Ο Μάιος μας αποχαιρετά κινηματογραφικά με δέκα νέες ταινίες, οι οποίες κάνουν την εμφάνιση τους αυτή την εβδομάδα στις αίθουσες. Στο Tvxs.gr είδαμε και σας παρουσιάζουμε τις επτά πιο αξιόλογες εξ αυτών. Ξεχωρίζει η νέα δημιουργία του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα», το υποψήφιο για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, «Μανταρίνια», ενώ η εβδομάδα διαθέτει και εντυπωσιακό blockbuster, με τον Τζορτζ Κλούνεϊ χαμένο στην «Χώρα του Αύριο». Παράλληλα βρίσκεται εν εξελίξει το Ταινιόραμα και αυτές είναι οι προτάσεις μας, για την 3η εβδομάδα προβολών του.

«Ο Νόμος της Σιωπής» (Son of a Gun – 2014) του Τζούλιους Άβερι (Αυστραλία)

Ο 19χρονος ΤζέιΑρ (Μπρέντον Θουάιτς) καταλήγει στη φυλακή για ένα μικρό παράπτωμα, αλλά είναι τρομερά νευρικός κι ευάλωτος. Ο Μπρένταν (Γιούαν Μακγκρέγκορ), ίσως ο πιο επικίνδυνος καταζητούμενος στην Αυστραλία, θα τον πάρει υπό την προστασία του και θα τον αναγκάσει να τον βοηθήσει να σχεδιάσουν την απόδραση τους. Ο ΤζέιΑρ τυφλωμένος από την υπόσχεση που του δίνεται για αμύθητο χρυσό, τους βοηθά αρχικά αλλά σύντομα θα ανακαλύψει ότι τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά. Καθώς οι εντάσεις ανεβαίνουν και η όμορφη Τάσα (Αλίσια Βικάντερ) εισβάλει στη ζωή του, ο νεαρός άντρας αρχίζει να αναρωτιέται αν μπορεί να εμπιστευτεί τον προστάτη του.

Ο νεαρός ηθοποιός Μπρέντον Θουάιτς, γνωστός κυρίως από τις ταινίες «The Signal», «Maleficent» και «The Giver» – όλες είναι παραγωγές του 2014 – πρωταγωνιστεί στην μέτρια περιπέτεια από την Αυστραλία: «Ο Νόμος της Σιωπής». Στο πλευρό του, η πάντα αξιόπιστη Σουηδέζα ηθοποιός Αλίσια Βικάντερ (A Royal Affair – 2012, Ex Machina – 2015), ενώ ο δύο φορές υποψήφιος για Χρυσή Σφαίρα, Γιούαν Μακγκρέγκορ (Moulin Rouge! – 2001, Salmon Fishing in the Yemen – 2011), στον ρόλο του κακού, κλέβει μάλλον εύκολα τις εντυπώσεις σ’ ένα φιλμ που δεν διεκδικεί δάφνες ποιότητες. Η ταινία αποτελεί το σκηνοθετικό ντεμπούτο του Τζούλιους Άβερι, που συνυπογράφει και το σενάριο.

«Ο Εκατοντάχρονος που Πήδηξε από το Παράθυρο και Εξαφανίστηκε» (The 100-Year-Old Man Who Climbed Out the Window and Disappeared – 2013) του Φέλιξ Χέρνγκρεν (Σουηδία)

