Συνεχίζεται ο τραγικός απολογισμός από τον σεισμό 6,1 Ρίχτερ που έπληξε το νοτιοανατολικό Αφγανιστάν τα ξημερώματα της Τετάρτης και ο οποίος έγινε αισθητός ως το Πακιστάν και την Ινδία, ενώ λίγο αργότερα ακολούθησε δεύτερος ισχυρός σεισμός, μεγέθους 5,4 Ρίχτερ.

Οι νεκροί έχουν ξεπεράσει τους 1.000 και οι τραυματίες ανέρχονται σε περίπου 1.500, την ώρα που γιατροί ανέφεραν πως θύματα είναι και πολλά παιδιά, στον πιο θανατηφόρο σεισμό τις τελευταίες δύο δεκαετίες.

Τα συνεργεία διάσωσης αντιμετωπίζουν τρομερές δυσκολίες, παρότι ήδη έχουν σωθεί πάνω από 1000 άνθρωποι, αφού οι πληγείσες περιοχές γέμισαν λάσπη λόγω νεροποντής, ενώ υπάρχουν και ελλείψεις κατάλληλου και επαρκή εξοπλισμού, με τους Ταλιμπάν να ζητούν διεθνή βοήθεια. Ταυτόχρονα, σε πολλά μέρη οι δρόμοι δεν είναι κατάλληλοι.

Τα δίκτυα επικοινωνίας επίσης έχουν πληγεί σοβαρά. «Δεν μπορούμε να φτάσουμε στην περιοχή – τα δίκτυα είναι πολύ αδύναμα», δήλωσε εκπρόσωπος των Ταλιμπάν.

Τα Ηνωμένα Έθνη είναι μεταξύ εκείνων που προσπαθούν να παράσχουν έκτακτο καταφύγιο και επισιτιστική βοήθεια σε απομακρυσμένες περιοχές στην επαρχία Πακτίκα που έχει πληγεί περισσότερο (ιδιαίτερα οι συνοικίες Gayan και Barmal), ενώ το σύστημα υγείας της χώρας, που αντιμετώπιζε ήδη προβλήματα, βρίσκεται υπό κατάρρευση. Το νοσοκομείο της περιοχής δεν είναι κατάλληλο λόγω ελλείψεων, κι έτσι οι ασθενείς πρέπει να μεταφέρονται στην Καμπούλ οδικώς, μια απόσταση περίπου 5 ωρών.

Όπως ενημέρωση εκπρόσωπος των Ταλιμπάν, οκτώ φορτηγά με τρόφιμα κι άλλα είδη πρώτης ανάγκης έφτασαν από το Πακιστάν στην Πακτίκα, ενώ δύο αεροπλάνα με ανθρωπιστική βοήθεια από το Ιράν κι ένα από το Κατάρ επίσης προσγειώθηκαν στη χώρα. Οι Ταλιμπάν έχουν δώσει σε ανθρωπιστικές οργανώσεις πλήρη πρόσβαση στις πληγείσες περιοχές.

Επιπλέον, ντόπιοι ανέφεραν πως δεκάδες χωριά έχουν ισοπεδωθεί, αφού αξίζει να σημειωθεί πως η περιοχή είναι μια από τις φτωχότερες της χώρας, με πολλούς να ζουν σε χωμάτινα σπίτια. Επιπρόσθετα, πολλά μέλη της ίδιας οικογένειας μένουν συχνά στο ίδιο σπίτι από ανάγκη.

Ο σεισμός πάντως σημειώθηκε την ώρα που το Αφγανιστάν είναι αντιμέτωπο με μια σοβαρή οικονομική και ανθρωπιστική κρίση αφότου οι Ταλιμπάν κατέλαβαν την εξουσία, πέρυσι τον Αύγουστο. Πολλές κυβερνήσεις έχουν επιβάλει κυρώσεις στον τραπεζικό τομέα της χώρας, έχουν παγώσει τα περιουσιακά στοιχεία της στο εξωτερικό και έχουν διακόψει την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας στο Αφγανιστάν. Ακόμη, σύμφωνα με τον ΟΗΕ, το 93% των νοικοκυριών στο Αφγανιστάν αντιμετωπίζει επισιτιστική ανασφάλεια.

