Την Τρίτη στην Καμπούλ φάγανε τον Ραμπανί. Είχε ραντεβουδάκι στο τσαρδί του με ντούο Ταλεμπάνια που θα του σπρεχάρανε μαντάτα σημαντικά. Ούνος απο δαύτους είχε λέει μπόμπα στο τουρμπάνι του κι ότανε αρχηνίσανε τις αγκαλίτσες έκανε μπαμ. Δεν τους ψάξανε λέει, παρόλο που τανε τουλάχιστον η τέταρτη μπόμπα σε τουρμπάνι που έσκαγε τελευταίως και το τσαρδί του Ραμπανί ήτανε σε μια από τις πιο στενά φυλαγμένες περιοχές της Καμπούλ. Άρα, με το συμπάθιο δηλαδής αλλά κάτι βρωμάει εκεικάτωνες. 

Ads

_{Του αναγνώστη του Tvxs, Pidestroika}

Ο Ραμπανί ήτανε βδομήνταούνο, Τατζίκης με γκράντε στόρι. Σπούδασε Ισλαμικό δίκαιο και θεολογία στο πιστήμιο της Καμπούλ και το ξηνταέξι πείγε στα Φαραό όπου σπούδασε στο Αλ-Αζχάρ του Κάιρου που είναι το πιο σημαντικό πιστήμιο στο κόσμο σχετικά με Ισλαμικές σπουδές. Εκεί τακίμιασε με την Αδελφότητα των Μουσουλμάνων και ήταν ο πρώτος που μετάφρασε στα νταρί (περσικά – τα «εγγλέζικα» του Αφγανιστάν) το λίμπρο του Σαγίντ Κούτμπ (Sayyid Qutb) «Ορόσημα της πορείας» (Ma’alim fi al-Tariq). Ποιός ήτανε ο Κούτμπ; Από τους μεγαλύτερους μοντέρνους θεωρητικούς του Ισλάμ. Στο «Ορόσημα» διακυρήσει ότι όλες οι «ανήθικες» μουσουλμανικές κυβερνήσεις που κυβερνούν σύμφωνα με αντι-ισλαμικά συστήματα όπως ο καπιταλισμός ή ο κουμμουνισμός, πρέπει ν ανατραπούν μέσα από ένα επαναστατικό ιερό πόλεμο και όλοι οι μουσουλμάνοι να συστρατευτούν στο «Κόμμα του Θεού» (Hezbollah). Το «Ορόσημα» θεωρείτε από κάποιους το πιο σημαντικό του έργο. Ποιοι είναι κάποιοι απ αυτούς τους κάποιους; Η Αλ-Κάιντα πουχου. Ωραία, ε;

Αυτό το λίμπρο μετάφρασε ο Ραμπανί και τέτοια δίδασκε στο πιστήμιο της Καμπούλ όταν γύρισε απ τα Φαραό μαζί με άλλους προφέσορες. Το βδομήντατρουά ο Μοχάμεντ Νταούντ έκανε κουντετά στο Φγανιστάν με τις πλάτες της ΕσουΣουΔού. Ο Ραμπανί μάζωξε τους μαθητές του και τς είπε ότι κάτι πρέπει να γένει για να πάρουνε πόδι ο Νταούντ και οι Σοβιετικέοι. Κι επειδή ήτανε αξυπόλτοι ζήτηξε βοήθεια απ τους Πακιστάνους που άλλο που δεν ήθελαν ν ανακατευτούν. Έδιατς ξεκίνησαν οι Μουτζαχεντίν που κάνανε τζους τους Βοτκάκιδες το γδόντανιά.

Από τότενες και μέχρι το νινταέξι οι Μουτζαχεντίν που χανε κερδίσει τον αγώνα ενάντια στους Ρούσους τρωγόντανε αναμεταξύ τους παρόλο που ο Ραμπανί έστεισε γκουβερνούρα με τη πάρτη του για πρόεδρα. Πουρκουά; Γιατί τον Ραμπανί τον στηρίζανε οι Σαουδάραβες και μετά οι Πέρσες ενώ τον αντίπαλό του Χεκματιάρ τον σαπορτάρανε οι Πακιστανέοι. Έτσι είναι τα πάντα στο Φγανιστάν άμα θες να ξέρεις. Ούλοι χώνονται, ανακατεύουντε και τα κάνουνε merde κι αποmerde. Και μετά τη πλερώνει ο κοσμάκις.

