Παρόλες τις αρνητικές γνώμες για επιμέρους οικονομικά μέτρα, μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης δυσκολεύεται να χαρακτηρίσει συνολικά το πρόγραμμα της κυβέρνησης, εάν δηλαδή είναι προς θετική ή αρνητική κατεύθυνση, όπως διαπιστώνει η σχετική μεγάλη έρευνα της Vprc, η οποία διενεργήθηκε με τη μέθοδο των ομαδικών συζητήσεων (9 με 10 άτομα), το Φεβρουάριο, στην Αθήνα (συμμετείχαν άνδρες και γυναίκες που βρίσκονται σε καθεστώς: εργασίας στον ιδιωτικό τομέα, ελαστικής απασχόλησης, εργασίας σε ΔΕΚΟ, ανεργίας). Διαβάστε και τα προηγούμενα μέρη της δημοσκόπησης, όπως αυτά δημοσιεύθηκαν στο tvxs.gr (1ο – 2ο – 3ο).

Όπως αναφέρεται στα βασικά συμπεράσματα της Vprc, το γεγονός της συγκεκριμένης στάσης από τους πολίτες υποδηλώνει ότι υπάρχουν προσδοκίες για θετικές αλλαγές, καθώς και ότι προς το παρόν δεν έχει πληγεί έντονα η εικόνα της κυβέρνησης, η οποία δεν χρεώνεται εξ ολοκλήρου την ευθύνη για τις οικονομικές εξελίξεις.

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ (4)

Σε ένα γενικό επίπεδο παρατηρείται ότι οι άνεργοι αλλά και οι ελαστικά εργαζόμενοι είναι περισσότερο δεκτικοί με τα επιμέρους αναγγελθέντα μέτρα, καθώς τα θεωρούν αναπόφευκτα
προκειμένου να εξέλθει η οικονομία από τη κρίση, ενώ λιγότερη ανοχή εμφανίζουν οι ιδιωτικοί υπάλληλοι και ακόμα μικρότερη οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ.
Ως προς τις μισθολογικές εξαγγελίες, σημαντικό τμήμα των ερωτώμενων θεωρεί αναπόφευκτο το πάγωμα των μισθών(κυρίως γυναίκες), ενώ περισσότερο αρνητικοί προς αυτό το μέτρο εμφανίζονται να είναι οι άνδρες εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ. Αντίθετα, έντονες αντιδράσεις εκφράζονται κυρίως για την κατάργηση του 14ου μισθού που αποτελεί μια «ανάσα» για όλους τους μισθωτούς.
Διχασμένοι ως προς τις περικοπές των επιδομάτων των δημοσίων υπαλλήλων είναι οι συμμετέχοντες, με τους ανέργους να παρουσιάζουν την μεγαλύτερη συναίνεση και τους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ να διαφωνούν περισσότερο «τα επιδόματα αποτελούν στην ουσία μέρος του μισθού». Ωστόσο, σε όλες τις κατηγορίες εργαζομένων εκφράζεται η πεποίθηση ότι πρέπει να υπάρξουν περικοπές στα επιδόματα συγκεκριμένων προνομιούχων κατηγοριών των δημοσίων υπαλλήλων ή να κοπούν τα ανούσια επιδόματα π.χ. μεταφοράς φακέλου(κυρίως ιδιωτικοί υπάλληλοι).

