Η ταινία «Η Πεντάμορφη Και Το Τέρας» (La belle & la bête), αποτελεί την πέμπτη μεγάλου μήκους ταινία του σκηνοθέτη Κριστόφ Γκανς, που η αλήθεια είναι ότι μας έχει συνηθίσει σε πιο σκοτεινά ταξίδια, από το «Necronomicon: Book of Dead» του 1993 και το «Brotherhood of the Wolf» του 2001, μέχρι το «Silent Hill» του 2006. Στη νέα του ταινία, έχει στο πλευρό του, δύο από τους πλέον περιζήτητους Γάλλους ηθοποιούς, τον υπέροχο Βενσάν Κασέλ και την πάντα όμορφη Λέα Σεντού… Του Γιώργου Ρούσσου.

«”Η Πεντάμορφη και το Τέρας” είναι η ιστορία μιας οικογένειας που βρίσκεται σε βαθειά κρίση, αφού έχει χάσει όλα της τα υπάρχοντα μετά την οικονομική καταστροφή του πατέρα. Η αρχικά τρομαχτική και στη συνέχεια γοητευτική επαφή με το μυθικό Τέρας, δίνει στην οικογένεια την ευκαιρία να σταθεί ξανά στα πόδια της. Θέλω να πιστεύω ότι το φιλμ είναι μια μεταφορά της κατάστασης που ταλανίζει τον σύγχρονο κόσμο. Αυτό είναι ένα από τα προτερήματα των παραμυθιών, καθώς παρουσιάζουν αξίες που αντέχουν στον χρόνο. Το “Beauty and the Beast” μιλάει, ανάμεσα στα άλλα, για τη δύναμη των ονείρων και της αγάπης που υπερισχύει του υλισμού και της διαφθοράς. Ένα θέμα πιο επίκαιρο από ποτέ. Είναι καιρός να αποδώσουμε φόρο τιμής στην ιστορία της Madame de Villeneuve: ενός αξιοθαύμαστα σύγχρονου μύθου, όπου η ωδή στον έρωτα είναι παράλληλα ένα μήνυμα ελπίδας.» Κριστόφ Γκανς (Christophe Gans)

Μεταφερόμαστε στο 1870. Ένας άτυχος έμπορος (Αντρέ Ντισολιέ) χάνει όλη του την περιουσία και αποσύρεται στην εξοχή με τα έξι παιδιά του. Ανάμεσα τους και η Belle (Λέα Σεντού), η πιο μικρή, αιθέρια και χαριτωμένη του κόρη. Όμως η ζωή του εμπόρου διατρέχει μεγάλο κίνδυνο, όταν το άκαρδο “Τέρας” (Βενσάν Κασέλ) τον καταδικάζει σε θάνατο, επειδή του έκλεψε ένα τριαντάφυλλο.

Η Belle θεωρεί τον εαυτό της υπόλογο και αποφασίζει να θυσιαστεί στη θέση του πατέρα της. Στο κάστρο του Τέρατος την περιμένει μια παράξενη εμπειρία γεμάτη μαγεία, χαρά αλλά και μελαγχολία. Θα καταφέρει να λύσει τα μάγια που μετέτρεψαν μια ευγενική ψυχή σ’ ένα τρομαχτικό και άκαρδο πλάσμα;

Δεν είναι η πρώτη φορά που «Η Πεντάμορφη Και Το Τέρας» εμπνέει μία δημιουργία στη μεγάλη οθόνη και σίγουρα δεν είναι η καλύτερη μεταφοράς της. Η συγκεκριμένη ιστορία έχει υπάρξει πηγή έμπνευσης τόσο στη μικρή οθόνη (Beauty and the Beast / TV Series 1987 – 1990) όσο και στη μεγάλη, με κορυφαία της στιγμή, την ταινία του σπουδαίου Jean Cocteau, παραγωγής του 1946.

Ωστόσο, αυτό που κάνει, ως ένα σημείο, τη νέα εκδοχή του Κριστόφ Γκανς (Christophe Gans) ξεχωριστή, είναι το γεγονός ότι βασίζεται στη μέχρι πρόσφατα παραγνωρισμένη πρωτότυπη εκδοχή του μύθου, όπως εκδόθηκε ανώνυμα το 1740 από τη συγγραφέα Madame de Villeneuve. O σκηνοθέτης του «Silent Hill» και της «Αδελφότητας των Λύκων» καταφέρνει σε μεγάλο βαθμό να δημιουργήσει μία ρομαντική ιστορία με εντυπωσιακά σκηνικά, υπέροχα κοστούμια και μία παραμυθένια ατμόσφαιρα.