Ποιοι και γιατί τονε φάγανε

Σε ζάλισα; Σκούζι. Ο Καρζάι είχε κάνει τον Ραμπανί τσιφ στο Ανώτατο Ειρηνευτικό Συμβούλιο και δλιά του ήτανε να τα βρει με τα Ταλεμπάνια. Τρίχες μαλοβάμβακες. Ούλοι στο Συμβούλιο ήτανε απ αυτούς που πολεμούσανε τα Ταλεμπάνια όταν κάνανε κουμάντο στο Φγανιστάν απ το νινταέξι μέχρι το μιδένούνο. Τι κουβέντα να πιάσουνε μαθές. Τι παίζετε λεπόν;

Ο Ραμπανί με το Συμβούλιο είχε μεγάλη επιροή σ όλο το Φγανιστάν και προσπάθησε να τα βρει με τους γέροντες και τους προύχοντες ώστε να κόψει την όποια ποστήρηξη έχουνε τα Ταλεμπάνια όταν περνάνε απ το Πακί στο Αφγά και κάνουνε τις επιθέσεις τους και άμα λάχει να πάρει και κάποιους με το μέρος του. Αλλά στο Φγανιστάν τραβιολογούντε ντούο: οι Πέρσες και τα Πακιστάνια. Τα Μερικανά είναι σα το Γκουσγκούνη σε τσόντα. Κλωθογυρνάνε και τον βάζουνε όπου βρούνε. Ο Καρζάης και οι αμερικλάνοι έχουνε πάρει πρέφα ότι δεν υπάρχει περίπτωσις να κερδίσουνε τα Ταλεμπάνια με στρατά και τέτοια. Κι έτσι κι αλλιώς κι αλιώτικα ο Ομπάμας έχει πει ότι νισάφι πια και θ αρχήσουνε να τη κάνουνε απ το Φγανιστάνι απ τα φέτος. Αρχηνήσανε να τα λένε απεφθίας λεπόν οι αμερικλάνοι και ο Καρζάι με τα Ταλιμπάνια και να προσπαθούνε να βρούνε τρόπους να τους βάλουνε στο παιχνίδι της εξουσίας μπας και κάτσουνε καλά. Αυτοί που γουστάρουνε κάργα αυτές τις ματσαράγκες είναι τα Πακιστάνια που σαπορτάρουνε τους Ταλιμπανέους. Ενώ αυτοί που τσινάνε είναι οι Πέρσες που σαπορτάρανε τον Ραμπανί και δε γουστάρουνε να δούνε το Αφγά να γένετε πουλέν του Πακί. Για τη πάρτη μου αυτοί που τονε φάγανε τον Ραμπανί ήτανε βαλτοί απ το ΙΣΙ (τη Πακιστάνικη Υπηρεσία Πλεροφοριών).

Και τώρα; Cry them Happy-shine. Οι δικένες του Ραμπανί έχουνε λυσάξει τώρα και δεν υπάρχει περίπτωσις να κάτσουνε να τα πούνε με τα Ταλεμπάνια. Αυτό σημαίνει ότι άμα με το καλό τζάσουνε οι αμερικλάνοι θ αρχινήσουνε πάλι τους εμφύλιους. Για τους αισιόδοξους (βλέπε και ματαιόδοξους) αυτό που μπορεί να παίξει είναι ο θάνατος του Ραμπανί να ενώσει για τα καλά τους αντιΤαλιμπανέους, να μαζοχτούνε και να φτιάξουνε ούνο πραγματικά δυνατό και ανεξάρτητο Αφγανιστάν. Αλλά όσο βρήσκονται κι ανακατέβουντε εκείθενες οι σουρουκλεμέδες μερικλάνοι έχει να πέσει πολύ δυστηχία και το μπέρδε δε πρόκειτε να τελέψει.