Το ντοκιμαντέρ «Στο Νήμα», των κινηματογραφιστών Αλέξανδρου Παπανικολάου και Έμιλυς Γιαννούκου, μετά την επιτυχημένη του παρουσία στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, προβάλλεται από την Πέμπτη 8 Μαΐου στον Κινηματογράφο Ιντεάλ, σε διανομή του CineDoc. Η ταινία, ακολουθεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους. Από την εκστρατεία των εκλογών τον Ιουνίου του 2012 μέχρι το κλείσιμο της ΕΡΤ, τον Ιούνιο του 2013. Το ντοκιμαντέρ, «ρίχνει» φως στην προσωπικότητα, τις πολιτικές απόψεις, αλλά και τις φιλοδοξίες του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Το Tvxs συνάντησε τους δύο δημιουργούς, σε μία αναλυτική συνέντευξη, για την συγκεκριμένη εμπειρία κινηματογράφησης τις ιδιαιτερότητες της, τον απόηχο που προέκυψε μετά την προβολή της καθώς και για τα μελλοντικά τους σχέδια. Του Γιώργου Ρούσσου.

 

Μέσα από ένα φιλμ 73 λεπτών, το ντοκιμαντέρ «Στο Νήμα», είναι μία δημιουργία που παρακολουθεί και παρουσιάζει το πλαίσιο της πολιτικής κατάστασης και αναταραχής, μέσα σ’ ένα συγκεκριμένο χρονικό πλαίσιο. Οι Έλληνες πολίτες προσπαθούν να λάβουν απαντήσεις στα θεμελιώδη και δραματικά ζητήματα τους. Η κατάσταση της χώρας είναι κρίσιμη και η θέση της στην Ευρώπη οριακή.

 

Το ντοκιμαντέρ σε σενάριο, σκηνοθεσία και παραγωγή των κινηματογραφιστών, Αλέξανδρου Παπανικολάου και Έμιλυς Γιαννούκου, δεν επεμβαίνει αλλά σαν ουδέτερος παρατηρητής καταγράφει τις δραστηριότητες του Αλέξη Τσίπρα, για έναν ολόκληρο χρόνο, αφήνοντας τον θεατή να κρίνει και να αποκομίσει, τα δικά του συμπεράσματα. Σε παράλληλη αφήγηση, παρακολουθούμε τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, να εξιστορεί στους δημιουργούς του ντοκιμαντέρ, τα παιδικά του χρόνια αλλά και τη θέληση του από νωρίς να ασχοληθεί με τα κοινά.

 

«Από τον άνθρωπο στην πρώτη γραμμή, μέχρι το Πολιτικό Γραφείο του κόμματος όπου χτίζονται στρατηγικές και οι πολιτικές γραμμές εξελίσσονται», όπως αναφέρουν χαρακτηριστικά οι συντελεστές του φιλμ και συνεχίζουν: «Η ταινία «Στο Νήμα» είναι ένα παρατηρητικό ντοκιμαντέρ χωρίς σχόλια και η αντιμετώπιση του θέματος γίνεται με άμεσο τρόπο. Μας δόθηκε αποκλειστική πρόσβαση στο πρόγραμμα του Αλέξη Τσίπρα και στα γραφεία του ΣΥΡΙΖΑ κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων.»

 

Το ντοκιμαντέρ «Στο Νήμα» («Hope on the Line» ο διεθνής του τίτλος) μεταξύ άλλων, περιλαμβάνει στιγμιότυπα από προεκλογικές ομιλίες του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, από τις επαφές του, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό, ενώ με ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρακολουθούμε την αντίδρασή του Αλέξη Τσίπρα, όταν τον δείχνει να παρακολουθεί στην τηλεόραση, το χαστούκι του Ηλία Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη.

 

Παράλληλα, η κάμερα ακολουθεί τον αρχηγό της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, καθ’ όλη την εκστρατεία των εκλογών τον Ιουνίου του 2012, όπου τον παρακολουθούμε να δηλώνει χαρακτηριστικά: «Συνειδητοποίησα και το πίστεψα βαθιά ότι πάμε να νικήσουμε και πρέπει να νικήσουμε. Και στεναχωρήθηκα όταν χάσαμε.»