Σκηνές χάους και οδύνης στα νοσοκομεία μετά τον σεισμό

«Τώρα είμαι ολομόναχη, δεν έχω πια κανέναν». Στο κρεβάτι του νοσοκομείου στη Σαράν, η Μπίμπι Χάουα κλαίει με λυγμούς. Τουλάχιστον δέκα μέλη της οικογένειάς της σκοτώθηκαν από τον σεισμό που έπληξε τη νύχτα το νοτιοανατολικό Αφγανιστάν.

«Πού θα πάω, τι θα κάνω; Η καρδιά μου είναι αδύναμη», αναρωτιέται η 55χρονη γυναίκα, κλαίγοντας ασταμάτητα. Ζούσε στην περιοχή του Γκαγιάν, που χτυπήθηκε με σφοδρότητα από τον σεισμό. Μια νοσηλεύτρια προσπαθεί να την ηρεμήσει, χαΐδεύοντάς της απαλά το μέτωπο.

Στην ίδια αίθουσα, καμιά δεκαριά γυναίκες είναι ξαπλωμένες στα κρεβάτια. Οι περισσότερες κοιμούνται κάτω από τις κουβέρτες, κάποιες έχουν ορό στο χέρι.

Η Σαχμίρα δεν έχει τραυματιστεί, φροντίζει τον μικρό εγγονό της που είναι ξαπλωμένος στο κρεβάτι, με έναν επίδεσμο στο κεφάλι. Στο διπλανό κρεβάτι, κοιμάται η νύφη της. Ο γιος της Σαχμίρα νοσηλεύεται σε άλλο θάλαμο. «Κοιμόμασταν όταν ακούσαμε έναν τεράστιο θόρυβο. Έβαλα τις φωνές, νόμιζα ότι η οικογένειά μου θάφτηκε στα συντρίμμια και μόνο εγώ επέζησα», είπε η γυναίκα.

«Νομίζαμε ότι το παιδί (ο εγγονός της) ήταν νεκρό. Αλλά ξαφνικά άρχισε να κλαίει. Του ρίξαμε νερό στο πρόσωπο, ανάσαινε», πρόσθεσε.

Στον διπλανό θάλαμο καμιά δεκαριά άνδρες και μικρά αγόρια, τα περισσότερα με κατάγματα σε χέρια και πόδια.

Ένας νεαρός, ο Αρούπ Χαν, λέει ότι συνοδεύει την τραυματισμένη ξαδέλφη του. Δύο μέλη της οικογένειάς του σκοτώθηκαν. «Όταν ξύπνησα, ήμουν καλυμμένος με χώματα. Ήρθαν κάποιοι άνθρωποι και μας έβγαλαν έξω. Η κατάσταση ήταν τραγική, κραυγές παντού, τα παιδιά και όλοι οι συγγενείς μου ήταν θαμμένοι στα χαλάσματα», είπε.

Ο διευθυντής του νοσοκομείου της Σαράν, ο Μοχάμεντ Γιαχία Ουιάρ, ενημερώθηκε γύρω στις 3 το πρωί για τον σεισμό και αμέσως έστειλε ομάδες διάσωσης στην πληγείσα περιοχή. Χρειάστηκαν έξι ώρες για να φτάσουν μέχρι εκεί.

Όταν το νοσοκομείο υποδέχτηκε τους πρώτους τραυματίες «οι άνθρωποι έκλαιγαν, κλαίγαμε κι εμείς», είπε.

Όσοι τραυματίστηκαν πιο σοβαρά μεταφέρθηκαν σε νοσοκομεία των πόλεων Γκαρντέζ και Γάζνι, γιατί μόνο εκεί υπάρχουν χειρουργεία.

«Η χώρα μας είναι φτωχή και δεν έχει πόρους. Αυτή είναι μια ανθρωπιστική κρίση. Είναι σαν τσουνάμι. Η κατάσταση είναι πραγματικά δύσκολη», πρόσθεσε ο γιατρός.

Έξω από το νοσοκομείο, καμιά εκατοστή άνδρες, περιμένουν στην ουρά. «Ήρθαν για να δώσουν αίμα. Περίπου 300 έχουν ήδη δώσει από το πρωί», εξήγησε ένας εκπρόσωπος των Ταλιμπάν.