«Η δημιουργική και η καλλιτεχνική δραστηριότητα όταν εμπεριέχει το στοιχείο της συμμετοχής στη δημιουργική διαδικασία έχει άμεση επίδραση στην διανοητική και ψυχολογική υγεία, δίνει κίνητρα για την καλυτέρευση της ζωής, αντιγράφει δεξιότητες και δημιουργεί ένα περιβάλλον το οποίο βοηθά στη μετάδοση της αλληλοβοήθειας». Ο ιδρυτής του Θεάτρου Όμμα Στούντιο, Αντώνης Διαμαντής, και η ηθοποιός, σύντροφος και συνεργάτης, Ειρήνη Κουτσάκη, αφηγούνται στην Κρυσταλία Πατούλη και το Tvxs το ταξίδι τους από την Αθήνα στην Κρήτη, με αποσκευές την τέχνη και το όραμά τους για το «Θέατρο στην κοινότητα», που όχι μόνο κατάφεραν να υλοποιήσουν αλλά και να το αναπτύξουν στην Ευρώπη, με οδηγό τους έναν παραφρασμένο στίχο του John Lennon: «Give Art a Chance».
Οι ίδιοι αναφέρουν χαρακτηριστικά: «Είμαστε πραγματικά συγκινημένοι και χαρούμενοι γιατί το όραμά μας για το «Θέατρο στη Κοινότητα» γίνεται πραγματικότητα με πλατιά κοινωνική αποδοχή. Το επόμενο βήμα είναι να δημιουργήσουμε ένα Διεθνές Κέντρο για το «Θέατρο στη Κοινότητα», με έδρα το Ηράκλειο».
Αντώνης Διαμαντής: Το θέατρο Όμμα Στούντιο ξεκίνησε το 1996 στην Αθήνα ως Αστική Μη κερδοσκοπική εταιρεία, αλλά το 2000 με κάποιους από τους ηθοποιούς αποφασίσαμε να «μετοικίσουμε» στο Ηράκλειο Κρήτης, με όραμα να συμβάλλουμε στο να δημιουργηθεί η θεατρική «άνοιξη» από την Περιφέρεια, όπως συμβαίνει και με τα περισσότερα ευρωπαϊκά θέατρα που θεωρούνται πρωτοποριακά.
Αυτή η απόφαση για πολλούς φάνταζε ακατανόητη. Το Ηράκλειο είναι μια εμπορική κυρίως πόλη παρόλο που έχει και μεγάλη καλλιτεχνική παράδοση, σημαντικούς δημιουργούς και πλούσια ιστορία. Στην αρχή δυσκολευτήκαμε. Από τη μία να καταλάβουμε εμείς «οι «ξενομπάτες» το ντόπιο τρόπο αντίληψης της ζωής και από την άλλη να κάνουμε αποδεκτό τον τρόπο της καλλιτεχνικής μας δουλειάς και προσέγγισης του θεάτρου.
Τα χρόνια που πέρασαν μας βρήκαν να δημιουργούμε, να ταξιδεύουμε πολύ, να γνωρίζουμε και να εργαζόμαστε καλλιτεχνικά και εκπαιδευτικά με σημαντικούς ανθρώπους του θεάτρου από όλο τον κόσμο, που είτε τους καλούσαμε και έρχονταν το Ηράκλειο, είτε ταξιδεύαμε για να τους συναντήσουμε εμείς και να συμμετέχουμε σε διεθνή θεατρικά Φεστιβάλ όπου η δουλειά μας άρχισε να ξεχωρίζει και να βραβεύεται (Ρωσία 2004 και Ιράν 2005).
Όλα αυτά με έκαναν να σκεφτώ ότι ήταν αποτέλεσμα ακριβώς αυτού του «νέου» τρόπου ζωής μας. Σε όλη αυτή τη διαδικασία συνυπήρχαν οι άνθρωποι του καθημερινού μόχθου, οι εργάτες της γης με τη παραδοσιακή σοφία που τους χαρακτηρίζει, οι ήχοι και οι μυρωδιές της γης, της θάλασσας, του βουνού και του αέρα της Κρήτης, που το κύριο της χαρακτηριστικό είναι η καθαρή αίσθηση της ελευθερίας που αποπνέει.