 

Μέσα από το ντοκιμαντέρ «Στο Νήμα», ο θεατής μπορεί ανεπηρέαστος να παρακολουθήσει την πολιτική εξέλιξη του αρχηγού της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Η απουσία αφήγησης και μουσικού σκορ, που συνειδητά έχει γίνει από τους δύο δημιουργούς, μας βοηθά προς αυτή την κατεύθυνση. Παράλληλα ο Αλέξανδρος Παπανικολάου και η Έμιλυ Γιαννούκου, έχοντας ένα τεράστιο υλικό κινηματογράφησης στη διάθεσή τους, καταφέρνουν μέσα από ένα σφιχτοδεμένο μοντάζ, να εντείνουν την αγωνία και την προσοχή του θεατή έστω κι αν οι πλειοψηφία των γεγονότων είναι γνωστή και δεδομένη. Σε αυτό βέβαια συντελεί και η συνέντευξη που τους παραχώρησε ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ, η οποία παρουσιάζεται παράλληλα και μέσα από την οποία έχουμε την ευκαιρία να γνωρίζουμε καλύτερα τον Αλέξη Τσίπρα.

– Το ντοκιμαντέρ «Στο Νήμα» ακολουθεί τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, κατά τη διάρκεια ενός ολόκληρου έτους. Από την εκστρατεία των εκλογών τον Ιουνίου του 2012 μέχρι το κλείσιμο της ΕΡΤ, τον Ιούνιο του 2013. Πως προέκυψε αυτή η ιδέα και η επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου;

 

Αλ. Παπανικολάου: Η επιλογή του συγκεκριμένου προσώπου νομίζω ότι είναι οφθαλμοφανές με την έννοια ότι εκείνη την περίοδο ήταν το “αουτσάιντερ” της εκλογικής αναμέτρησης – πάντα είναι πιο ενδιαφέρον το αουτσάιντερ να το φιλμάρεις – επίσης είναι νέος, θα έλεγα στην ηλικία μας και επιπλέον είχαμε άμεση πρόσβαση. Συγκεκριμένα πήγαμε και τον βρήκαμε κατ’ ευθείαν, όταν είχε έρθει στο Παρίσι για μία συνέντευξη τύπου και σχεδόν αμέσως μας απάντησε θετικά. Έπειτα ήταν και η πολιτική κατάσταση τότε που σκεφτόμασταν ότι θα έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε ένα πολιτικό κόμμα που βρίσκεται σε εξέλιξη.

 

Έμ. Γιαννούκου: Ήταν και πολύ κρίσιμες οι συγκεκριμένες εκλογές, οπότε ήταν ενδιαφέρον έτσι κι αλλιώς να δούμε πως εξελίσσεται το συγκεκριμένο κόμμα, να παρακολουθήσουμε μία πολιτική καμπάνια του και να παρατηρήσουμε πως θα διαμορφωθεί, ανάλογα και με τα γεγονότα των ημερών, καθώς και με το εκλογικό αποτέλεσμα.

 

– Από το εάν είχατε πλήρη και ελεύθερη πρόσβαση κατά την κινηματογράφησή σας, μέχρι τη διαδικασία του μοντάζ αλλά και τη διάθεση του στις Κινηματογραφικές Αίθουσες, ποιες ήταν οι δυσκολίες που αντιμετωπίσατε στην ολοκλήρωση του ντοκιμαντέρ;

 

Αλ. Παπανικολάου: Δυσκολίες πάντα υπάρχουν. Στο συγκεκριμένο ήταν κυρίως το γεγονός ότι θέλαμε να κρατήσουμε μία ισορροπία, γιατί ακριβώς επειδή δεν κάνουμε προπαγάνδα και δεν είναι φτιαγμένο για τον λόγο αυτό, έπρεπε κατά συνέπεια να κρατήσουμε μία απόσταση, το οποίο είναι πολύ δύσκολο όταν φιλμάρεις ένα κόμμα κι έναν υποψήφιο στις συγκεκριμένες εκλογές.

 

Έμ. Γιαννούκου: Πρέπει να τονίσουμε ότι είμαστε εντελώς ανεξάρτητοι παραγωγοί. Δηλαδή κάναμε μία ταινία με θέμα τον ΣΥΡΙΖΑ και όχι για τον ΣΥΡΙΖΑ.

 

– Αλλά φαντάζομαι ότι με τόσο υλικό το μοντάζ θα ήταν ιδιαίτερα δύσκολο.

