Η αντιπαράθεση για την προεδρία του ΣΥΡΙΖΑ κυλίστηκε αυτή την εβδομάδα στο βούρκο της τοξικότητας. Ο υποβιβασμός του πολιτικού πολιτισμού είχε ήδη ξεκινήσει από τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, αλλά τουλάχιστον οι υποψήφιοι είχαν τηρήσει ένα κάποιο επίπεδο. Τώρα αμόλησαν τα σκυλιά.

Οι βασικοί κερδισμένοι από αυτό το στιλ αντιπαράθεσης είναι οι αντίπαλοι του ΣΥΡΙΖΑ. Αρκεί να ρίξει κανείς μια ματιά στις στήλες όσων τον πολέμησαν λυσσαλέα αυτά τα χρόνια, για να το δει σε όλη την έκταση. «Οφείλω να παραδεχτώ την αμαρτία μου. Ποτέ δεν περίμενα ότι η εκλογή αρχηγού στον ΣΥΡΙΖΑ θα είχε τόση πλάκα και τόσο χάζι», ξεκινούσε χθες το άρθρο του Πρετεντέρη. «Οχι πως έχει κάποια σημασία ποιος ή ποια θα βγει. Δεν έχει. Αλλά.. ».κλπ, κλπ.

Την ώρα που ο «όλος ΣΥΡΙΖΑ» έχει (ξανα)εγκλωβιστεί στον μικρόκοσμό του, ο κ. Μητσοτάκης συνομιλεί με τον Ερντογάν, χωρίς τον απαραίτητο έλεγχο από την αξιωματική αντιπολίτευση, προχωρεί στην ψήφιση του νέου εργασιακού νομοσχεδίου του Άδωνι Γεωργιάδη και έχει ξεκινήσει «φάμπρικα» δικαστικών διώξεων κατά σωματείων.

Η ωρολογιακή βόμβα στη Θεσσαλία κοντεύει να εκραγεί, η ακρίβεια έχει ήδη εκτοξευθεί φέρνοντας εκατοντάδες χιλιάδες νοικοκυριά σε πλήρη αδιέξοδο. Οι κακοπληρωμένοι Έλληνες αναδεικνύονται πρωταθλητές στην ΕΕ σε ό,τι αφορά τις ώρες εργασίας, σύμφωνα με τα συγκεντρωτικά στοιχεία της Eurostat. Φανταστείτε η ευρωπαϊκή Στατιστική υπηρεσία να είχε συμπεριλάβει πόσο χρόνο καταναλώνουν τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, για να αλληλοβρίζονται στο διαδίκτυο.

Αναρωτιέται κανείς αν η λογική έχει επίσης πνιγεί στον βούρκο, ώστε κανείς να μην σκέφτεται ότι ο «εχθρός» είναι απέναντι.