Έπειτα από μια μακρά και συναρπαστική ζωή, ο Άλαν Κάρλσον βρίσκεται σε οίκο ευγηρίας, θεωρώντας ότι είναι η τελευταία του στάση. Το μόνο του πρόβλημα είναι ότι είναι ακόμα υγιής, και οι μέρες του είναι ανιαρές. Καθώς πλησιάζουν τα εκατοστά του γενέθλια, αποφασίζει να αποδράσει. Πηδάει από ένα παράθυρο και ξεκινάει ένα ξεκαρδιστικό κι αναπάντεχο ταξίδι, που περιλαμβάνει εγκληματίες, δολοφόνους, μια βαλίτσα γεμάτη χρήματα, έναν ελέφαντα κι έναν ανίκανο αστυνομικό. Για οποιονδήποτε άλλον, θα ήταν το ταξίδι της ζωής του, αλλά για τον Άλαν είναι απλά μία ρουτίνα. Ο ήρωας μας, δεν υπήρξε απλά μάρτυρας μερικών από τα σημαντικότερα γεγονότα του 20ου αιώνα, αλλά έπαιξε και σημαντικό ρόλο σ’ αυτά. Η πολιτική και η θρησκεία τον αφήνουν παγερά αδιάφορο, αλλά έχει επηρεάσει μερικά από τα σημαντικότερα γεγονότα της παγκόσμιας ιστορίας.

Στην ταινία του Φέλιξ Χέρνγκρεν, πρωταγωνιστεί ο Ρόμπερτ Γκούσταφσον, ο οποίος υποδύεται τον 100χρονο Άλαν Κάρλσον, στην μεταφορά του μυθιστορήματος του Σουηδού συγγραφέα Γιόνας Γιόνασον: «Ο 100χρονος που πήδηξε από το παράθυρο κι εξαφανίστηκε». Το έξυπνο και πρωτότυπο σενάριο, είναι ο βασικός λόγος θέασης της συγκεκριμένης ταινίας. Συγκινητικό, αλλά και με χιούμορ, το φιλμ μας ταξιδεύει σε ιστορικά γεγονότα, δίνοντας τους μία διαφορετική οπτική και σημασία. Ο σκηνοθέτης, αναφέρει χαρακτηριστικά:

«Είναι πάντα δύσκολο να μεταφέρεις ένα μυθιστόρημα στη μεγάλη οθόνη, αλλά δε μπορούσα να αντισταθώ στον 100χρονο. Είναι μια απολαυστική ιστορία γεμάτη ανατροπές, πλούσιους χαρακτήρες – μια κωμωδία καταστάσεων από τις καλύτερες του είδους. Γνωρίζω ότι οι προσδοκίες είναι πολύ μεγάλες για την ταινία, αλλά προτιμώ να γυρίσω μια καλή ιστορία με υψηλές προσδοκίες, παρά μία χωρίς καθόλου.»

«Μανταρίνια» (Mandariinid / Tangerines – 2013) του Ζάζα Ουρουσάντζε (Εσθονία)

Η ταινία «Μανταρίνια» αφηγείται την ιστορία ενός Εσθονού καλλιεργητή μανταρινιών, ο οποίος μέσα στον πόλεμο της Αμπχαζίας του 1992, περιθάλπει με περίσσια ανθρωπιά δύο βαριά τραυματισμένους από αντίπαλα στρατόπεδα. Ο ένας μισθοφόρος Τσετσένος και ο άλλος Γεωργιανός. Η συμβίωση κάτω από την στέγη του γενναιόδωρου Εσθονού θα τους κάνει να καταλάβουν ότι περισσότερα πράγματα τους ενώνουν, παρά τους χωρίζουν.

Μία ιδιαίτερα αξιόλογη αντιπολεμική ταινία, που αποτελεί μία συμπαραγωγή Εσθονίας και Γεωργίας. Το φιλμ αναφέρεται στην ιστορία δύο Εσθονών που έμειναν μονάχοι τους σ’ ένα χωριό της Γεωργίας, όπου όλοι εγκατέλειψαν όταν ξέσπασε ο πόλεμος στη συνοριακή γραμμή με την Αμπχαζία. Οι δύο άνδρες σκοπεύουν να μαζέψουν μανταρίνια και να τα πουλήσουν, πριν φύγουν. Δυστυχώς όμως ο πόλεμος θα τους προλάβει… Η δράση αρχίζει να ξετυλίγεται όταν δύο πληγωμένοι στρατιώτες από τα αντίπαλα στρατόπεδα Γεωργίας και Αμπχαζίας θα βρουν καταφύγιο στο σπίτι των Εσθονών.