 

Αλ. Παπανικολάου: Το υλικό ήταν όντως πολύ μεγάλο – ήταν για εμάς η πρώτη φορά που κάναμε πολιτικό ντοκιμαντέρ – ενώ παράλληλα εννοείται ότι δεν μπορείς να φιλμάρεις τα πάντα. Ευτυχώς είχαμε μεγάλη ελευθερία στο να φιλμάρουμε ότι θέλουμε, αλλά βέβαια κάποιες στιγμές δε γίνεται… 

 

Έμ. Γιαννούκου: Ε, ναι κάποιες φορές μας έκλεισαν τις πόρτες και είναι λογικό στην πολιτική…

 

Αλ. Παπανικολάου: Παρ’ όλα αυτά, ήταν αρκετά ανοιχτοί και αυτό είχε έναν βαθμό δυσκολίας για εμάς που θέλαμε να τραβάμε συνέχεια, αλλά εντάξει σε γενικές γραμμές τα πράγματα πήγαν πολύ καλά. Η βασική δυσκολία ήταν μετά στο μοντάζ, στο να επεξεργαστούμε δηλαδή όλο αυτό το υλικό και να συμφωνήσουμε με την Έμιλυ, τι διαλέγουμε και τι όχι, πως κρατάμε τις ισορροπίες και πως αυτή η ταινία μπορεί να κρατήσει τον ρυθμό για να μην κουράζετε ο θεατής.

– Το ντοκιμαντέρ σας «Στο Νήμα» κυκλοφορεί στις Κινηματογραφικές Αίθουσες στις 8 Μαΐου σε διανομή του CineDoc. Ωστόσο τον Μάρτιο, στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, είχαμε την ευκαιρία να το παρακολουθήσουμε στην επίσημη πρεμιέρα του. Ποιες ήταν οι αντιδράσεις και οι εντυπώσεις του κοινού που αποκομίσατε από τις δύο πρώτες αυτές προβολές στη Θεσσαλονίκη;

 

Αλ. Παπανικολάου: Σε γενικές γραμμές, είμαι πολύ ευχαριστημένος, γιατί διαπίστωσα ότι ο κόσμος εισέπραττε το ντοκιμαντέρ, όπως ήταν. Δηλαδή ερχόντουσαν στην προβολή περιμένοντας να δουν ή κάτι υπέρ, ή κάτι κατά και τελικά μας έλεγαν ότι είναι πολύ σημαντικό το γεγονός ότι κρατήσαμε τον ρόλο του παρατηρητή, ελέγχοντας τις ισορροπίες. Αυτό μου έκανε θετική εντύπωση και μου άρεσε ταυτόχρονα, διότι ουσιαστικά καταφέραμε αυτό που εξαρχής θέλαμε. Επίσης το εντυπωσιακό είναι πως ήταν γεμάτες οι αίθουσες στο Φεστιβάλ και αυτό είναι πολύ ελπιδοφόρο, διότι παράλληλα βλέπεις και τις αντιδράσεις του κόσμου στο ντοκιμαντέρ που είχες φτιάξει.

 

Έμ. Γιαννούκου: Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι μας είπαν κάποιοι θεατές, ότι παρακολουθώντας το ντοκιμαντέρ, τους δημιουργήθηκαν νέα ερωτήματα, το οποίο εμείς αυτό θέλαμε να καταφέρουμε και όχι να πούμε στον κόσμο ποιο κόμμα να διαλέξει στις εκλογές, αλλά να του δημιουργηθούν ερωτήματα, για το τι είναι ένα κόμμα, πως διαμορφώνεται μία πολιτική καμπάνια, όλα αυτά… Επίσης κάποιοι μας είπαν ότι είδαν τον Αλέξη Τσίπρα με διαφορετικό μάτι. Όχι δηλαδή έτσι όπως τον βλέπουν στα μέσα ενημέρωσης. Κι αυτό ήταν ένας από τους στόχους μας. Δηλαδή να τον αφήσουμε να εκφραστεί έτσι όπως συνήθως δεν τον βλέπουμε.

 

– Σχετικά με τα όσα ειπώθηκαν μετά την προβολή του ντοκιμαντέρ και συγκεκριμένα για το στιγμιότυπο όπου παρακολουθούμε την αντίδραση του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέξη Τσίπρα, ενώ τον δείχνει να παρακολουθεί στην τηλεόραση την επίθεση και το χαστούκι του Ηλία Κασιδιάρη στη Λιάνα Κανέλλη, ποια είναι η θέση σας;

 

Αλ. Παπανικολάου: Αυτή η σκηνή κρατάει περίπου τρία με τέσσερα λεπτά στην ταινία. Εντάξει, νομίζω ότι είναι ένα ιστορικό γεγονός που συνέβη εκείνη την περίοδο. Δεν είχαμε ξαναδεί κάτι παρόμοιο στην ελληνική τηλεόραση…

 

Έμ. Γιαννούκου: Και είναι ένα στιγμιότυπο, το οποίο προβλήθηκε πολύ και στα διεθνή μέσα ενημέρωσης.

