Η Κορίνα Λεγάκη συγκέντρωσε τραγούδια που βρίσκονταν σε «αγρανάπαυση», τραγούδια που  αγαπήθηκαν  στο παρελθόν και σημάδεψαν τους δημιουργούς τους, δημιουργώντας ένα μωσαϊκό ήχων, τρόπων έκφρασης και νέων αναγνώσεών. Ο Γιώργος Ανδρέου έδωσε με την ενορχήστρωση του και την επιμέλεια της παραγωγής το αισθητικό πλαίσιο αναδεικνύοντας τις δυνατότητες της νεαρής ερμηνεύτριας. Χιώτης, Νικολόπουλος Γκανάς, Ξυδάκης , Ανδρέου, Σπανός κ.α. συνθέτουν το μωσαϊκό που επέλεξε η ερμηνεύτρια να “πατήσει” ορίζοντας με κάποιον τρόπο το πολιτισμικό της πεδίο. To Mosaic κυκλοφορεί από την Μικρή Άρκτο και η ερμηνεύτρια αυτοσυστήνεται στο tvxs.gr.

Αποφάσισα να ασχοληθώ με το τραγούδι γιατί… Στην πραγματικότητα δεν αποφάσισα. Για μένα ήταν αυτονόητο, από πολύ μικρό παιδί πως θα γίνω τραγουδίστρια. Ο πατέρας μου επαγγελματίας μουσικός (δεξιοτέχνης του μπουζουκιού). Από μωρό έχω στα αυτιά μου τους ήχους από την μελέτη του στο σπίτι, τους ρυθμούς, τις μελωδίες και τα λόγια. Αλλά και η μητέρα μου είχε ένα παρελθόν συμμετοχής σε κοριτσίστικο γκρουπ, τραγουδώντας και παίζοντας κιθάρα. Μετά από όλα αυτά… πως να μην τραγουδώ; Είναι και η Κρήτη (όπου έχω γεννηθεί), τόπος με τέτοιου βάθους κι έντασης τραγουδιστική παράδοση, με συγκινητική έμφαση στον λόγο. Περικυκλωμένη από όλες τις πλευρές λοιπόν…
 
Η παιδική μου ηλικία ήταν γεμάτη από τα τραγούδια των… λαϊκών και εντέχνων ελλήνων συνθετών που, όπως και παραπάνω αφηγήθηκα, αποτελούσαν (και σε μεγάλο βαθμό συνεχίζουν να αποτελούν) το ρεπερτόριο του πατέρα μου. Από την άλλη, ζώντας σε ένα τόπο με ισχυρό πολυ-πολυτισμικό σήμα εξαιτίας του τουρισμού, αγάπησα κι έδωσα προσοχή και στον “ξένο” ήχο-μουσικές και τραγούδια από το παγκόσμιο χωριό. Ο Σουηδός παππούς μου (είμαι μισή σουηδέζα, από την πλευρά της μητέρας μου) έπαιζε εξαιρετικά πιάνο, κλασικό αλλά και τζαζ. Είμαι ο συνδυασμός όλων αυτών των ακουσμάτων και των δύο γλωσσών (ελληνικά και σουηδικά) που με μεγάλωσαν και με καθόρισαν. Ωστόσο νιώθω πρώτα Ελληνίδα και μετά Σουηδέζα.
 
Αγάπησα τα τραγούδια των… μεγάλων λαϊκών μας συνθετών όπως και των σπουδαίων “εντέχων”. Αγάπησα εξίσου τα τραγούδια των νεότερων ελλήνων δημιουργών, της δεκαετίας του ’80 και του ’90. Αγαπώ πολλά τραγούδια από την ηλεκτρική διεθνή σκηνή όπως και από την folk και ethnic αντίστοιχη. Ακούω όσα περισσότερο μπορώ από τα καινούργια πράγματα που κυκλοφορούν στην σύγχρονη δισκογραφία, ελληνική και ξένη. Δεν είμαι ωστόσο «κολλημένη» μόνο στο Τραγούδι – ακούω κλασική και τζαζ μουσική και με ενδιαφέρουν εξίσου όλες οι ορχηστρικές μουσικές αφού για μένα τα όργανα είναι φωνές, πολύ εκφραστικές και ενδιαφέρουσες.
 
Η τέχνη για μένα είναι… ένας τρόπος να συνομιλήσω με τον εαυτό μου αλλά εξίσου και περισσότερο με τους συνανθρώπους μου. Πιστεύω ότι οι καλλιτέχνες με κάποιον τρόπο έχουν επιλεγεί ώστε να μιλούν μέσα από την τέχνη τους για τους καημούς, τις αγωνίες, τον πόνο και την χαρά όλων των ανθρώπων της εποχής τους. Αυτό εγώ το βλέπω λιγότερο σαν προνόμιο και περισσότερο σαν ευθύνη. Γι’ αυτό προσπαθώ να αφουγκραστώ τον καλλιτέχνη εαυτό μου όσο καλύτερα μπορώ, αφού τον “φιλοξενώ”. Έτσι κι αλλιώς κανείς δεν ξέρει από που έχει αξιωθεί το καλλιτεχνικό ταλέντο – μπορεί όμως με τις επιλογές του να το τιμήσει ή να το καταρρακώσει.
 