«Δεν σκόπευα να κάνω ένα remake, αλλά μια νέα εκδοχή του μύθου. Όταν αποφάσισα να κάνω την ταινία ο Jérôme Seydoux (συμπαραγωγός μεταξύ άλλων του La Grande  Bellezza) μου επισήμανε ότι ποτέ δεν θα με αφήσουν να ξεχάσω τον Cocteau. Εγώ απάντησα ότι φυσικά και θα βρεθούν κάποιοι που θα πουν ότι η ταινία του Cocteau είναι καλύτερη. Η “Πεντάμορφη και το Τέρας”, είναι μια ταινία γεμάτη υπαινιγμούς, σκοτεινά σημεία, περιοχές που ο Cocteau άφησε απέξω επίτηδες. Όσο μελετούσα το βιβλίο της Madame de Villeneuve, κρατούσα σημειώσεις για κάθε σημείο που ο Cocteau είχε αφήσει ανεκμετάλλευτο. Ο Έμπορος δεν τον απασχολούσε καθόλου: τον αξιοποιεί μόνο για να εισάγει το Τέρας. Παρομοίως, οι προσωπικότητες των δύο αδερφών και η προέλευση της κατάρας του Τέρατος δεν έχουν και ιδιαίτερη σημασία στην ταινία του. Υπάρχει μόνο μια ατάκα σε όλη την ταινία που εξηγεί την κατάρα («Οι γονείς μου δεν πίστευαν στις νεράιδες και τιμωρήθηκαν για αυτό»). O Cocteau άφησε πολλές πόρτες ανοιχτές και εγώ μπήκα μέσα.» Κριστόφ Γκανς (Christophe Gans)

Μεγάλος μέρος της επιτυχίας της ταινίας οφείλεται βέβαια στους δύο πρωταγωνιστές του φιλμ. Και μπορεί ο σαγηνευτικός Βενσάν Κασέλ (Vincent Cassel) να μας έχει χαρίσει πολύ καλύτερες ερμηνείες, από το θρυλικό “Μίσος” (La Haine) του 1995, μέχρι τον Οσκαρικό “Μαύρο Κύκνο” (Black Swan) του 2010, ωστόσο η παρουσία του κρίνεται κι εδώ ως θετική.

Όμως η ταινία είναι για την Πεντάμορφη και η υπέροχη Λέα Σεντού (Léa Seydoux), κλέβει μάλλον εύκολα τις εντυπώσεις. Η όμορφη ηθοποιός διανύει μία πολύ καλή περίοδο στην καριέρα της, την οποία και είδε να απογειώνεται δικαίως μέσα από το φιλμ “Η Ζωή Της Αντέλ” (Blue Is the Warmest Color / La vie d’Adèle – Chapitres 1 et 2 – Χρυσός Φοίνικας) του 2013, ενώ ήταν καλή και στο φιλμ “Grand Central” επίσης του 2013, που είχαμε την ευκαιρία να παρακολουθήσουμε τον Νοέμβριο στο πλαίσιο του 54ου Διεθνούς Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης, αλλά και πριν από λίγες εβδομάδες το ξαναείδαμε και στο 15ο Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου.

Αξίζει να σημειώσουμε ότι ο μεγάλος Cocteau μετέφερε στη μεγάλη οθόνη ένα κείμενο μόλις δέκα σελίδων, ενώ η ταινία  του  Κριστόφ Γκανς (Christophe Gans) στράφηκε ως επί το πλείστον στο κατά πολύ μεγαλύτερο κείμενο της Madame de Villeneuve. Ο σκηνοθέτης λέει χαρακτηριστικά:

«Το κείμενο της Madame de Villeneuve έχει αντλήσει την έμπνευση του από την ελληνική και ρωμαϊκή μυθολογία, ειδικά από τις Μεταμορφώσεις του Οβίδιου. Στο βιβλίο του Οβίδιου, οι θεοί είναι φαρσέρ, υιοθετούν τη μορφή ζώων για να συναναστρέφονται και να αποπλανούν τους ανθρώπους. Ήμουν αποφασισμένος να δουλέψω προς αυτή την κατεύθυνση, με άξονα αυτό το πάνθεον που συνδέει τον άνθρωπο με τις δυνάμεις της φύσης. Στο παρόν, παρόμοια θέματα εντοπίζονται στο έργο του Hayao Miyazaki (σκηνοθέτης, manga καλλιτέχνης), που έχει τις ρίζες του στις αρχαίες ανιμιστικές θρησκείες της Ιαπωνίας.»

Η ταινία «Η Πεντάμορφη Και Το Τέρας» (La belle & la bête) σε σκηνοθεσία του Κριστόφ Γκανς (Christophe Gans), προβάλλεται στις Κινηματογραφικές Αίθουσες, σε διανομή της Feelgood Entertainment.

Έτος: 2014 | Xώρα: Γαλλία | Διάρκεια: 112 λεπτά | Σκηνοθεσία: Christophe Gans | Σενάριο: Christophe Gans, Sandra Vo-Anh | Παίζουν: Vincent Cassel, Léa Seydoux, André Dussollier