Στη συνέχεια ήρθε και η πρώτη συμμετοχή μας το 2005 σε ένα Ευρωπαϊκό πρόγραμμα με τίτλο «Tracing Roads Across», ένα σημαντικό εκπαιδευτικό και καλλιτεχνικό σχέδιο το οποίο πραγματοποιήθηκε από το Κέντρο Έρευνας του Γιέρζυ Γκροτόφσκι και Τόμας Ρίτσαρντς (Ποντεντέρα, Ιταλία) με σκοπό την παρουσίαση της εκπαιδευτικής και καλλιτεχνικής δουλειάς τους σε πολλές χώρες της Ευρώπης.
Το θέατρο Όμμα Στούντιο ως ο κύριος συνεργάτης αυτού του τετραετούς προγράμματος παρακολουθούσε όλες τις δράσεις τους αλλά και διοργάνωσε τη δίμηνη παρουσίαση, για πρώτη φορά στην Ελλάδα, σε μια μικρή πόλη της Νότιας Κρήτης το Ζαρό, όπου εκεί ήρθαν άνθρωποι από όλη την Ελλάδα και τον κόσμο για να δουν και να γνωρίσουν τη δουλειά αυτού του Κέντρου.
Ήταν η πρώτη φορά που συμμετείχαμε σε Ευρωπαϊκό πρόγραμμα, αλλά με την ουσιαστική βοήθεια όλων των κατοίκων του Ζαρού ανακηρυχθήκαμε από τον Καλλιτεχνικό διευθυντή Τόμας Ρίτσαρντς σαν ένα από τα πιο σημαντικά μέρη και διοργανώσεις του Προγράμματος. Και ήταν η πρώτη φορά που διαπιστώσαμε, μαζί με την Ειρήνη Κουτσάκη, την μεγάλη επίδραση της Τέχνης στη συλλογική συμμετοχή και δημιουργία, το πόσο εκτοξεύεται η αλληλεγγύη των ανθρώπων και πόσο καταλυτικά δρα η Τέχνη στην ουσιαστική ανθρώπινη επικοινωνία, απελευθερώνοντας κρυμμένα συναισθήματα και εκφράζοντας ανομολόγητες καταστάσεις, που τελικά οδηγούν στην κατανόηση και στην αποδοχή του ενός ανθρώπου από τον άλλο.
Εκεί διαπιστώσαμε και την «θεραπευτική» επίδραση της συλλογικής συμμετοχής στη δημιουργία και την ομορφιά της «γνωριμίας» μεταξύ «ανόμοιων και ξένων», διαπιστώσαμε τη χαρά του «μοιράσματος».
(Φωτο: Caravanext)
Τα προηγούμενα χρόνια ενστικτωδώς σε όλες μας τις παραστάσεις είχαμε έντονο το στοιχείο της διάδρασης με τον κόσμο, είχαμε αναπτύξει την ικανότητά μας να παρουσιάζουμε θέατρο δρόμου όπου το τυχαίο της παρουσίας με την αυθόρμητη συμμετοχή των θεατών δημιουργούν ένα μείγμα στιγμιαίας έστω, αποδοχής, του ενός με τον άλλο. Η δημιουργική και η καλλιτεχνική δραστηριότητα όταν εμπεριέχει το στοιχείο της συμμετοχής στη δημιουργική διαδικασία έχει άμεση επίδραση στην διανοητική και ψυχολογική υγεία, δίνει κίνητρα για την καλυτέρευση της ζωής, αντιγράφει δεξιότητες και δημιουργεί ένα περιβάλλον το οποίο βοηθά στη μετάδοση της αλληλοβοήθειας.
Τότε μας έγινε πλήρως κατανοητό ότι αυτό που αργότερα θα το μαθαίναμε ως «το θέατρο στη Κοινότητα» είναι ένα γεγονός που συνδυάζει τρείς άξονες:
- την ανάμειξη και την εξέλιξη της κοινότητας,
- την καλλιτεχνική ποιότητα,
- αλλά και την ανάπτυξη της ψυχοσωματικής υγείας των συμμετεχόντων μέσα από τις δημιουργικές διαδικασίες.
Όλη αυτή την εμπειρία που αποκτήσαμε την διοχετεύσαμε σε όλες μας τις δράσεις, όπως για παράδειγμα, σε παραστάσεις που συμμετείχε το κοινό ή σε δωρεάν παραστάσεις σε ευπαθείς ομάδες που είχαν πληγεί από την οικονομική κρίση (δημιουργήσαμε το project «Άρτος και θεάματα» όπου καλούσαμε εργατικά σωματεία ή κοινωνικές ομάδες να δουν τις παραστάσεις με συμβολική είσοδο ένα ευρώ και φεύγοντας τους προσφέραμε ψωμί), ή διοργανώνοντας εκπαιδευτικά θεατρικά σεμινάρια σε εργαζόμενους, προβολές ντοκιμαντέρ με καλεσμένους δημοσιογράφους, που είχαν ως θέμα την οικονομική κρίση και ελεύθερη είσοδο για το κοινό.