Με καλές ερμηνείες, ρεαλιστικό σενάριο και επίκαιρο όσο ποτέ, το φιλμ «Μανταρίνια» αποτελεί την πέμπτη μεγάλου μήκους δημιουργία του Ζάζα Ουρουσάντζε. Αξίζει επίσης να σημειώσουμε ότι αποτελεί την πρώτη ταινία της Εσθονίας, που αποσπά μία υποψηφιότητα για Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.

«Τρελλή Αγάπη» (Amour Fou – 2014) της Τζέσικα Χάουσνερ (Αυστρία, Λουξεμβούργο, Γερμανία)

Ο νεαρός Heinrich (Κρίστιαν Φρίντελ) είναι ένας Βερολινέζος μελαγχολικός ποιητής του ρομαντισμού, που θεωρεί ότι η καλύτερη απόδραση από την απόγνωση είναι η αυτοχειρία. Για τον λόγο αυτό, αποφασίζει να βρει μία γυναίκα που θα τον ακολουθήσει στο απονενοημένο διάβημά του. Εν τω μεταξύ, οι γιατροί διαγιγνώσκουν ότι η – γοητευμένη από το αμφιλεγόμενο έργο του Heinrich – Henrietta (Μπίρτε Σνέινκ) πάσχει από μία καταληκτική ασθένεια. Οι δυο τους αποφασίζουν να εκτελέσουν μαζί το σχέδιο του Heinrich…

Εμπνευσμένο από την αληθινή ιστορία της αυτοκτονίας του εκκεντρικού συγγραφέα Heinrich von Kleist και της Henrietta Vogel το 1811, το φιλμ «Τρελλή Αγάπη» (Amour Fou – 2014), σε σκηνοθεσία και σενάριο της Τζέσικα Χάουσνερ, είναι μία αφοπλιστικά ρομαντική, όσο και σαρκαστική ταινία. Με καλές ερμηνείες, θεατρική οπτική και προσεγμένη κινηματογράφηση, το φιλμ, παρά τον αργό ρυθμό του, μαγνητίζει τον θεατή, μέχρι το τέλος. Η ζωή και ο έρωτας, απέναντι στον χωρισμό και στον θάνατο, αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος, για τον απαισιόδοξο και κυνικό ήρωα μας…

Η «Τρελλή Αγάπη», αποτελεί την τέταρτη μεγάλου μήκους ταινία της Αυστριακής δημιουργού, Τζέσικα Χάουσνερ (Lovely Rita, Lourdes), η οποία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της πέρσι τον Μάιο στο τμήμα “Ένα Κάποιο Βλέμμα”, του 67ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ των Καννών. Στη χώρα μας είχαμε την ευκαιρία να την παρακολουθήσουμε για πρώτη φορά τον Νοέμβριο, στο 55ο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ της Θεσσαλονίκης.

«Η Χώρα του Αύριο» (Tomorrowland: A World Beyond – 2015) του Μπραντ Μπερντ (Η.Π.Α.)

Μία έξυπνη και αισιόδοξη έφηβη (Μπριτ Ρόμπερτσον) με έντονες επιστημονικές αναζητήσεις, γνωρίζει κάτω υπό περίεργες συνθήκες, ένα πρώην παιδί θαύμα και νυν απογοητευμένο, γκριζομάλλη εφευρέτη (Τζορτζ Κλούνεϊ). Οι δυο τους θα αναλάβουν μια επικίνδυνη αποστολή, καθώς θα αποκαλύψουν τα μυστικά ενός αινιγματικού μέρους, χαμένου κάπου στον χώρο και στον χρόνο, που ακούει στο όνομα “Η Χώρα του Αύριο” (Tomorrowland). Αυτό που καλούνται να κάνουν, θα αλλάξει τους ίδιους, αλλά και τον κόσμο για πάντα.

