Μετά τις καταστροφικές πυρκαγιές του 2021 με 1,3 εκατομμύρια στρέμματα να παραδίδονται τότε στις φλόγες, η κυβέρνηση λίγους μήνες αργότερα, τον Δεκέμβριο του 2021, καταργεί 7 Φορείς Διαχείρισης Εθνικών Δρυμών. Μεταξύ αυτών η Πάρνηθα και η Δαδιά. Η Δαδιά κατακάηκε και πέρυσι και φέτος. Η Πάρνηθα καταστρέφεται (ξανά) φέτος.

Η απόφαση τότε επιχειρήθηκε να δικαιολογηθεί με διάφορες ακατανόητες εξηγήσεις, αλλά η πραγματικότητα είναι ότι τα δάση έμειναν απροστάτευτα και τελικά ένα μεγάλο μέρος τους καταστράφηκε από τις φωτιές. Το συμπέρασμα των ειδικών ήταν ότι δεν είχε γίνει καμία σοβαρή προσπάθεια πρόληψης.

Και ενώ όλοι φαντάστηκαν ότι το καταστροφικό πάθημα του 2021 θα έγινε μάθημα, στις 7 Ιουλίου 2023 ο πρωθυπουργός διαβεβαίωνε ότι φέτος όλα είναι έτοιμα να αντιμετωπίσουμε τις φωτιές. Αποτέλεσμα; Ήδη το καλοκαίρι του 2023 είναι το τρίτο πιο καταστροφικό στην ιστορία και συνεχίζουμε να μετράμε καμένα.

Δεν είναι ότι δεν ήξερε. Ο ίδιος ήταν πρωθυπουργός το καταστροφικό καλοκαίρι του 2021. Ήξερε. Αν τότε δεν γνώριζε, μετά την τεράστια καταστροφή θα έπρεπε να είχε μάθει. Θα έπρεπε για παράδειγμα να γνωρίζει ότι οι κενές θέσεις στην πυροσβεστική φτάνουν τις 4.000. Αν δεν καλυφθούν, οι δυνάμεις δεν θα επαρκούν. Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι χωρίς σοβαρή πρόληψη καμία μεγάλη πυρκαγιά δεν μπορεί να «νικηθεί» απλά κυνηγώντας την. Θα έπρεπε να γνωρίζει ότι η «κλιματική κρίση» δεν είναι μια βολική δικαιολογία, αλλά η επικίνδυνη πραγματικότητα.

Φταίνε οι άλλοι

Αφού στις πυρκαγιές του Ιουλίου που καταστράφηκε η Ρόδος τα φορτώσαμε όλα στην κλιματική κρίση, τώρα αναζητείται εδώ και τρεις ημέρες πειστικό αφήγημα, που θα αφήνει εκτός ευθυνών αυτούς που έχουν την πραγματική ευθύνη. Από την κλιματική κρίση και το «χειρότερο καλοκαίρι ιστορικά» που τόλμησε να ξεστομίσει ο αρμόδιος υπουργός Πολιτικής Προστασίας, περάσαμε στον υβριδικό πόλεμο στα σύνορα μας και τώρα η επικοινωνιακή μπίλια κάθεται στους «αλητήριους εμπρηστές», όπως τους αποκάλεσε ο Βασίλης Κικίλιας, οι οποίοι καίνε την Πάρνηθα. Σε αυτή την ιστορία βέβαια δεν κολλάει στο αφήγημα ότι είναι μετανάστες που μας κάνουν πόλεμο.

Ευθύνες με όνομα

Είναι αλήθεια ότι ο Βασίλης Κικίλιας δεν φέρει την απόλυτη ευθύνη. Υπουργός 50 ημερών ο ίδιος, απλά ανακαλύπτει ότι έπεσε στην παγίδα που του έστησε ο προκάτοχός του (εκείνη η χρυσή μεταγραφή από το εξωτερικό, ο κ. Στυλιανίδης) και κυρίως ο πρωθυπουργός και αρχηγός του, Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος γνώριζε ότι τίποτα από όσα έπρεπε δεν έχουν γίνει.

Ο «φρέσκος» υπουργός προσπαθεί (με τον πανικό ζωγραφισμένο στο βλέμμα του) να διαχειριστεί επικοινωνιακά ένα επιχειρησιακό χάος, με επιχειρησιακά στελέχη κατώτερα των περιστάσεων και δυνάμεις πολύ μικρότερες των απαιτούμενων. Θα περίμενε κανείς μετά από τις νέες καταστροφικές πυρκαγιές, ο υπουργός να αναλάβει (ως εκπρόσωπος της κυβέρνησης όχι μόνο προσωπικά) την ευθύνη για την αδυναμία αντιμετώπισης των πυρκαγιών.