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ (5)

Συνολικά η διερεύνηση των μισθολογικών μέτρων ανέδειξε ένα πλειοψηφικό αίτημα για άρση των μισθολογικών ανισοτήτων και όχι περαιτέρω επιβάρυνση των χαμηλόμισθων.
Περισσότερες θετικές γνώμες συγκεντρώνουν οι φορολογικές εξαγγελίες καθώς συνδέονται σε μεγάλο βαθμό με την πάταξη της φοροδιαφυγής(συλλογήαποδείξεων) η οποία θεωρείται και βασική
αιτία της κρίσης.
Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης βρίσκει αντίθετη την πλειονότητα των συμμετεχόντων, ωστόσο, προβληματίζει αισθητά λιγότερο τους ιδιωτικούς υπάλληλους σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες κατηγορίες (Ενδιαφέρει το άμεσο ζήτημα της επιβίωσης). Αντίθετα, εκφράζεται μεγάλη ανησυχία από
τους ελαστικά εργαζόμενους και τους ανέργους αλλά και τους υπαλλήλους των ΔΕΚΟ(που ακόμα δεν έχουν αντιμετωπίσει μείωση του εισοδήματος). Ωστόσο, σε τμήμα των ερωτώμενων εκφράζεται πάλι η άποψη της επιλεκτικής εφαρμογής αυτού του μέτρου σε επαγγέλματα που έως τώρα απολαμβάνουν
πολύ μικρότερα όρια ηλικίας(Στο πλαίσιο του αιτήματος για εργασιακήισότητα).

Η ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ (6)

Εντούτοις, αξίζει να σημειωθεί ότι μεγάλο τμήμα των συμμετεχόντων, πάρα τις αρνητικές γνώμες που
Εξέφρασε για τα επιμέρους μέτρα, δυσκολεύτηκε να χαρακτηρίσει συνολικά το πρόγραμμα της κυβέρνησης, εάν δηλαδή είναι προς θετική ή αρνητική κατεύθυνση, γεγονός που υποδηλώνει ότι υπάρχουν προσδοκίες για θετικές αλλαγές καθώς και ότι προς το παρόν δεν έχει πληγεί έντονα η εικόνα της κυβέρνησης(καθώς δεν χρεώνεται εξολοκλήρου την ευθύνη για τις οικονομικές εξελίξεις).
Ταυτόχρονα παρά τις αρνητικές γνώμες για τα μέτρα η αντίληψη ότι οι όλοι εργαζόμενοι οφείλουν να κάνουν θυσίες είναι πλειοψηφική, καθώς συνδέεται με την αίσθηση ότι η κατάσταση της χώρας είναι πραγματικά κρίσιμη και είναι αναπόφευκτο να επιβληθούν έκτακτα μέτρα αντιμετώπισης. Ωστόσο προβάλλονται δύο βασικά αιτήματα από το τμήμα των ερωτώμενων που υποστηρίζουν αυτήν την αντίληψη.
Αίτημα για εγγυήσεις από τη μεριά της κυβέρνησης σε σχέση με την προσωρινότητα των μέτρων και την έξοδο από την κρίση
Αίτημα για αναλογική επιβάρυνση των πολιτών ανάλογα με τις δυνατότητες τους.

Υπενθυμίζεται ότι, μέσα από τα πρώτα 3 μέρη της έρευνας, μεγάλο τμήμα της κοινής γνώμης:/>

-Εκφράζει την πεποίθηση ότι για τη σημερινή οικονομική κατάσταση ευθύνονται όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις (διαφθορά, σπατάλη κλπ), αλλά και το γεγονός ότι «ως πολίτες δεν σκεφτόμαστε μακροπρόθεσμα», «κάνουμε κατάχρηση των πάντων». (1ο μέρος)

-Ζητά χαρακτηριστικά να πληρώσουν οι έχοντες, να τιμωρηθούν οι ένοχοι, να επιστραφούν τα κλεμμένα. (2ο μέρος)2ο μέρος

-Αντιλαμβάνεται ιδιαίτερα αρνητικά τα σωματεία και τις συνδικαλιστικές ενώσεις, μιλώντας για συνδικαλιστικούς φορείς «κομματικοποιημένους», «μακριά από τους εργαζόμενους», «αναποτελεσματικούς», «αναξιόπιστους», οι οποίοι «κάνουν συμφωνίες κάτω από το τραπέζι». (3ο μέρος)