Ο δύο φορές βραβευμένος με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων, Μπραντ Μπερντ (The Incredibles – 2004, Ratatouille – 2007), τέσσερα χρόνια μετά το “Mission: Impossible – Ghost Protocol”, επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία. Με οδηγό το έξυπνο σενάριο του ταλαντούχου Damon Lindelof (Lost TV Series 2004–2010, Prometheus – 2012), με στοιχεία επιστημονικής φαντασίας, περιπέτειας αλλά και με την υπογραφή της Disney, το “Tomorrowland” αποτελεί το blockbuster φιλμ της κινηματογραφικής εβδομάδας, αλλά παράλληλα και μία αξιόλογη πρόταση, για τους λάτρεις του είδους.

Μία φαντασμαγορική περιπέτεια γεμάτη μυστήριο, δράση και εκπλήξεις με εντυπωσιακά σκηνικά, καθώς το φιλμ διαδραματίζεται σ’ ένα παραμυθένιο παράλληλο σύμπαν, όπου εκτός από τον Τζορτζ Κλούνεϊ και την Μπριτ Ρόμπερτσον (Under the Dome TV Series), στο καστ συναντάμε επίσης τους: Τζούντι Γκριρ, Κάθριν Χαν, Κρις Μπάουερ, Ράφι Κάσιντι και τον Χιου Λόρι (House M.D. TV Series – 2004–2012).

«Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» (Adieu au langage / Goodbye to Language – 2014) του Ζαν-Λυκ Γκοντάρ (Γαλλία, Ελβετία)

Μια παντρεμένη γυναίκα κι ένας ανύπαντρος άντρας συναντιούνται. Αγαπιούνται, τσακώνονται, διαφωνούν έντονα. Ένας αδέσποτος σκύλος κάνει βόλτα και περιπλανιέται ανάμεσα στην πόλη και στην εξοχή. Οι εποχές περνούν. Ο άντρας κι η γυναίκα συναντιούνται ξανά. Ο σκύλος βρίσκεται ακόμα ανάμεσά τους. Ο άλλος είναι μέσα στον έναν, ο ένας μέσα στον άλλον κι είναι τρεις. Ο πρώην σύζυγος καταστρέφει τα πάντα. Μια δεύτερη ταινία ξεκινά: ίδια σαν την πρώτη, αλλά και πάλι όχι. Από το ανθρώπινο γένος περνάμε στη μεταφορά. Αυτό ολοκληρώνεται με τα γαυγίσματα του σκύλου, αλλά και με το κλάμα ενός μωρού. Εν τω μεταξύ, θα έχουμε δει κόσμο να μιλά για την αποκαθήλωση του δολαρίου, την αλήθεια που κρύβεται στα μαθηματικά, αλλά και τον θάνατο ενός κοκκινολαίμη…

Τέσσερα χρόνια μετά το «Film socialisme» (2010), ο κορυφαίος Γάλλος σκηνοθέτης Ζαν-Λυκ Γκοντάρ, επιστρέφει με τη νέα του δημιουργία: «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα» (Adieu au langage / Goodbye to Language – 2014), το οποίο προβάλλεται τόσο σε 2D όσο και σε 3D φορμάτ. Ο εμβληματικός καλλιτέχνης μας συστήνει το νέο του έργο, που αποτελεί κατά βάση ένα ιδιόμορφο πείραμα στον χώρο της Έβδομης Τέχνης. Ένα φιλμικό μυστήριο, το οποίο αποδομεί τους κανόνες και επανεξετάσει τους κώδικες της κινηματογραφικής γλώσσας, όπως μόνο ο πατέρας της Νουβέλ Βαγκ, γνωρίζει τόσο καλά να διαμορφώνει.

Με το φιλμ «Αποχαιρετισμός στη Γλώσσα», το σενάριο, η χρήση της κάμερας, του φωτισμού, του ήχου, αλλά και των ηθοποιών, όλα αμφισβητούνται. Ο Γκοντάρ απαιτεί από τον θεατή να λάβει ενεργό μέρος στην ταινία. Τον προσκαλεί, αλλά και τον προκαλεί να αποτελέσει μέρος της φιλμικής διαδικασίας και να γίνει κοινωνός της. Τον ενθαρρύνει να σκεφτεί καλά τις όποιες αναφορές και παραπομπές συντελούνται στην μεγάλη οθόνη, ώστε να καταφέρει στο τέλος να αποκρυπτογραφήσει το έργο στο σύνολο του.