Η πολύχρονη επαφή μας με το θέατρο Οντίν (Οdin Teatret) από τη Δανία, μέσα από τη δράση την οποία έχει αναπτύξει από τη δεκαετία του ’80, όταν καθιέρωσε στο θέατρο την λεγόμενη «ανταλλαγή» (Barters) -δηλαδή την θεατρική διαδικασία όπου το θέατρο και οι ηθοποιοί «έπαιζαν» σε μη θεατρικά μέρη (δρόμους, φυλακές, εργοστάσια και φτωχογειτονιές κυρίως της Λατινικής Αμερικής και της Αφρικής) και μετά ζητούσαν αντί εισιτηρίου από τους θεατές να τους πουν ένα τραγούδι, ένα ανέκδοτο ή να τους παρουσιάσουν κάτι από τον πολιτισμό τους – μας οδήγησε σε ένα νέο project:
Το ίδιο το θέατρο Odin μας πρότεινε να συμμετέχουμε σε ένα τετραετές Ευρωπαϊκό πρόγραμμα (2015-2019) με τίτλo «Καραβάνι η συνέχεια. Τροφοδοτώντας το μέλλον: Κινώντας την πόλη με την τέχνη» (www.caravanext.eu) μαζί με άλλους 11 Ευρωπαϊκούς Οργανισμούς.
(Φωτο: Ευρωπαικό Πρόγραμμα: Caravan Next – Greece, Ηράκλειο Κρήτης 1-4 Σεπτέμβρη 2016)
Σκοπός αυτού του προγράμματος, που χρηματοδοτείται από το Creative Europe, είναι να παρακινήσει κάθε κοινότητα και κάθε άτομο να αναλογιστεί τον ενεργό ρόλο του ως ευρωπαίος πολίτης, σεβόμενος τις κοινωνικές προκλήσεις, όπως: ισότητα των φύλων, αποδοχή της πολιτιστικής διαφορετικότητας, προστασία του περιβάλλοντος, ο ρόλος των νέων ανθρώπων στις σύγχρονες κοινωνίες και να απαντήσει στο ερώτημα «Πώς οραματιζόμαστε την Ευρώπη του μέλλοντος;».
Ο στόχος του προγράμματος είναι η δημιουργία δρώμενων, που στηρίζονται πάνω σ’ αυτό που ονομάζουμε Social Community Theatre (Θέατρο από την Κοινότητα στην Κοινωνία), έτσι προσδοκώντας:
- Πολιτιστική ενδυνάμωση των τοπικών κοινοτήτων και αύξηση της συμμετοχής των πολιτών.
- Ενδυνάμωση της αίσθησης κοινής Ευρωπαϊκής συνεργασίας μεταξύ των συμμετεχόντων (καλλιτεχνών αλλά και ολόκληρων κοινοτήτων).
- Ενσωμάτωση των νέων τεχνολογιών στη μεθοδολογία του «Θεάτρου στη Κοινότητα».
- Δημιουργία δικτύου ανταλλαγής των καλλιτεχνικών και πολιτιστικών δρώμενων του STC, συνδέοντας τοπικά κοινωνικά δίκτυα, μέσα από διεθνείς συνεργασίες.
Αυτό ήταν μια σημαντική στιγμή της πορείας του θεάτρου μας, αφού υλοποιείται κι ένας από τους βασικούς μας στόχους: Η αλληλεγγύη στην πράξη.
Με την βοήθεια του επιστημονικού συνεργάτη του Προγράμματος, του πανεπιστημίου του Τορίνο και του τμήματος Ανθρωπιστικών Σπουδών, ο οποίος έχει ουσιαστικά ιδρύσει αυτό που ονομάζεται «Social community theatre» (Θέατρο στη Κοινότητα) και έχει αναπτύξει μια μοναδική μεθοδολογία προσέγγισης, επιτυγχάνοντας τη σύζευξη της Τέχνης με την επιστήμη, ξεκινήσαμε και λάβαμε μια πλήρη κατάρτιση αυτής της μεθοδολογίας μέσα από σεμινάρια που μας παρείχαν στην έναρξη του προγράμματος οι καθηγητές Alessandra Rossi και Alberto Paglarino.
