινόμενη πτωτική πορεία της κυβέρνησης, ο ρόλος του Κασσελάκη ως αρχηγού του ΣΥΡΙΖΑ παύει να υπάρχει. Το νέο σενάριο της ταινίας που θα παρακολουθήσουμε από εδώ και στο εξής, μέχρι δηλαδή τις επόμενες εθνικές εκλογές, δεν προβλέπει ρόλο για τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ. Διότι το κόμμα αυτό έπαψε πλέον και επισήμως να έχει αυτόνομη κυβερνητική προοπτική. Έγινε άλλο ένα μικρό κόμμα της κεντροαριστεράς.

Επειδή όμως ο Κασσελάκης εμφανίστηκε ως ο κατάλληλος να νικήσει τη ΝΔ του Μητσοτάκη και εφόσον απέτυχε στον βασικό του στόχο, να καταστήσει ξανά τον ΣΥΡΙΖΑ το αντίπαλον δέος της κεντροδεξιάς, τότε όλο το κεντροαριστερό μπλοκ μπαίνει σε νέα τροχιά, η οποία, απ΄ό,τι δείχνουν τα φαινόμενα, θα οδηγηθεί σε εκλογικό μέτωπο, μια συμμαχία κομμάτων που θα αποτελέσει τον εναλλακτικό πόλο εξουσίας, απέναντι σε μια ΝΔ που αυτή τη στιγμή παραπαίει. Ένας τέτοιος πόλος όμως, που βρίσκεται στο στάδιο της ταχύτατης διαμόρφωσης, δεν χρειάζεται τον Κασσελάκη. Αντιθέτως, ίσως να της είναι και βάρος.

Όσο πιο γρήγορα το αντιληφθεί αυτό ο Κασσελάκης, τόσο το καλύτερο για τον ίδιο. Η εμφάνιση Τσίπρα, εν τω μέσω της νυκτός, με συμπαραστάτες τον Αμερικανό πρέσβη και τον πρώην πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποκαλύπτει και τις διαθέσεις των ΗΠΑ να διασφαλίσουν μια ομαλή πολιτική ζωή στην Ελλάδα, με δύο ισχυρούς, συστημικούς πόλους εξουσίας. Ο Κασσελάκης δεν έχει θέση σ΄αυτό το σχέδιο, διότι, πολύ απλά, δεν γίνεται αποδεκτός από τη σοσιαλιστική πτέρυγα της κεντροαριστεράς, το ΠΑΣΟΚ δηλαδή και από κανένα εκ των μικρών κομμάτων τα οποία δυνητικά θα μπορούσαν να προσχωρήσουν – Ν. Αριστερά, Πλεύση, ΜΕΡΑ 25, τα οποία όλα μαζί αθροίζουν ένα 9%, ποσοστό καθόλου αμελητέο ενόψει της κοινοβουλευτικής πλειοψηφίας που θα απαιτηθεί.

Οπότε, ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ έχει δύο δρόμους μπροστά του: ή να παραμείνει στη θέση του, δίνοντας όμως προτεραιότητα στις υπόλοιπες συνιστώσες του μετώπου, περνώντας ο ίδιος σε δεύτερο πλάνο ή να παραιτηθεί από τη θέση του και ο ΣΥΡΙΖΑ να εκλέξει άλλον αρχηγό. Εάν επιμείνει στην άποψή του, πως ο ηγέτης του κεντροαριστερού μετώπου πρέπει να εκλεγεί από τον λαό, τότε θα πρέπει να αντιληφθεί πως η ήττα του είναι βεβαία. Θα επικρατήσει ο έτερος υποψήφιος, που θα συγκεντρώνει τις προτιμήσεις των περισσοτέρων. Ο Κασσελάκης μετρήθηκε ήδη στις ευρωεκλογές και βρέθηκε λιποβαρής. Σε εκλογές του ευρύτερου κεντροαριστερού κοινού θα χάσει μετ΄επαίνων, είτε είναι απέναντί του ο Αλέξης Τσίπρας είτε ο Παύλος Γερουλάνος, είτε ο Χάρης Δούκας. Οι άλλοι είναι περισσότεροι.

Οπότε, εκ των πραγμάτων, αυτή η εξέλιξη, όπως φαίνεται, θα ολοκληρωθεί στις αρχές του φθινοπώρου, ώστε η κεντροαριστερή συμμαχία να είναι έτοιμη για τις σχεδόν βέβαιες πρόωρες εθνικές εκλογές – με 28% η ΝΔ δεν είναι σε θέση να κυβερνάει επί 3 χρόνια.

Και με τον τρόπο αυτό, η συγκρότηση του μετώπου θα οδηγήσει και στο τέλος του Κασσελάκη. Το να παραμείνει ο ίδιος αρχηγός του ΣΥΡΙΖΑ και βοηθός του Δούκα ή του Γερουλάνου, μοιάζει κάπως σουρεαλιστικό σχέδιο, το οποίο πολύ δύσκολα θα έχει αίσια έκβαση. Πως είναι δυνατόν να εμπιστευθεί κάποιος ένα σχήμα με αρχηγικό δίδυμο που θα περιλαμβάνει τον Κασσελάκη; Ο νυν πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι καθόλου δημοφιλής στον λαό για να αποτελέσει μέρος της ηγεσίας του νέου κεντροαριστερού πόλου. Αντιθέτως, η παρουσία του εκεί, έστω και σε δεύτερο ρόλο, θα είναι εμπόδιο για την εκλογική πορεία του μετώπου.

Ως εκ τούτου, κάποιος μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ θα πρέπει να πληροφορήσει τον πρόεδρο πως ήρθε η ώρα για την παραίτηση.