Μόλις τρία χρόνια μετά από τις «ευρηματικές» απαντήσεις Μητσοτάκη στην Ολλανδή με το κόκκινο καπέλο για τα pushbacks (Νοέμβρης 2021), αποδείχτηκε ότι τελικώς δεν τού πάνε οι Ολλανδές του κυρίου Πρωθυπουργού.

Γιατί από την Ίνγκεμποργκ Μπέγκελ έφθασε στη Σόφι Ιν’τ Βελντ κι οι ευρωπαϊκές φιλοδοξίες τερματίστηκαν πρώιμα όταν του είπε σε άψογη ολλανδική: «Πού πα ρε Καραμήτρο;

Τα λιβανιστήρια έχουν πείσει τους Έλληνες ότι «έξω πάμε καλά» κι η αντιπολίτευση αδυνατεί να αποκαλύψει την αλήθεια, κόντρα στην ομοφωνία των ΜΜΕ. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα να ανέχονται οι πολίτες την συνεχή επιδείνωση της θέσης τους και τις παραβιάσεις του κράτους δικαίου, με την ψευδαίσθηση ότι τουλάχιστον αυτός τους διασφαλίζει την ασφάλεια διατηρώντας μια ισχυρή θέση διεθνώς.

Ελάχιστοι Έλληνες μπαίνουν στον κόπο να διακριβώσουν μόνοι τους τι ακριβώς λέει ο κόσμος παραέξω. Ακόμη κι όταν οι φάπες πέφτουν σβουριχτές όπως με την επίσκεψη-εξευτελισμό στον Βρετανό πρωθυπουργό Ρίσι Σούνακ ή με τα F16 των Τούρκων, η πεφιλημένη εικόνα του κ. Μητσοτάκη παραμένει ακέραια λόγω δημοσιογραφικής διαμεσολάβησης κι ερμηνειών. Όχι όμως κι εδώ, αν κρίνουμε από τις υστερικές αντιδράσεις των στελεχών της ΝΔ όταν το θέμα πηγαίνει προς τα εκεί. Το πράγμα εδώ μιλάει μόνο του.

Πρωταγωνιστές

Η πρόσφατη καταδίκη στην Ευρωβουλή αποδόθηκε από τις εκεί ηγέριες της ΝΔ, Ελίζα Βόζεμπεργκ και Μισέλ Ασημακοπούλου, σε κομμουνιστική συνομωσία. Όμως το ΚΚΕ απείχε, επιλέγοντας μια στάση όπως του επικεφαλής του ΕΛΚ Βέμπερ. Μάλλον φιλική ουδετερότητα θα το έλεγε κανείς, παρά συνομωσία.

Αντιθέτως ήταν η Ολλανδή φιλελεύθερη που αποτέλεσε τον πολιορκητικό κριό, ήταν ο Κύρτσος που ξεσήκωσε τους μακρονιστές (Renew), η παρακολούθηση του αρχηγού Ν Ανδρουλάκη που μπετονάρισε τους σοσιαλιστές και τελευταία ήταν σε επιρροή ήταν η δράση των γνωστών ανθελλήνων με πρωτοπόρο τον δικό μας Στέλιο Κούλογλου, αν κρίνουμε από το πόσα του έχει σύρει η εθνικοφροσύνη τόσα χρόνια ακριβώς γι’ αυτή την δράση του στο Στρασβούργο.

Αξίζει να σημειωθεί ότι και 13 βουλευτές του ΕΛΚ υπερψήφισαν, μερικοί εκ των οποίων ισχυρότατα συνδεόμενοι με την κ Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν. Κι η ιατρός Ούρσουλα άραγε είναι μαζί με τους Renew του Μακρόν και τους σοσιαλιστές του Σολτς;

Βέβαια όλοι αυτοί κάτι ψιλοπεριθωριακές χώρες εκφράζουν όπως καλή ώρα κι ο ψειριάρης βρετανικός λέων του Σούνακ. Εμείς έχουμε την αγάπη των Αμερικάνων όπως έδειξε η απόδειξη των F16. Κι αυτή αν μόνο δεν ξανάρθει ο Τραμπ. Γιατί αυτού άντε να του εξηγήσουμε πως έχουμε κηρύξει πόλεμο στους Ρώσους, όπως λέει η αδελφή Ντόρα.

Αν κάτι πρέπει να πιστωθεί στα στελέχη της Αριστεράς ήταν η επιμονή στην υποστήριξη των ευάλωτων και στην αποκάλυψη του αληθινού προσώπου του «Μωυσή», από νωρίς. Τότε που οι ψυλλιασμένοι ήταν λίγοι. Τότε όλα τα έσκιαζε η φοβέρα και τα πλάκωνε η σκλαβιά.

Μάλλον Όρμπαν της Μεσογείου παρά μπανανία παλιού τύπου είναι η διάγνωση και χαρακτηρίζει τις εξελίξεις σε μια σειρά χώρων του ευρωπαϊκού τρίτου κόσμου, εκεί όπου η οικονομική επιδείνωση κι η ανασφάλεια από την απειλή του ανατολίτικου δεσποτισμού επωάζει λύσεις αυταρχισμού.

Αντιδράσεις

Είναι πάντως παράδοξο σε μια χώρα που μετριέται και ξαναμετριέται για το τι θα κάνει τον Ιούνη στις Ευρωεκλογές, μια κορυφαία απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου που είχε να παρθεί από την εποχή της Χούντας, να περνάει από τα «ανεξάρτητα» ΜΜΕ ασχολίαστη.

Τι απέγιναν όλοι εκείνοι οι αυστηροί σχολιαστές που μετά το 13-0 του πλημμελήματος Παπά ζητούσαν την αποπομπή του από τα ψηφοδέλτια κι ισχυριζόταν ότι η παρουσία του αποτελούσε αυτοτελή λόγο καταψήφισης του ΣΥΡΙΖΑ; Το βασικό επιχείρημα τους ήταν ότι ασχέτως της σημασίας του αδικήματος, δεν μπορεί 13 ανώτατοι δικαστικοί να συνέπεσαν σε μια άδικη κρίση. Οι αριθμοί δημιουργούσαν ένα ισχυρό πειστήριο ενοχής .

Τώρα οι 330 ευρωβουλευτές χωρίς συμφέροντα στη χώρα, από πέντε διαφορετικές πολιτικές ομάδες, που αποφάσισαν όχι απλώς για ένα πλημμέλημα αλλά για δεκάδες εγκλημάτων δεν σημαίνουν τίποτε;