Η συμμετοχή 33 Κοινοτήτων, πολιτιστικών συλλόγων, ομάδων αλλά και ατόμων που ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα μας, δείχνει την μεγάλη ανάγκη για ανθρώπινη επικοινωνία μέσα από τη συνεύρεση, μέσα από τη Τέχνη και το Πολιτισμό. Μια ανάγκη να μοιραστεί η κάθε είδους κοινότητα εκείνο το ιδιαίτερο που δημιουργεί, εκείνο που αλλάζει τη ζωή των μελών της. Το Πρόγραμμα αυτό ήρθε να δώσει ζωή και φωνή σε αυτή την ανάγκη.
Το τετραήμερο δράσεων με το γενικό τίτλο «Ρίζες» που πραγματοποιήθηκε από τις 1-4 Σεπτέμβρη του 2016 είχε τεράστια επιτυχία, παρουσιάστηκε σε 4 διαφορετικά μέρη του Ηρακλείου (Ενετικό Λιμάνι, Πλατεία της εκκλησίας Αγ.Τίτου, Πολιτιστικό και Συνεδριακό Κέντρο Ηρακλείου, Κηποθέατρο «Νίκος Καζαντζάκης»). Το παρακολούθησαν όλοι οι Ευρωπαίοι συνδιοργανωτές, περίπου 3.500 θεατές και έγινε υπό την αιγίδα της Περιφέρειας Κρήτης, της Πολιτισμικής Νέας Υόρκης, του Παγκόσμιου Συμβούλιου Κρητών, του Ελληνικού Κέντρου Διεθνούς Ινστιτούτου Θεάτρου και του Δήμου Ηρακλείου.
Εκτός από τις παρουσιάσεις των 33 συλλόγων (περίπου 8 σύλλογοι κάθε ημέρα από όλο το φάσμα της ανθρώπινης δραστηριότητας όπως Τέχνη, επιστήμη , λαϊκή Τέχνη, αθλητισμός, Πολεμικές Τέχνες, Λέσχες αυτοκινήτων, Σύλλογοι διατροφής κ.ά.) έγιναν διεθνή θεατρικά σεμινάρια με πιο σημαντικό εκείνο του μεγάλου Ιταλού σκηνοθέτη του θεάτρου Οντίν και ιδρυτή του Ανθρωπολογικού θεάτρου, Εουτζένιο Μπάρμπα.
(Φωτο: Εουτζ. Μπάρμπα και Αντ. Διαμαντής)
Προς μεγάλη μας έκπληξη η επιτυχία των εκδηλώσεων ήταν τέτοια που δημοσιεύτηκε σε ειδικό τεύχος του Υπουργείο Πολιτισμού και Αθλητισμού, της Διεύθυνσης Εποπτείας & Δράσεων – Τμήμα Μητρώου Πολιτιστικών Φορέων με τίτλο: «Καλές Πρακτικές στον τομέα του Πολιτισμού προς όφελος των τοπικών κοινωνιών», καθιστώντας τον τρόπο της μεθοδικής μας προσέγγισης ως παράδειγμα και οδηγό για τέτοιου είδους συλλογικές εκδηλώσεις.
Την επόμενη χρονιά, το 2017, επαναλάβαμε το εγχείρημα μετά από παρότρυνση του γενικού διευθυντή του προγράμματος Per Cap Bech Jensen, αν και αυτή την φορά στραφήκαμε στα παιδιά, δημιουργώντας το «Καραβάνι για παιδιά» (Caravan Junior).
Συνεργαστήκαμε με το νεοσύστατο στο Ηράκλειο Δίκτυο Εκπαιδευτικών Πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης «Γνωρίζοντας τον Νίκο Καζαντζάκη» που σκοπό έχει την εισαγωγή στην εκπαιδευτική διαδικασία στα σχολεία του έργου του Καζαντζάκη. Βοηθήσαμε λοιπόν, εγώ και η Ειρήνη, ως εκπαιδευτές, τους δασκάλους και τους μαθητές δημοτικών σχολείων να δημιουργήσουν παραστατικά, χορευτικά, μουσικά και εικαστικά δρώμενα παρμένα από τη ζωή και το έργο του μεγάλου Ηρακλειώτη συγγραφέα με αφορμή το γεγονός ότι το έτος 2017 έχει ανακηρυχτεί ως «έτος Καζαντζάκη».