 

Αλ. Παπανικολάου: Τώρα το πως αυτό το στιγμιότυπο το χρησιμοποιεί ο καθένας για να εκφράσει μία γνώμη ή για να πει κάτι, είναι μία άλλη υπόθεση. Εμείς απλά καταγράψαμε αυτή τη σκηνή. Μάλιστα, στη συνέντευξη που μας είχε παραχωρήσει ο Αλέξης Τσίπρας σε ερώτηση μας για την συγκεκριμένη σκηνή μας είχε απαντήσει πως τον εντυπωσίασε  και πως πίστευε ότι μέσα από αυτό το γεγονός η Χρυσή Αυγή θα έχανε ψήφους, κάτι βέβαια που δεν έγινε έτσι άμεσα εκείνη τη στιγμή.

 

Έμ. Γιαννούκου: Εμείς επιλέξαμε να τη βάλουμε αυτή τη σκηνή στο ντοκιμαντέρ επειδή ακριβώς θα προβληθεί και στο εξωτερικό, οπότε θέλαμε να καταλάβει το κοινό έξω τι γίνεται στην Ελλάδα. Θέλαμε επίσης να δείξουμε το πως ανεβαίνει η Χρυσή Αυγή και ποιες είναι οι αντιδράσεις στα μίντια, εκείνη την περίοδο…

 

– Δεχτήκατε κάποια παρέμβαση στο μοντάζ, για το συγκεκριμένο στιγμιότυπο ή γενικότερα…

 

Αλ. Παπανικολάου: Όχι, καμία απολύτως. Ήταν έτσι κι αλλιώς βασικό μέρος της συμφωνίας που είχαμε κάνει. Το μόνο που είχε ειπωθεί ήταν να αφήσουμε εκτός τα θέματα της προσωπικής ζωής, που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν ούτε στα δικά μας σχέδια να προβάλουμε κάτι τέτοιο. Το θέμα μας ήταν το πολιτικό πορτρέτο. 

– Ξαναβλέποντας πριν λίγες ημέρες το ντοκιμαντέρ στη δημοσιογραφική του προβολή, σχεδόν δύο μήνες μετά την προβολή στη Θεσσαλονίκη, έχω την αίσθηση ότι όχι μόνο δεν έχει χάσει την επικαιρότητά του, αλλά αντίθετα αυτή έχει επικυρωθεί. Τόσο διότι βρισκόμαστε εν όψει της διπλής εκλογικής αναμέτρησης στις 18 και 25 Μαΐου, όσο και επειδή η πολιτική σκηνή εξελίσσεται ραγδαία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα είναι το στιγμιότυπο της συνέντευξης του Αλέξη Τσίπρα, με τον Σταύρο Θεοδωράκη για την εκπομπή του «Πρωταγωνιστές», που πλέον μετέχει στις επικείμενες εκλογές, ως ιδρυτής και αρχηγός του κόμματος «Το Ποτάμι».

 

Αλ. Παπανικολάου: Είναι προφανές ότι η ζωή ξεπερνά το ντοκιμαντέρ. Κι εμείς όταν βάλαμε αυτή τη σκηνή μέσα στη ταινία, δεν περιμέναμε ότι θα πάρει τέτοια δύναμη.

 

Έμ. Γιαννούκου: Επίσης μας δείχνει αυτή η σκηνή πόσο ραγδαία αλλάζει η πολιτική σκηνή στην Ελλάδα.

 

Αλ. Παπανικολάου: Και τελικά, τέτοιους είδους ντοκιμαντέρ είναι σαν τα κρασιά, όσο παλιώνουν τόσο παίρνουνε αξία. Για παράδειγμα εάν κάποια στιγμή κερδίσει τις εκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτό το ντοκιμαντέρ θα έχει μία άλλη καινούργια οπτική. Αλλά ακόμα κι αν δεν κερδίσει, είναι μία μαρτυρία μίας συγκεκριμένης εποχής και θεωρώ ότι αυτό είναι πολύ ενδιαφέρον. 