Μιλώ 5 γλώσσες τραγουδώ… φυσικά στα ελληνικά αλλά και στα σουηδικά όποτε μου δίνεται η ευκαιρία. Οι υπόλοιπες γλώσσες στις οποίες τραγουδώ περιέχουν κομμάτια του ρεπερτορίου μου που θεωρώ πολύτιμα και σημαντικά για την τέχνη μου.
 
Σπουδή για μένα είναι… ο συνδυασμός βιωματικής και ακαδημαϊκής γνώσης. Στο λαϊκό (ή pop ή όπως αλλιώς) τραγούδι μαθαίνεις ακούγοντας τους προηγούμενους από εσένα. Ακολουθείς αυτό που λέμε Παράδοση, δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Ένα λαϊκό τραγούδι το μαθαίνεις ακούγοντας τον Καζαντζίδη, τη Νίνου, τη Μοσχολιού. Το ίδιο συμβαίνει και με τα ξένα τραγούδια, πως αλλιώς; Ωστόσο η μουσική είναι μια τέχνη πολύ ευρύτερη από την εκδοχή του Τραγουδιού, και είναι πολύ  συμαντικό κι ενδιαφέρον να σπουδάσεις, να μελετήσεις, να εξειδικευτείς στο «συντακτικό» και την «γραμματική» της. Πιστεύω πολύ στην αρχαιοελληνική ισορροπία ανάμεσα στο απολλώνιο και στο διονυσιακό – δεν αρκεί το συναίσθημα από μόνο του ούτε όμως και η ακαδημαϊκή, τεχνοκρατική προσέγγιση χωρίς «ψυχούλα».
 
Δάσκαλος στην τέχνη μου είναι… κάθε μεγάλος “πρόγονος”, κάθε ερμηνευτής που μου έφερε δάκρυα στα μάτια, κάθε δημιουργός που μου άνοιξε ένα καινούργιο παράθυρο για να “δω”. Και φυσικά δεν αναφέρομαι μόνο σε μουσικούς και τραγουδιστές – όλες οι Τέχνες συνομιλούν, όλες είναι “δασκάλες”, όλες έχουν κάτι ξεχωριστό να σου πουν. Πολλές φορές τα ερωτήματα της Τέχνης σου απαντιούνται από μια άλλη Τέχνη.
 
Η ιδέα για τον νέο μου δίσκο γεννήθηκε… από την συνεργασία μου με τον παραγωγό κι ενορχηστρωτή μου, τον συνθέτη Γιώργο Ανδρέου. Το Mosaic (ο δίσκος μας) δεν είναι ένα συνηθισμένο άλμπουμ επανεκτελέσεων. Αποφασίσαμε να δείξουμε πως η Δημιουργία στο ελληνικό (αλλά και στο ξένο) τραγούδι έχει «ιστορία» και βάθος. Τα εξαιρετικά τραγούδια που περιέχονται στο Mosaic (γραμμένα από σημαντικούς δημιουργούς του παρελθόντος και σύγχρονους) δεν έγιναν «επιτυχίες» στην πλειοψηφία τους, τουλάχιστον όχι με τον τρέχοντα τρόπο. Εμείς τα προσεγγίσαμε με σεβασμό και θάρρος – σεβασμό στην καλλιτεχνική τους αξία αλλά και θάρρος ωσαναφορά την ενορχηστρωτική και ηχητική τους εκδοχή, αφού πιστεύουμε πως τα έργα τέχνης δεν πρέπει να τα κλείνουμε σε ένα μουσείο ακινησίας και τυποποίησης αλλά να τα αγαπάμε και να συνομιλούμε διαρκώς με ανανεωτικό τρόπο μαζί τους. Έτσι κι αλλιώς οι δημιουργοί έχουν πει την άποψή τους με τις πρώτες εκτελέσεις. Εμείς, με θαυμασμό και συγκίνηση ξανακοιτάμε τον πυρήνα των δημιουργιών τους έχοντας πίστη στην ουσία του έργου τους.
 
Όταν τραγουδάω… χάνομαι μέσα μου. Δεν ξέρω πως γίνεται ούτε ξέρω γιατί. Ξέρω μόνο πως η ερμηνεύτρια Κορίνα δεν είναι πια “δική μου”. Ανήκει κάπου αλλού, σε κάτι βαθύτερο, ξεχωριστό. Όσο τραγουδώ στη σκηνή, όλα είναι αλλιώς.
 