Η εκδήλωση έγινε στις 27 Μαίου στο Πολιτιστικό και Συνεδριακό κέντρο Ηρακλείου με την συμμετοχή 180 παιδιών, 8 δημοτικών σχολείων και περίπου 1500 θεατών που την παρακολούθησαν. Το 2018 σχεδιάζουμε το νέο «Καραβάνι», αυτό της «Τρίτης Ηλικίας».
Είμαστε πραγματικά συγκινημένοι και χαρούμενοι γιατί το όραμά μας για το «θέατρο στη Κοινότητα» γίνεται πραγματικότητα με πλατιά κοινωνική αποδοχή. Το επόμενο βήμα είναι να δημιουργήσουμε ένα Διεθνές Κέντρο για το θέατρο στην Κοινότητα, με έδρα το Ηράκλειο.
(φωτό: Ειρήνη Κουτσάκη – Αντώνης Διαμαντής)
Ειρήνη Κουτσάκη: Η Ελλάδα βρίσκεται το τελευταίο διάστημα στο επίκεντρο της Ευρώπης, όσον αφορά την οικονομική κρίση και το μεταναστευτικό ρεύμα. Από την άλλη, πάντα ήταν το σύμβολο της Δημοκρατίας και του Πολιτισμού.
Η Κρήτη βρίσκεται ανάμεσα σε τρεις ηπείρους και μπορεί να αποτελέσει τον Μίτο της Αριάδνης, που θα ενώσει όχι μόνο χώρες, αλλά και ξεχασμένους πολιτισμούς, ανθρώπους, και να γίνει το ερέθισμα επαναπροσδιορισμού της τέχνης και της θεατρικής εκπαίδευσης. Επιπλέον, έχει πολύ μεγάλη πολιτιστική και ιστορική παράδοση, που έχει διαμορφώσει μια κοινή μνήμη και συλλογική ταυτότητα. Η ταυτότητα είναι ο άξονας, το κέντρο, που μας βοηθά να μην χάνουμε τον προσανατολισμό μας ανεξαρτήτως των εμποδίων που προκύπτουν.
Ακριβώς λόγω της κρίσης, κοινότητες ή και μεμονωμένοι πολίτες δυσκολεύονται να βρουν μία εστία, όπου θα μπορέσουν να δημιουργήσουν και να εκφραστούν χωρίς προκαταλήψεις. Γι’ αυτό και πιστεύουμε πως είναι επείγουσα ανάγκη να δημιουργηθεί αυτό το Κέντρο όπου κάθε κοινότητα ή πολίτης θα μπορεί να μοιραστεί εμπειρίες, συναισθήματα, έθιμα, την κουλτούρα του και να μπει σε μια διαδικασία κατανόησης της έννοιας της αλληλεγγύης, της ισότητας και του αλληλοσεβασμού.
Το όραμά μας για ένα Διεθνές Κέντρο για το θέατρο στην Κοινότητα μπορεί να αποτελέσει ερέθισμα όχι μόνο για επανεξέταση της θεατρικής εκπαίδευσης αλλά και τόπο αναγέννηση, μέσα από την συμμετοχή των κοινοτήτων με συλλογικές διαδικασίες, της Δημοκρατίας και ενδυνάμωσης της συλλογικής μνήμης και του πολιτιστικού μας DNA.
Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που έκανα αίτηση και τελικά ταξίδεψα στη Μαδρίτη (1 – 3 Μαρτίου 2017) στο πλαίσιο του προγράμματος Connected Action for the Commons, με τίτλο IdeaCamp 2017, που οργάνωσε το European Cultural Foundation που εδρεύει στην Ολλανδία, σε συνεργασία με 6 οργανισμούς: Culture 2 Commons (Κροατία), Les Têtes de l’Art (Γαλλία), Oberliht (Μολδαβία), Platoniq (Ισπανία), Krytyk Polityczna (Πολωνία) και Subtopia (Σουηδία).
