Η Δεσποινίς Τζούλια μένει στα Εξάρχεια, αγαπάει τα θρίλερ και τους σκοτεινούς ρόλους, δεν πιστεύει στο χάπι εντ, αλλά θέλει να πιστεύει στον έρωτα, γι’ αυτό υποστηρίζει πως η Τζούλια και ο Ζαν θα μπορούσαν να είναι μαζί στο τέλος του έργου… αν δεν ήταν τόσο εκρηκτικοί χαρακτήρες, θηρία ανήμερα…

Η Δεσποινίς Τζούλια επί σκηνής ξεκινάει με ένα άγριο διονυσιακό και λίγο γκόθικ  χορό, αφήνεται στο πάθος για τον υπηρέτη της, αυτή μια κόμισσα, οι ρόλοι θύτη – θύματος, εξουσιαστή – εξουσιαζόμενου  εναλλάσσονται μια καυτή καλοκαιρινή νύχτα του 1888… 

Η Μαρία Κίτσου (την πρωτογνωρίσαμε ως Μαρία Πολυδούρη στον τηλεοπτικό «Καρυωτάκη» το 2009 και τρία χρόνια αργότερα κέρδισε το θεατρικό βραβείο Μελίνα Μερκούρη για τα «Ορφανά» του Ντένις Κέλι) πρωταγωνίστρια στο αριστούργημα του Στρίντμπεργκ «Δεσποινίς Τζούλια»μας μιλάει για την ηρωίδα της, για την πάλη φύλων και τάξεων, για τα παιχνίδια έρωτα και εξουσίας, για θηρία και καθρέφτες… 

«Θα δείτε κάτι βαθύ, αληθινό και επικίνδυνο, ίσως έναν καθρέφτη… Γιατί το έργο μιλάει για τη διαδρομή των δυο φύλων και σ αυτή την  τεράστια διαδρομή φανερώνει την ψυχοσύνθεση των δύο φύλων, λειτουργεί και ως καθρέφτης και ο καθρέφτης είναι κάτι επικίνδυνο, λίγοι έχουν το θάρρος να κοιταχτούν στον καθρέφτη και να δουν την αλήθεια…

Η Τζούλια είναι εκπρόσωπος του mal de vivre και του spleen (αναίτια μελαγχολία και ανία, κατά τον Μποντλέρ), μια καταραμένη ηρωίδα. Αυτό που θέλει στο τέλος είναι να λυτρωθεί, να ηρεμήσει. «Σας ευχαριστώ» λέει στο Ζαν όταν της δίνει τη λεπίδα και πιστεύω ότι είναι η μόνη από τους τρεις  που λυτρώνεται στο τέλος. 

Είναι ένας σκοτεινός ρόλος, αλλά οι  σκοτεινοί ρόλοι έχουν και πολύ φως. Οι φωτεινοί έχουν λιγότερο ενδιαφέρον για μένα. Είμαι σε φάση που επιλέγω και ευτυχώς με επιλέγουν για σκοτεινούς ρόλους.

Πιστεύω ότι η πάλη των τάξεων είναι πιο δύσκολη από την πάλη των φύλων, ίσως γιατί είμαι ρομαντική και θέλω  να πιστεύω στον έρωτα. Και η Τζούλια  είναι ρομαντική αλλά δεν είναι ερωτευμένη, απλώς παρασύρεται από το πάθος. 

Θύτης, θύμα και τα δύο είναι άσχημα. Έχω βρεθεί στη μια θέση και ευχόμουν να είμαι στην άλλη. Και το αντίθετο.

Είναι ένα θηρίο ο έρωτας. Για να μπλέξεις μ αυτόν πρέπει να έχεις λυμένα πολλά πράγματα. Και είναι και η μεγαλύτερη εξουσία. Σε εξουσιάζει, σου παίρνει το μυαλό, ενώ θα έπρεπε να είναι κάτι όμορφο»

«Προσπαθώντας για το αδύνατο κατορθώνουμε το καλύτερο δυνατό…» Δεν είχα στο μυαλό μου το έργο όταν τη ρώτησα αν συμφωνεί με το απόφθεγμα του Στρίντμπεργκ.

«Το 2016 είναι η μόνη επιλογή  αν θέλουμε να επιβιώσουμε κάπως καλά, πρέπει να προσπαθήσουμε για το αδύνατο και πραγματικά θεωρώ ότι κάποια πράγματα είναι στο χέρι μας…»

INFO 
«Δεσποινίς Τζούλια»
Του Αύγουστου Στρίντμπεργκ
Νέο Θέατρο Κατερίνας Βασιλάκου

(Προφήτη Δανιήλ 3-5 και Πλαταιών, Κεραμεικός  | Τηλ.:  2110132002-5, 2121042777)

Μετάφραση:  Μαργαρίτα Μέλμπεργκ
Σκηνοθεσία:  Λίλλυ Μελεμέ
Σκηνικό:  Γιώργος Γαβαλάς
Κοστούμια:  Βασιλική Σύρμα
Μουσική:  Σταύρος Γασπαράτου
Παίζουν:  Μαρία Κίτσου, Ορέστης Τζιόβας, Αμαλία Αρσένη

Παραστάσεις: Τετάρτη 21.15, Πέμπτη 21.15, Σάββατο 19.00, Κυριακή 21.15
Τιμές: 16 € κανονικό 12 € φοιτητικό, ανέργων, άνω των 65 
Διάρκεια: 90 λεπτά χωρίς διάλειμμα