 

– Έχοντας ζήσει από κοντά τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξη Τσίπρα και καταγράφοντας την καθημερινότητά του, ποια είναι η εντύπωση που σας έδωσε, πως παρατηρείτε την εξέλιξη του και ποια θεωρείτε εσείς ως την πιο δύσκολη στιγμή που αποτυπώσατε κατά τη διάρκεια της κινηματογράφησης για έναν ολόκληρο χρόνο;

 

Αλ. Παπανικολάου: Για εμάς οι πιο δύσκολες στιγμές ήταν όταν μας έσπρωχναν οι δημοσιογράφοι στις συνεντεύξεις τύπου, προσπαθώντας να πάρουν καλύτερη θέση. Παράλληλα ήταν και τρομερά εντυπωσιακό. 

 

Έμ. Γιαννούκου: Δεν είχαμε ξαναζήσει κάτι ανάλογο. Κι αυτό βέβαια εντεινόταν μέρα μέρα, όσο πλησιάζαμε προς τις εκλογές, όπου και βέβαια υπήρχαν και πολλοί ξένοι δημοσιογράφοι που προσπαθούσαν να καλύψουν τις εξελίξεις κι εμείς παράλληλα προσπαθούσαμε να τραβήξουμε εικόνα του τι γινόταν…

 

Αλ. Παπανικολάου: Για παράδειγμα την ημέρα των εκλογών, είχε εκατό πενήντα κάμερες κάτι το οποίο ήταν ιδιαίτερα εντυπωσιακό.

 

– Για τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ ΑΛέξη Τρίπρα, που για έναν ολόκληρο χρόνο τον κινηματογραφούσατε…

 

Αλ. Παπανικολάου: Θεωρώ ότι είναι ένας πολύ συμπαθής άνθρωπος, ήπιων τόνων, χαμογελαστός, πρόθυμος και εργάζεται βέβαια μανιωδώς τόσο που δεν προλαβαίνεις να τον ακολουθήσεις… (γέλια). Γνωρίζοντας τον μέσα από το ντοκιμαντέρ, έχω την αίσθηση ότι αυτό που τον ενοχλεί περισσότερο είναι όταν λένε πράγματα για τον ίδιο, τα οποία δεν ισχύουν. Τον ενοχλεί αυτό, αλλά βέβαια στη συνέχεια έχει μάθει να τα αντιμετωπίζει.

– Τι σημαίνει για εσάς το ντοκιμαντέρ; Πως προέκυψε η δημιουργική αυτή ματιά και ποιες είναι οι διαφορές που παρατηρείτε σκηνοθετώντας τόσο στο Γαλλία όσο και στην Ελλάδα και πως είναι η μεταξύ σας συνεργασία όλα αυτά τα χρόνια;

 

Αλ. Παπανικολάου: Το ντοκιμαντέρ είναι ένα είδος μυθοπλασίας. Γράφεις ένα σενάριο, έχει μία ζωή εκεί, κάνεις ένα γύρισμα, έχει μία άλλη ζωή εκεί που σε πάει αλλού και μετά κάνεις το μοντάζ, που είναι η τρίτη ζωή μιας ταινίας. Τώρα όσα αφορά τη συνεργασία μας όλα αυτά τα χρόνια, το έχουμε συνηθίσει πλέον, είμαστε απόλυτα ειλικρινής ο ένας απέναντι στον άλλο…

 

Έμ. Γιαννούκου: Και νομίζω ότι αυτό μας βοηθά πολύ, διότι γνωριζόμαστε πλέον καλά και δεν ζοριζόμαστε να πούμε ο ένας τη γνώμη του στον άλλο. Όσο για το ντοκιμαντέρ, ναι χτίζεις μία ιστορία που εξελίσσεται μέσα από το σενάριο, και το μοντάζ, αλλά η πραγματικότητα μπορεί να σε φέρει να φτάσεις την ιστορία σου εκεί που δεν τον περίμενες. Για μένα αυτό είναι το ντοκιμαντέρ.

 

– Οι διαφορές μεταξύ Γαλλίας και Ελλάδας;

 

Αλ. Παπανικολάου: Στο δημιουργικό κομμάτι, δεν υπάρχουν διαφορές. Απλά στη Γαλλία υπάρχουν φορείς που θα σε υποστηρίξουν, όπως το Γαλλικό Κέντρο Κινηματογράφου, που λειτουργεί σχεδόν τέλεια. Εδώ αντίθετα το κλείσιμο της ΕΡΤ έχει επιδεινώσει την ήδη δύσκολη κατάσταση.