Ανάμεσα σε 600 αιτήσεις που υποβλήθηκαν στο κάλεσμα για χρηματοδότηση Ιδεών πάνω στο θέμα Moving Communities – μια Ευρώπη Αλληλεγγύης, μια Ευρώπη ανοιχτή, σχεδιασμένη και τροφοδοτούμενη από τους ίδιους τους πολίτες, επιλέχθηκα στους 50 IdeaMakers, που είχαν την ευκαιρία στη Μαδρίτη, να δουλέψουν πάνω στην Ιδέα τους, να αναπτύξουν την στρατηγική υλοποίησής των, ή και να την αναθεωρήσουν, με τη βοήθεια μέντορων διαφόρων ειδικοτήτων. Αν και δεν κατάφερα να λάβω την χρηματοδότηση για το Κέντρο, η εμπειρία και η γνώση που απόκτησα πλάι στους ειδικούς, με έκανε να πιστέψω ακόμα πιο πολύ στη σημαντικότητα αυτού του εγχειρήματος.
Τον επόμενο μήνα (20-24 Νοεμβρίου 2017), πρόκειται να ταξιδέψω στο Leeuwarden της Ολλανδίας, μια και ανάμεσα σε 102 υποψηφίους, προκρίθηκα στους 12 Ευρωπαίους που θα συμμετέχουν στο πρόγραμμα Tandem Fryslan.
Το 2018 η πόλη Leeuwarden – μητρόπολη της επαρχίας Fryslan- θα είναι Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης. Ο γενικός τίτλος του προγράμματός της είναι “Ανοικτή Κοινότητα”. Γι’ αυτό και δημιουργήθηκε το Tandem Fryslan, που θα συνδυάσει ιδέες και εμπειρίες από τις κοινότητες του Fryslan και της υπόλοιπης Ευρώπης.
Δώδεκα ντόπιοι Ολλανδοί που εργάζονται στον τομέα των τεχνών και του πολιτισμού και δώδεκα εκπρόσωποι οργανισμών από την υπόλοιπη Ευρώπη που θέλουν να αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις της κοινότητας στην περιοχή τους, θα έχουν την ευκαιρία να συνεργαστούν ανά ζευγάρια και να δημιουργήσουν, αφού λάβουν την απαραίτητη τεχνογνωσία και χρηματοδότηση, 12 νέα πρότζεκτ στις χώρες τους.
Ευελπιστώ ότι αυτό μπορεί να είναι και η απαρχή της ίδρυσης του Κέντρου. Χρειάζεται πολύ δουλειά για να γίνουν όλα αυτά, πόσο μάλλον όταν δεν υπάρχει η κατάλληλη υποστήριξη, ή καλύτερα, καμιά υποστήριξη από τους Ελληνικούς κρατικούς θεσμούς. Προσπαθώντας όμως να κάνουμε πράξη αυτό που λέει ο Νίκος Καζαντζάκης:
«Ποιο είναι το χρέος μας; Ν’ ανασηκώσουμε το κεφάλι από το κείμενο, μια στιγμή, όσο αντέχουν τα σπλάχνα μας και ν’ αναπνέψουμε το υπερπόντιο τραγούδι. Να σμίξουμε τις περιπέτειες, να δώσουμε νόημα στο ταξίδι, να παλεύουμε ακατάλυτα με τους ανθρώπους, με τους θεούς και με τα ζώα, κι αργά, υπομονετικά, να μολώνουμε μέσα στα φρένα μας, μελούδι από το μελούδι μας, την Ιθάκη…».
Και συνεχίζουμε με τις μικρές δυνάμεις μας το «ταξίδι» προτείνοντας, έναν παραφρασμένο στίχο του John Lennon: «Give Art a Chance».-
—
* Κεντρική φωτο: 4η μέρα των εκδηλώσεων στο Κηποθέατρο”Νίκος Καζαντζάκης”του Ηρακλείου. Ευρωπαικό Πρόγραμμα: “Καραβάνι η Συνέχεια” Micro event (4μερο εκδηλώσεων), Ηράκλειο Κρήτης 1-4 Σεπτέμβρη 2016.
Δείτε επίσης:
Στην Ελλάδα τα ΜΜΕ που στηρίζουν τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, χρημαδοτούνται από το ... κράτος. Tο tvxs.gr στηρίζεται στους αναγνώστες του και αποτελεί μια από τις ελάχιστες ανεξάρτητες φωνές στη χώρα. Mε μια συνδρομή, από 2.9 €/μήνα,ενισχύετε την αυτονομία του tvxs.gr και των δημοσιογραφικών του ερευνών. Συγχρόνως αποκτάτε πρόσβαση στα ντοκιμαντέρ και το περιεχόμενο του 24ores.gr.
Δες τα πακέτα συνδρομών >