«Με την Πρώτη Ματιά» (Hoje Eu Quero Voltar Sozinho / The Way He Looks – 2014) του Ντανιέλ Ριμπέιρο (Βραζιλία)

Ο Λεονάρντο (Γκιγιέρμε Λόμπο) είναι ένα τυφλός έφηβος που έχει κουραστεί τόσο από την υπερπροστατευτική μητέρα του, όσο και από κάποιους συμμαθητές του στο σχολείου, που τον ενοχλούν. Αναζητώντας την ανεξαρτησία του, ο νεαρός αποφασίζει να σπουδάσει στο εξωτερικό, κάτι όμως που φαίνεται να στεναχωρεί τόσο τους γονείς του, όσο και την καλύτερή του φίλη, την Τζιοβάνα (Τες Αμορίμ). Οι καταστάσεις θα αλλάξουν, όταν για τις ανάγκες μιας σχολικής εργασίας ο Λεονάρντο γνωρίζεται καλύτερα με τον Γκάμπριελ (Φάμπιο Άουντι), το καινούργιο και όμορφο αγόρι της τάξης. Ο ήρωας μας ανακαλύπτει ότι νέα συναισθήματα ανθίζουν και τον κάνουν να αναθεωρήσει τα σχέδιά του. Εν τω μεταξύ, η Τζιοβάνα αρχίζει να ζηλεύει αυτή τη νέα φιλία και σύντομα εντάσεις ξεσπούν μεταξύ εκείνης και του Λεονάρντο, θέτοντας σε κίνδυνο την φιλία της ιδιόμορφης αυτής παρέας των τριών συμμαθητών.

Η πρώτη μεγάλου μήκους ταινία του Βραζιλιάνου Ντανιέλ Ριμπέιρο, είναι μία αξιόλογη δημιουργία που καταφέρνει να συνδυάσει στο σενάριο της πολλά και ιδιαίτερα θέματα. Εφηβεία, νεανικές σχέσεις, ομοφυλοφιλία, κοινωνικός αποκλεισμός και bullying, είναι μερικά από τα κύρια θέματα τα οποία με δεξιοτεχνία πραγματεύεται ο ταλαντούχος σκηνοθέτης. Πρόκειται για μία ανθρώπινη και τρυφερή ιστορία ενηλικίωσης, με κεντρικό άξονα τη φιλία, τη σεξουαλική αφύπνιση και την νεανική αγάπη. Το φιλμ «Με την Πρώτη Ματιά» προέκυψε από την μικρού μήκους ταινία του δημιουργού, με τον τίτλο: «Σήμερα Θέλω να Γυρίσω Μόνος» (Eu Não Quero Voltar Sozinho).

Η μουσική υπόκρουση των Belle and Sebastian συνοδεύει αύτη την γλυκιά και ιδιαίτερη ιστορία ενηλικίωσης του Ντανιέλ Ριμπέιρο, η οποία πραγματοποίησε την παγκόσμια πρεμιέρα της πέρσι τον Φλεβάρη στο Διεθνές Κινηματογραφικό Φεστιβάλ του Βερολίνου, όπου και απέσπασε το Βραβείο Fipresci στο Τμήμα Πανόραμα, αλλά και το Βραβείο Teddy Καλύτερης Ταινίας. Στην Ελλάδα είχαμε την ευκαιρία να δούμε για πρώτη φορά την ταινία του Βραζιλιάνου καλλιτέχνη, πέρσι τον Σεπτέμβριο στο πλαίσιο του 20ου Διεθνούς Κινηματογραφικού Φεστιβάλ της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας, όπου και τιμήθηκε με το Βραβείο Κοινού.