– Τα τελευταία χρόνια, διαπιστώνουμε μία συνεχή άνθηση στον τομέα του Ντοκιμαντέρ. Φέτος στο 16ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, ένα από τα σημαντικότερα διεθνή φεστιβάλ του είδους, είχαμε την ευκαιρία να απολαύσουμε μία πληθώρα ιδιαίτερα αξιόλογων δημιουργιών, από ξένους, αλλά και Έλληνες σκηνοθέτες. Σε συνδυασμό με την οικονομική – και όχι – μόνο κρίση που βιώνουμε, μπορεί το ντοκιμαντέρ να αποτελέσει ένα σημαντικό μέσο έκφρασης και προβληματισμού;

 

Αλ. Παπανικολάου: Βέβαια. Όπως κάθε πολιτιστικό μέσο, όπως η μουσική, το θέατρο, έτσι και το ντοκιμαντέρ, μπορεί να αποτελέσει μέσο έκφρασης και προβληματισμού. Επίσης ήταν εντυπωσιακό το γεγονός ότι το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης φιλοξένησε σχεδόν εξήντα ελληνικά ντοκιμαντέρ. Ειδικά αυτή την περίοδο, με την κρίση, με τα προβλήματα στην ΕΡΤ, χωρίς χορηγούς, το τι κατάφεραν οι Έλληνες σκηνοθέτες και παραγωγοί, ήταν τρομερό. 

– Στον χώρο του ντοκιμαντέρ έχουν διαπρέψει μερικοί από τους κορυφαίους σκηνοθέτες διεθνώς. Από τον Κρις Μαρκέρ και την Ανιές Βαρντά, μέχρι τον Μάικλ Μουρ και τον Βέρνερ Χέρζογκ. Ποιες είναι οι δικές σας επιρροές και ποιους σκηνοθέτες / ντοκιμαντερίστες, θεωρείται ιδιαίτερα αξιόλογους για το έργο τους;

 

Αλ. Παπανικολάου: Ο Κρις Μαρκέρ είναι τρομερός σκηνοθέτης… 

 

Έμ. Γιαννούκου: Για να ξεκινήσω από την Ελλάδα, εγώ θα έλεγα τον Μάρκος Γκαστίν, που έχουμε συνεργαστεί και θεωρώ ότι είναι λίγο σας μέντορας μας καθώς μας έχει βοηθήσει πολλές φορές.

 

Αλ. Παπανικολάου: Ο Νικολά Φιλιμπέρ (Nicolas Philibert) στον οποίο είχε και αφιέρωμα το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης.

 

Έμ. Γιαννούκου: Ο Raymond Depardon επίσης (Délits flagrants – 1994), αλλά και πολλοί άλλοι.

– Μετά την ολοκλήρωση του ντοκιμαντέρ σας «Στο Νήμα» και την κυκλοφορία του στις Κινηματογραφικές Αίθουσες, ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια;

 

Αλ. Παπανικολάου: Η αλήθεια είναι ότι έχουμε διάφορες ιδέες αυτό τον καιρό, αλλά προσπαθούμε να επικεντρωθούμε στις προβολές του ντοκιμαντέρ «Στο Νήμα», τόσο στην Ελλάδα, όσο και στα Φεστιβάλ στο εξωτερικό. Έχουμε μία ιδέα για ένα ντοκιμαντέρ – κωμωδία, που δεν ξέρω αν θα τα καταφέρουμε και πότε θα γίνει. Επίσης είναι πολύ σημαντική η βοήθεια που έχουμε από το CineDoc στη διανομή της ταινίας.

 

Έμ. Γιαννούκου: Όπου στο CineDoc κάνουν πολύ σημαντική δουλειά για το ντοκιμαντέρ γενικότερα…

 

Αλ. Παπανικολάου: Και πρέπει ο κόσμος να βλέπει ντοκιμαντέρ, γιατί ενώ αρχικά λες “ωχ ντοκιμαντέρ”, αλλά όταν βγαίνεις από την αίθουσα, λες “είδα κάτι που είναι πιο δυνατό και από φιλμ”, είναι ένας άλλος κόσμος…

Το ντοκιμαντέρ «Στο Νήμα» πραγματοποίησε την επίσημη πρεμιέρα του, στο πλαίσιο του 16ου Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης τον Μάρτιο και από την Πέμπτη 8 Μαΐου, κυκλοφορεί στον Κινηματογράφο Ιντεάλ, σε διανομή του CineDoc.

 

Για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με το ντοκιμαντέρ «Στο Νήμα» παραθέτουμε και τη σελίδα του στο Facebook: https://www.facebook.com/stonimahopeontheline