Θα ανέμενε κανείς, να πει ότι ο κρατικός μηχανισμός απέτυχε να αντιμετωπίσει τον κίνδυνο και ο ίδιος (ως εκπρόσωπος της κυβέρνηση, όχι μόνο ως πρόσωπο) να αναλαμβάνει την ευθύνη. Ξεκάθαρες κουβέντες, χωρίς καμία δικαιολογία. Θα ανέμενε κανείς να μην δει τον αρμόδιο υπουργό να στήνει αντίστοιχο αποτυχημένο επικοινωνιακό σόου με αυτό που έστησαν μετά το Μάτι, επιχειρώντας όλη η ευθύνη να πέσει σε «οργανωμένο σχέδιο εμπρηστών».

Κι όμως όχι. Επέλεξε να φανεί πιστός στρατιώτης, έστω και αν έπεσε στην παγίδα που του έστησαν. Επέλεξε να φορτωθεί στην ουσία μόνος του την ευθύνη, έστω και αν όλες οι επιλογές σε πρόσωπα και σχέδια έχουν γίνει από τον πρωθυπουργό. Τότε το 2021 όταν και πάλι είχαμε καταστραφεί και ο πρωθυπουργός αναλάμβανε προσωπικά να διορθώσει όλα τα προβλήματα.

Όχι. Για το νέο υπουργό φταίει η κλιματική κρίση, φταίνε οι εμπρηστές, φταίει το χειρότερο καλοκαίρι, αλλά η κυβέρνηση δεν έχει την παραμικρή ευθύνη. Όλα σχεδιάστηκαν καλά, όλα εκτελέστηκαν καλά αλλά «αλητήριοι εμπρηστές» μας καίνε.

Επέλεξε δηλαδή να θυσιαστεί ο ίδιος στο βωμό, ώστε να επιτύχει η προσπάθεια διάσωσης του πρωθυπουργού. Επέλεξε να επιβεβαιώσει ότι αποτελεί μέρος μια κυβέρνησης ανίκανων, όπου ο πρωθυπουργός προσπαθεί να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα.

Είναι ενδεικτικό ότι η εφημερίδα «Η Καθημερινή» σε ρεπορτάζ της γράφει «ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν θα µείνει µε σταυρωµένα χέρια εµπρός σε αυτό το θέαµα του φετινού καλοκαιριού µε τις πολλές πυρκαγιές ανά την Ελλάδα. Αυτό που ξεπέρασε κάθε κόκκινη γραµµή είναι η φωτιά που µπήκε στον Εθνικό ∆ρυµό της Πάρνηθας. Να θυµίσω πως ο Μητσοτάκης έχει προσωπικό ενδιαφέρον για την Πάρνηθα, την οποία είχε επισκεφθεί και πριν γίνει πρωθυπουργός, µιλώντας για το πιο σηµαντικό βουνό της Αττικής, ενώ σε πολλές περιπτώσεις και τα προηγούµενα καλοκαίρια είχε θέσει την προστασία του βουνού ως απαράβατο όρο. Ως εκ τούτου, µόλις καθίσει η σκόνη και η φωτιά σβήσει, είναι δεδοµένο πως «σε νεκρό χρόνο» είναι πολύ πιθανό να υπάρξουν αλλαγές στην Πολιτική Προστασία, τόσο σε πρόσωπα όσο και σε δοµές».

Δικαιολογίες

Τίποτε από όλα αυτά δεν υπάρχουν στις προθέσεις της κυβέρνησης. Αντίθετα, χωρίς να υπολογίζουν τον κίνδυνο, προκειμένου να καλύψουν την αποτυχία, επιχειρούν να δημιουργήσουν ένα κλίμα ώστε να αναδείξουν τον πρωθυπουργό σε θριαμβευτή του «πολέμου στον Έβρο». Είναι δεδομένο ότι ο «στρατηγός» έχει ανάγκη από νίκες. Ανάγκη που μεγαλώνει ότι χάνει τον πραγματικό πόλεμο και θα πρέπει να απολογηθεί για την ήττα.

Αντιπερισπασμός! Είναι πιο εύκολο να φταίνε για όλα οι άλλοι και ποτέ εμείς. Και αφού τίποτα δεν έπιασε, ανοίγεις το κουτάκι του μίσους. Απελευθερώνεις όλα τα επικίνδυνα ένστικτα. Στοχοποιείς τους μετανάστες και μεταφέρεις τη συζήτηση από το πεδίο της ανίκανης κυβέρνησης να αντιμετωπίσει τις φωτιές, στο πεδίο του θριάμβου για την υπεράσπιση της πατρίδας.

Σπέρνεις μίσος και το αφήνεις να φυτρώσει. Να ψηλώσει, να φουντώσει. Να κρύψει την ανικανότητα και να στολίσει τη λίστα με τους «δήθεν» θριάμβους. Άλλωστε θα υπάρχουν πάντα χρήσιμοι ηλίθιοι. Από απλοί φασίστες, μέχρι αναλώσιμοι υπουργοί.