Ονειρεύομαι πως… θα κατορθώσω να έχω διάρκεια στην τέχνη μου, πως το ταξίδι μου θα κρατήσει πολύ και θα είναι θαυμαστό και ουσιαστικό. Ποτέ δεν ονειρεύτηκα την “επιτυχία” έτσι, ξεκομμένη από την ουσία της τέχνης μου κι όλων αυτών των υπέροχων “συμπτώσεων” που με έκαναν τραγουδίστρια.
 
Η Ελλάδα σήμερα για μένα είναι… υπέροχη και πληγωμένη. Οι δυσκολίες που περνά η χώρα μας σχετίζονται (έτσι το αισθάνομαι) και μοιάζουν (με έναν τρόπο) με την περιπέτεια του να είναι κανείς σήμερα νέος και δημιουργικός σε αυτόν τον τόπο. Μέσα στην φτώχεια που μαστίζει ένα μεγάλο κομμάτι των συνανθρώπων μας, στην απογοήτευση, στην γενική θλίψη, εμείς οι νέοι (εκεί γύρω στα 30) δίνουμε τον αγώνα μας για να αποτρέψουμε την επιβεβαίωση του απαράδεκτου προσδιορισμού “χαμένη γενιά”, τον οποίο τόσο επιπόλαια κάποιοι μας έχουν φορτώσει. Αγαπώ την Ελλάδα και πιστεύω πως θα βγει από αυτό το δυσοίωνο τούνελ. Όσο με αφορά θα δώσω την προσωπική μου μάχη με επιμονή και… υπομονή!

Η Κορίνα Λεγάκη, γεννήθηκε στο Ηράκλειο Κρήτης και είναι ελληνο-σουηδικής καταγωγής. Σπούδασε κλασικό και τζαζ τραγούδι, πιάνο και ορθοφωνία ενώ συμμετείχε στο «Εργαστήρι φωνητικής τέχνης» του Σπύρου Σακκά.
 
Την περίοδο 2010-2013 συνεργάστηκε με τον συνθέτη Δημήτρη Μαραμή και παράλληλα έχει συνεργαστεί δισκογραφικά και συναυλιακά με καλλιτέχνες κυρίως της γενιάς της όπως το συγκρότημα Αρμός, το free jazz σχήμα Outward Bound αλλά και τον κιθαρίστα Παναγιώτη Μάργαρη.
Συμμετείχε στο δίσκο Άνεμοι και Παλίρροιες των Αρμός, ενώ έχει τρεις προσωπικούς δίσκους: “Χορός με τη Βροχή”, “Ταγκό για Τρεις” και “Kymatographos”.
 
Έχει εμφανιστεί σε μουσικές σκηνές και φεστιβάλ σε όλη την Ελλάδα, μεταξύ άλλων σε Μέγαρο Μουσικής Θεσσαλονίκης, Αρχαίο Στάδιο Επιδαύρου, Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης, Μουσείο Μπενάκη, Αναγεννησιακό Φεστιβάλ Ρεθύμνου, Sani Festival Χαλκιδικής, Μινωικό Παλάτι Μαλίων, 44α Δημήτρια Θεσσαλονίκης, Μουσείο Ιστορικού Αρχείου Ύδρας, Ιστορικό Μουσείο Κρήτης, Αίθουσα Δοκιμών ΚΟΘ, Φεστιβάλ Παλιάς Πόλης Ρεθύμνου, Ιανός Αθηνών, Half Note Jazz Club Αθηνών, Beton 7 Arts, Gazarte κ.ά.
 
Tο Καλοκαίρι του 2015 η Κορίνα Λεγάκη περιόδευσε μαζί με τον Γιώργο Ανδρέου, την Τάνια Τσανακλίδου και την Ρίτα Αντωνοπούλου στην Ελλάδα και την Κύπρο.
 
Τον Δεκέμβριο του 2015 κυκλοφόρησε από την Μικρή Άρκτο το προσωπικό της cd με τίτλο “Mosaic” σε ενορχήστωση και καλλιτεχνική επιμέλεια του Γιώργου Ανδρέου. Η Κορίνα Λεγάκη συμμετέχει επίσης στο νέο βιβλίο-cd για παιδιά “Ποιος μου χάλασε το τραίνο;” (Μικρή Άρκτος – Δεκέμβριος 2015) σε μουσική Γιώργου Ανδρέου και στίχους Παρασκευά Καρασούλου και Γιάννη Βασιλόπουλου.
 
Το Δεκέμβριο του 2015 επίσης, ξεκίνησε η συνεργασία της Κορίνας με τον Νίκο Ξυδάκη και τον Γιώργο Ανδρέου, για σειρά παραστάσεων. Ενώ όλο τον Ιανουάριο του 2016 συμμετέχει στη ζωντανή παρουσίαση του βιβλίου-cd “Ποιος μου χάλασε το τραίνο;”.